Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Beetz Freek van
Diversiteitsgedrein en Ramadangedram
door Freek van Beetz
“Dat kwaliteit ook tot gelding komt zonder ‘positieve actie’, maakte ik mee in mij werk op Curaçao. Het laatste kabinet van de Nederlandse Antillen telde 7 ministers: maar liefst 4 vrouwen, waaronder de minister-president. Capabele sterke politici, die hun positie op eigen kracht bereikten, zonder dat iemand had zitten turven of de gender verhouding wel klopte.” read on…
Kurá, nieuw boek van Willem van Lit (10 en slot)
Dit is deel 10 van de synopsis van Kurá, het nieuwe boek van Willem van Lit over de situatie op de Nederlands Caribische eilanden dat binnen afzienbare tijd zal verschijnen. Het draait daarbij om de oriëntatie op het goede leven. read on…
Uitzicht op Zee
Freek van Beetz schreef de roman Uitzicht op Zee. read on…
Het verhaal achter Uitzicht op Zee
door Freek van Beetz
Idee voor een roman: de tweede generatie
Ik liep er al heel lang mee rond. Ik wilde een boek schrijven. Een roman over verzwegen of verdrongen oorlogsherinneringen van Joodse ouders en hoe die het leven van hun kinderen kunnen raken; de ‘tweede generatie’. Dat heb lang voor me uitgeschoven. Ik twijfelde. Er verschenen al meer dan genoeg boeken over dit onderwerp. Wat had ik daar nog aan toe te voegen? En ik was op zoek naar een goede vorm voor het verhaal dat ik wilde vertellen. read on…
Voortdurende belofte (7 en slot)
Verslag van een verblijf op Curaçao van 9 tot 28 april 2016
door Willem van Lit
IX.
Boeken. Ook daarvoor zijn we hier. Altijd snuffelen tussen de boeken die over Curaçao en aanverwante gebieden gaan. We hadden zelf ook nog wat in onze koffer gestopt. Kruispunt van Jopi Hart en ook zijn Verkiezingsdans. Van Freek van Beetz Uitzicht op zee. read on…
Dushi Willemstad van Ko van Geemert
door Eric de Brabander
Recent las ik een blog van de auteur van het boek Het Einde van de Antillen, van Freek van Beetz. Van Beetz was tot 2010 adviseur van de regering van de Nederlandse Antillen. De uitgever van het boek van van Beetz had een recensie-exemplaar gestuurd naar de Nederlandse kwaliteitskrant het NRC. Het boek werd door de redactie teruggestuurd met de vermelding dat de politieke geschiedenis die samenhing met de ontmanteling der Antillen niet direct het interessegebied was van de lezers van het NRC. De volgende dag stond er een uitgebreid en diepgaand artikel in het NRC over vermeende corruptie op Bonaire en de afluisterpraktijken van Nederland. Het artikel ‘illegale spionage op Bonaire’ verscheen in de editie van 21 november. Klaarblijkelijk lag deze corruptie wel binnen het genoemde interessegebied van de NRC-lezers, meende van Beetz.
Hij noemt de gedragslijn van de Nederlandse media wat betreft de voormalige Antillen hardnekkig. De interesse gaat niet verder dan moord, doodslag en corruptie op onze eilanden. Afstand nemen van ingesleten beeldvorming vraagt kennelijk teveel, zo gaat van Beetz door. Teveel tijd, teveel energie, teveel inlevingsvermogen. Het steekt de eilandbewoners terecht als van de eilanden afkomstige succesvolle sportlieden steevast als ‘Nederlanders’ worden geprezen en criminelen het etiket ‘Antilliaan’ krijgen opgespeld. Met de literatuur is het niet veel anders.
 |
| Tip Marugg |
Zo kreeg een in Nederland wonend neefje van een patiënt van mij het idee om een scriptie te schrijven voor het VWO- eindexamen Nederlands over de schrijver Tip Marugg. De Nederlandse leraar reageerde geïrriteerd. De Antillen, daar komen toch alleen streekromans vandaan, zei hij. Het neefje zette door en de leraar was groots genoeg zijn gebrek aan kennis toe te geven en beloofde de boeken van onze grote schrijvers te gaan lezen. Voor mij behoren Tip Marugg en Boeli van Leeuwen tot de groten der Nederlandse literatuur. Zij horen thuis in het rijtje Harry Mulisch, Willem Frederik Hermans, Louis Couperus, Karel van den Woestijne en Hugo Claus, om er maar een paar te noemen.
De enige die voor het Europees Nederlandse publiek doorgebroken is, is Frank Martinus Arion. En maar met een enkel boek, Dubbelspel. Dubbelspel heeft alle karakteristieken van een streekroman, een uiterst vernuftige streekroman. Het boek geeft de Europese Nederlander inzicht in het denken van de tropische koninkrijksgenoot, het lezen van het boek geeft de Hollander houvast in onze maatschappij. Denkt hij. Want Dubbelspel ontleent niet alleen de titel aan het op Curaçao populaire dominospel. Het is de dubbele gelaagdheid, die de niet ingewijde gemakkelijk mist. Zonder dat het deert want het ingenieuze van het boek is dat het op twee manieren leesbaar is. Het verhaal zelf is boeiend genoeg, ook als de intrinsieke boodschap niet begrepen wordt.
Jan Brokken schreef een aantal jaren geleden het boek Waarom elf Antillianen knielden voor het hart van Chopin.Voor dit cultuurhistorische werk had Brokken tien jaar lang onderzoek gedaan. Op virtuoze wijze beschrijft hij in dit boek de historie van de Antilliaanse muziek. Muziekminnend Nederland was verbaasd. Antilliaanse muziek, dat was toch oorverdovend negergeroffel op olievaten, geblaas op koeienhoorns en gerinkel met hoefijzers. Daar hoorden folkloristische dansen bij, uitgevoerd door mannen gehuld in meelzakken en vrouwen in fleurige jurken.
Brokken legde het verband tussen de culturen, de smeltkroes, die Curaçao al vijf eeuwen is en de muziek die deze heeft voortgebracht. Hij zorgde ervoor dat de Hollanders aan de overkant van de oceaan een inkijkje hadden in de veelzijdige historie van de Antilliaanse muziek en haar componisten. Holland reageerde eerst verbaasd en direct daarna enthousiast. Klaarblijkelijk hebben we een Hollander nodig om aspecten van onze onderbelichte cultuur naar Europa te brengen.
En nu maken we kennis met Ko van Geemert. Het boek van Van Geemert is een wandeltocht door het Willemstad van vroeger. Al lopende door de straten van Punda en Otrobanda vertelt van Geemert over de geschiedenis van de Curaçaose literatuur en laat daarbij geen auteur, de bekende als ook de minder bekende, onbesproken. In het boek Dushi Willemstad wordt niet alleen Curaçaose literatuur besproken, maar komt ook de culturele en sociale structuur van het eiland aan bod, met al zijn dilemma’s en de voor de buitenstaander moeilijk te doorgronden verhoudingen. Het boek is een zeer uitgebreide feitenverzameling. Van Geemert is erin geslaagd dit materiaal zodanig samen te stellen dat het boek eenvoudig leesbaar is, en de verhaallijn voelbaar blijft, als ware het een roman. De uitgever Bas Lubberhuizen is samen met van Geemert en zijn echtgenote, en een aantal literatuurminnende Nederlanders afgereisd naar Curaçao om het boek te presenteren. Deze presentatie vond in Avila plaats, waar de geest van Boeli van Leeuwen nog voelbaar is. De eigenaar van Hotel Avila, de Deen Nic Moller, was een intieme vriend van Boeli van Leeuwen en heeft aan het boek Dushi Willemstad een bijdrage geleverd over Boeli. Anderen die aan het boek hebben bijgedragen zijn Lucille Berry, Carel de Haseth, Jan Brokken en Wim Rutgers.
 |
| Lucille Berry-Haseth. Foto © Aart G. Broek |
Op de kaft prijkt een prachtige foto van het Avila van vroeger. Mijn goede vriend Chris Winkel herkende direct zijn opa Gungu Maal op de achtergrond, de zonderlinge oogarts die het gebouw in de Penstraat kocht om er een oogkliniek van te maken, maar die er na zijn pensionering een pier voor liet storten en het hoofdgebouw omtoverde tot een een guesthouse. Het boek zelf is geïllustreerd met talloze foto’s, van de auteurs waarvan velen allang op het kerkhof, van historische momenten, van gebouwen.
Caribisch-Nederlandse literatuur kreeg in Nederland zelf nooit de aandacht die ze verdiende, net zomin als Caribische muziek. Veel van het schrijfwerk is door de auteurs zelf uitgegeven daar het door onze kleinschaligheid vrijwel onmogelijk is om met een locale uitgeverij een boterham te verdienen. In Nederland zijn er maar enkele uitgeverijen die een fonds hebben voor Caribische literatuur. Uitgeverij Conserve in Amsterdam, In de Knipscheer in Haarlem, en nu dus de uitgever Bas Lubberhuizen die met eigen ogen heeft kunnen aanschouwen dat er op Curaçao meer is dan in de Nederlandse mist gezien wordt.
Van Geemert schreef eerder de literaire stedengids Paramaribo Brasa!. Ook publiceerde hij Amsterdam en zijn schrijvers, Het einde. Wandelen rond eindhaltes van de tram in Amsterdam, en Dum Vivimus Vivamus, over de gelijknamige serie schilderijen van zijn zwager Jeroen Krabbé, welke laatste ook geen onbekende op ons eiland is.
Het boek Dushi Willemstad van Ko van Geemert is naar mijn mening nu al een historisch document. Omdat het van Geemert gelukt is om in een enkel geschrift de geschiedenis vast te leggen van 150 jaar Curaçaose literatuurgeschiedenis. Ik mag hopen dat dit boek veelvuldig uit bibliotheken geleend zal worden, op scholen zijn weg vindt, gaat dienen als studiemateriaal voor scripties Nederlands maar ook dat u het onder de kerstboom gaat vinden.
[Ontleend aan Antilliaans Dagblad, 17 december 2013, pp. 14-5.]
Media laten een ingesleten beeld zien
door Freek van Beetz
Naar aanleiding van de recente aandacht rondom het Caribische deel van ons Koninkrijk hebben we auteur Freek van Beetz gevraagd een gastblog te schrijven.
read on…Een orgie van politiek en bestuurlijk vandalisme
door Eric de Brabander
Freek van Beetz was tien jaar lang adviseur van de Minister-President van de Nederlandse Antillen. In die hoedanigheid was hij ooggetuige van de moeizame relatie van de Antillen met Nederland, de opeenvolgende problemen binnen het landsbestuur, de interne politieke verwikkelingen en met name het langdurige proces dat uiteindelijk leidde tot de opheffing van het land de Nederlandse Antillen. Van Beetz werd door de oppositiepartijen in die tijd gewantrouwd. Sommigen zagen hem als een spion binnen de regeringsgebouwen in Forti. Immers, hij was ‘uitgeleend’ door Den Haag voor assistentie bij het financieel economisch herstelprogramma van Pourier, dat moest resulteren in een akkoord met het Internationaal Monetair Fonds. En dat akkoord was voorwaarde voor financiële steun uit Nederland. Keiharde afspraken waren daarover gemaakt, die, naar later bleek, minister Gijs de Vries niet zou honoreren. Dit leidde uiteindelijk tot electoraal verlies van de PAR ten gunste van de FOL van Anthony Godett.
read on…Laatste kabinet voor Tjeenk Willink
Freek van Beetz heeft gisteren in Den Haag zijn boek Het laatste kabinet, Kroniek van de ontmanteling van de Nederlandse Antillen uitgereikt aan de vicevoorzitter van de Raad van State van het Koninkrijk, Herman Tjeenk Willink. Het boek, dat op 9 oktober 2010 officieel werd overhandigd aan kroonprins Willem-Alexander en prinses Máxima, beschrijft de politieke en staatkundige ontwikkelingen die leidden naar de opheffing van het land de Nederlandse Antillen. Volgens Tjeenk Willink is het een goede zaak dat de recente geschiedenis van de Nederlandse Antillen is vastgelegd, aldus auteur Frederik ‘Freek’ van Beetz,die lange tijde op Curaçao werkzaam was, maar tegenwoordig in Oegstgeest in Nederland woont.
Van Beetz was vanaf begin 2001 tot 10-10-10 adviseur van de minister-president van de Nederlandse Antillen, achtereenvolgens van Miguel Pourier en Etienne Ys (zijn eerste kabinet). Met de regering van Myrna Godett was hij tijdelijk terug in Nederland. Ys vroeg hem terug voor ‘Ys II’ en daarna heeft de adviseur de beide periodes van Emily de Jongh-Elhage uitgediend. Dus alles bij elkaar bijna tien jaar Curaçao.
Het laatste kabinet en kroniek van de ontmanteling van de Nederlandse Antillen heeft Beetz samen met Jefka Martha-Alberto als producente geschreven in opdracht van de (laatste) regering van de Nederlandse Antillen. De rest van de oplage behoort tot de boedel van het land Nederlandse Antillen dat is overgegaan naar het Land Curaçao. Die heeft daarover geen beslissing genomen. Daarom is het boek op Curaçao niet of nauwelijks verkrijgbaar.
De auteur heeft overigens een boek in manuscript gereed over het ‘IMF-traject’, de laatste periode van het kabinet Pourier, dat hij schreef in de periode dat hij in Nederland terug was (november 2003 – juni 2004) en Van Beetz verklapt nu te werken aan een boek over de laatste tien jaar van de Nederlandse Antillen ‘vanuit de optiek van een adviseur die dat allemaal van nabij heeft meegemaakt’. De werktitel van het manuscript over de periode 2001-2004 is Met lege handen, een verwijzing naar de wijze waarop de toenmalige Nederlandse regering Pourier in de kou liet staan.
[uit Antilliaans Dagblad, 15 juli 2011]
Freek van Beetz bij Curaçaosche Kunstkring
De Curaçaosche Kunstkring ontvangt in zijn Cultureel Cafe op 18 november 2010 Freek van Beetz.
Eind februari 2001 kwam drs. Freek van Beetz op verzoek van de Antilliaanse regering naar Curaçao. Hij zou voor ongeveer een jaar, tot aan het eind van diens regeerperiode, toenmalig minister-president Miguel Pourier als adviseur bijstaan bij de uitvoering van het financieel-economisch herstelprogramma. Na dat jaar keerde hij (nog) niet terug. Hij heeft vervolgens ook de premiers Ys en De Jongh – Elhage als adviseur mogen dienen.
Vanaf het begin was hij nauw betrokken bij het staatkundig proces dat uiteindelijk resulteerde in de ontmanteling van het land de Nederlandse Antillen en de totstandkoming van de nieuwe landen Curaçao en Sint Maarten. Daarnaast was Freek van Beetz o.a. actief als secretaris van de Curacaosche Kunstkring, klarinettist in de politieharmonie en lid van het koor van de Snoa. In 2008/ 2009 produceerde hij samen met Michel Drenthe de veelbesproken film United by Music, het wervelende verslag van de tournee van het Nederlandse Ricciotti Ensemble en Izaline Calister op het eiland.
Afgelopen maand werd het boek: Het laatste kabinet en Kroniek van de Ontmanteling van de Nederlandse Antillen, dat hij samen met Jefka Martha Alberto in opdracht van de laatste regering van de Nederlandse Antillen schreef, aangeboden aan o.a. ZKH. Prins Willem Alexander en prinses Maxima en tal van andere hoogwaardigheidsbekleders.
Nu het Land de Nederlandse Antillen is opgeheven komt er ook een eind aan zijn verblijf hier op het eiland. Freek van Beetz kan terugzien op veelbewogen, boeiende jaren hier op Curacao. Reden voor de Curacaosche Kunstkring om hem uit te nodigen voor het Cultureel Café op donderdag 18 november in Landhuis Bloemhof om te vertellen over zijn ervaringen en (culturele) passies.
Datum: 18 november 2010
Aanvangstijd: 20.00 uur
Locatie: Landhuis Bloemhof
De toegang bedraagt voor leden van de Kunstkring NAf 15 en voor overigen NAf 20, inclusief een drankje.
RSS
Facebook
Twitter
