Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Barsatie Razia
Stadsherstel Surinaamse Maanden
Sinds 2018 organiseert Stadsherstel Amsterdam met verschillende Surinameliefhebbers de Surinaamse Maanden, een benefiet voor behoud van Surinaams erfgoed. Zo organiseert Stadsherstel dit jaar van 5 juni t/m 26 juli vier lezingen, een verkoopexpositie, boekentafel, etalageveiling en de Surinaamse Maanden wandeling. Het thema van dit jaar is: (Wereld) erfgoed en archeologie.
read on…Ademhalen: Mogen meisjes en vrouwen zichzelf zijn?
Ondanks er wereldwijd stappen voorwaarts worden gemaakt over vrouwenrechten, is de situatie allesbehalve rooskleurig. Zowel mannen als vrouwen houden de ontwikkelingsmogelijkheden van meisjes en vrouwen tegen, vanuit hun aangeleerde opvattingen over genderverhoudingen. Meisjes en vrouwen kunnen daardoor niet zichzelf zijn. Er wordt anders naar hen gekeken wanneer ze nog geen kinderen hebben op een bepaalde leeftijd of als ze een mannenberoep uitoefenen. read on…
Eerste voorstelling Ademhalen op 8 maart in Nickerie
In opdracht van de Nederlandse ambassade heeft schrijfster Karin Lachmising in 2015 het theaterscript Ademhalen geschreven. Aan de basis van deze verhalen staan waargebeurde levensverhalen van vier vrouwen uit Nickerie. In de vorm van een theaterstuk worden thema’s over de beleving van vrouwenrechten in Suriname op kunstzinnige wijze belicht. De Nederlandse ambassade presenteert deze theatervoorstelling, op de Internationale Dag van de Vrouw (8 maart). De première van deze voorstelling vindt plaats in het Cultureel Centrum Nickerie (CCN) in Nieuw Nickerie. read on…
Ademhalen – een voorstelling over vrouw-zijn
Ademhalen van Karin Lachmising, is een voorstelling over vrouw-zijn, overmoedige keuzes, cultuur en tradities: “Hum log ke himmat, dekh!” Regie: Alida Neslo. read on…
Finnisage expositie ZUIVER
De afgelopen weken was op de NDSM-werf in galerie Nieuw Dakota de tentoonstelling ZUIVER te zien. ZUIVER is een groepstentoonstelling met Surinaamse en Nederlandse kunstenaars ter afsluiting van een jarenlange culturele uitwisseling (2006-2014) tussen de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam en de Nola Hatterman Art Academy in Paramaribo. Nederlandse docenten gaven les in Paramaribo en Surinaamse studenten haalden hun bachelor in Amsterdam. De meesten keerden weer terug met een indrukwekkende ervaring en niet zonder de belofte van reciprociteit. read on…
Sehn-sucht: Kunstexpositie van Purcy Tjin
Beeldend kunstenaar Purcy Tjin koos een opmerkelijk Duits begrip als de titel van zijn aankomende expositie. Sehn-sucht is voor hem de juiste benaming voor de nieuwe collectie van schilderijen en objecten waarmee hij nu naar buiten treedt. Dit woord staat voor een diep gevoeld verlangen, waarbij zulke intense emoties spelen dat het verlangen soms zelfs pijnlijk bijna tastbaar wordt. “Ons bestaan is eigenlijk één en al verlangen,” zegt Tjin. En dat is wat de gezichten op zijn schilderijen ons ook tonen in hun close-ups van verstilde hunkering.
Tien jaar geleden had Purcy Tjin voor het laatst een solo-expositie, Falling Angels. Sindsdien is de intensiteit waarmee hij zijn composities op het doek brengt sterk toegenomen. Zijn werk is een poëtische mix van anatomische en emotionele diepte. Met vormen die tegelijkertijd omarmen en open gooien, die naaktheid tonen en tegelijkertijd verborgenheid, is sehn-sucht een krachtig geheel met een aaneenschakeling van lijnen, vormen en natuurlijke rondingen in diepe, soms contrasterende kleuren.
Zijn bekende signatuur van gezichten met volle lippen, komt in deze expositie in vernieuwende kleuren en lijnen terug. Purcy Tjin heeft een sober palet waaruit een duidelijke voorkeur spreekt voor zwart en wit. Maar blauw en bruin gebruikt hij ernaast ook graag, met daar af en toe heftige penseelstreken rood gekrijs tussendoor. Zijn objecten van klei zijn in feite driedimensionale versies van het werk op doek.
De aandachtige toeschouwer zou tijdens een rondgang door de tentoonstelling weleens glimpen van de inspiratiebron van de kunstenaar gewaar kunnen worden. Zelf zegt Tjin dat hij de bezieling voor zijn werk vooral vindt in dingen die niet vastgepakt kunnen worden: wolken, wind en schaduwen. En vooral uit stilte – een diepe stilte die opwelt wanneer hij schildert. De opmerkzame bezoeker aan Sehn-sucht kan daar deelgenoot van worden wanneer er niet alleen met de ogen naar het werk wordt gekeken.
Purcy Tjin opent Sehn-sucht persoonlijk op donderdag 19 september in Art Gallery Sukru Oso aan de Cornelis Jongbawstraat 16a te Paramaribo. Hij doet dat met een krachtige autobiografische Spoken Word-presentatie. Wat hij hierin naar voren brengt wordt vervolgens in beweging uitgebeeld, door moderne dans van het jonge talent Darey-Ann Louisville.
Razia Barsatie met video verwelkomt het publiek vanaf 19.00 uur en DJ JazzC verzorgt de muziek op deze avond.
Kunstenaars over Amnestiewet
Kompe,
Met de aanname van de amnestiewet 2012 in de Nationale Assemblee van Suriname is de periode van willekeur aangebroken in Suriname. De dictatuur van de democratische meerderheid heeft bewezen weinig gevoel te hebben voor de gevoelens van de minderheid, slachtoffers en nabestaanden van geweldadige misdrijven tijdens de militaire periode in de jaren tachtig. Met een zogenaamde democratisch gekozen meerderheid hebben de politieke machthebbers de wet naar hun hand gezet. Er zijn verschillende afkeurende geluiden gehoord over de aanname van de amnestiewet. Meer nog dat het jammer is dat de daders hun straf ontlopen. Echter, zeker naar de jeugd toe, heeft de aanname van de wet wegen vrijgemaakt voor het straffeloos vernietigen van de toekomst van het land. Als vrijdenkers en geweten van de samenleving vraag ik bij deze wat jouw mening is. Wat denk jij ervan? De verschillende meningen wilde ik samenvatten in een stuk/verklaring ter ondersteuning van de stille protestmars die op dinsdag aanstaande in Suriname wordt gehouden. Mijn verzoek is om in maximaal honderd woorden elkaar zowel in Suriname als in Nederland een hart onder de riem te steken.
We hebben allemaal een mening, laat je horen. Alleen dan weten alle Surinamers zich gesteund door de uitdragers van het vrije woord.
Tan bun,
Stuart Rahan
(NB Niet alle reacties konden worden geplaatst, er werd gekozen voor het symbolische getal van 15, zie hieronder)
Ook ik ben met stomheid geslagen. Woorden schieten te kort. Er gaat wel door m’n hoofd: ‘wij (wij want dit is grensoverschrijdend) hebben besloten te vergeten’ las ik op Facebook. En zo is het. Iets vergeten wil niet zeggen dat het niet heeft bestaan. Een volk dat vergeet, vergeet ook het recht op bestaan. Als je vergeet te bestaan kun je ook niet verder. Verder willen we allemaal, dus laten we niet vergeten. Nooit! We moeten blijven praten. Altijd! Sari odi. Manoushka Zeegelaar-Breeveld (Theatermaker)
Met het aannemen van de amnestiewet heeft Suriname zichzelf neergezet als een kortzichtige natie, die het ontbreekt aan zowel toekomstvisie als historisch besef. In plaats van de nabestaanden van de decembermoorden te steunen in hun verlangen naar rechtvaardigheid, planten wij hen een dolk in de rug. Elke fatsoenlijke Surinamer zou van zich moeten laten horen, zodat de wereld weet dat ons land, ons volk, niet uitsluitend uit boeven, opportunisten en onnozelaars bestaat. Opo kondreman, un opo! Karin Amatmoekrim (Schrijver)
Suriname laat een kans liggen, een kans op waarheid en op recht. Hoe kunnen volksvertegenwoordigers zichzelf zo misleiden? Weten ze niet dat wat ze vandaag aanrichten door de rechterlijke macht opzij te zetten, niet enkel gevolgen heeft voor de slachtoffers en hun nabestaanden van het regime Bouterse, maar ook gevolgen heeft voor de lange termijn? Geven ze hun president (en nog toekomstige machtshebbers) willens en wetens een vrijbrief om het recht naar hun hand te zetten? Dit is een bijna even zwarte dag in de geschiedenis van Suriname als 8 december 1982. Rihana Jamaludin (Schrijver)
Mijn zoon is 8, groeit op in Nederland en krijgt les over de tweede wereldoorlog. Daardoor heeft hij een hekel aan Duitsers. Ik wil mijn zoon leren niet te haten. Bij de Duitsers kan dat, omdat de daders zijn gestraft. Ik zal deze dinsdag met hem meelopen in de stille tocht tegen de straffeloze amnestieverlening voor de daders van de decembermoorden. Ik zal hem vertellen wat er is gebeurd. Als hij daarna de daders haat, kan ik hem begrijpen. Helaas. Als hij na de mars het onvoorstelbaar vindt dat Surinamers een moordenaar als president kiezen, kan ik hem begrijpen. Als hij het daarna moeilijk vindt om te beseffen dat hij Surinamer is, zal ik hem zeggen dat hij niet moet zeuren. We zijn Surinamers in goede en in slechte tijden. Guus Pengel (Schrijver/Theatermaker)
Ik vergeef wel, maar ik vergeet niet. De dag van de decembermoorden zal ik ook niet vergeten! Maar ja, JA IK WIL SURINAME WEL ZIEN VOORUITGAAN EN DIE VRIJHEID EN DEMOCRATIE IS GEBLEKEN…! Razia Barsatie (Kunstenaar)
Een volk van ongeveer een half miljoen Surinamers is wakkerder dan ooit dankzij de Amnestiewet en de democratische processen zoals die zich in onafhankelijke naties als Suriname ontvouwen. Als je de stille tocht in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Utrecht en Groningen zou laten plaatsvinden, krijgen nabestaanden van slachtoffers van Nederlandse willekeur en terreur ook een podium om zich tegen dwaling van de rechtstaat Nederland uit te spreken. Gelukkig is de kans klein dat de falende rechtspraak in Nederland onder vergelijkbare loupe wordt bekeken want dan zou men een permanente stille tocht langs zien komen van slachtoffers van falende rechtstaat principes. Forward ever! Laat de geschiedenis geen strop voor de toekomst worden. Soso lobi. Tide tamara Sranan e stree gi wan moro switi tratamara. Martha Tjoe Nij (Dichter/Theatermaker)
Opportunisten en lafaards, die zich bestuurders noemen, beseffen niet dat zij met ondertekening van de barbaarse Amnestiewet Suriname buiten de gemeenschap van beschaafde landen plaatsen. Het isolement waarin ons land zal geraken treft dan helaas ook de goedwillende Surinamers. Wat men hiermee komende generaties meegeeft is dat leugen, lafheid, bedrog en egoïsme wapens zijn die gebruikt mogen worden in de strijd om zelfverrijking en nepotisme: het doel heiligt immers de middelen. Dit is het absolute dieptepunt van Sranan. Lydia Emanuels (Schrijver/Radiomaker)
Ik zou graag willen reageren. Ik heb ook wel een mening maar mijn woorden zijn verstomd. De borst van Suriname brandt van pijn en niemand lijkt iets te kunnen doen. Toch gebeurt er veel. Ik zou zeker wat willen zeggen maar… Ik wens ons allen veel troost en kracht toe. Brasa! Raj Mohan (Zanger/Dichter)
Den man di a Sranan pipri piki meki wi sabi fa den e denki. Suma na mi? Ala di a de so taki mi no agri taki suma di kiri no e kisi den strafu, mi feni taki wi no mu waka leki fowru sondro frustan na Ptata baka. Wi mu sabi wi historiya. Dan te wi luku wi historiya wi e syi taki ten biten suma ben e kiri trawan, dan kaba den no ben kisi den pai. Mi ati de na den pitani di gro tron bigiman nanga -uma sondro papa na den sey. Ma ete efu a Sranan pipri no agri nanga san e pasa nownow, dan na fu tra leysi te den musu poti den sten, den sorgu taki den man disi no kon moro. Dan mi sabi taki awinsi na baka dritenti yari, den man di kiri brada fu soso o kisi den pai. Sranan pipri sabi yu historiya, dan na a kaba yu o de winiman nomo nomo. Romeo Grot (Skrifiman)
Wat gaat er gebeuren, Met mijn kinderen, Die de geschiedenis van hun land niet kennen? Wat gaat er gebeuren, Met mijn dochter en mijn zoon, Die ik nooit iets heb verteld, Van die nacht in december, Een nationale schande. Wat is er gebeurd die nacht, Wacht, wacht, wacht…, Ik weet het, je bent nog niet gehoord, Je bent nog niet verhoord, Je hebt nog niemand vermoord. Wat doe je met de dood, Van mensen op je geweten, Wat doe je met je eigen lafheid, Wat rijmt er op lafheid… SCH… verwijt. A bun, mi e stop, Onze woorden zijn nog niet op, Maar er zijn grenzen aan mijn zinnen, M’e begi un alamala, Laten wij ons bezinnen. SLOTWOORD 2012: GAAT ALLES (HOPELIJK NIET ALLES) ZICH HERHALEN? Thea Doelwijt (Theatermaker)
Het verleden waar zij het over hebben, is ook het verleden waar méér dan 15 mensen…
mensen van alle rangen en standen, van elke kleur, uit de stad en het binnenland, genadeloos en zonder vorm van proces werden vernederd, gemarteld en vermoord. Dat moeten we vanaf nu gewoon vergeten. De rechter mag daar niet meer over oordelen. De 28 parlementariërs hebben dat namens u, volk van Suriname, besloten. Voordat deze wet er was, wisten we wie er verdacht werden van de gruwelijkheden uit dat verleden. Zekerheid hadden we (nog) niet, want je bent onschuldig tot het tegendeel wordt bewezen. Dat is in een rechtstaat zo. Maar nu? Nu weten we wie de daders zijn, omdat ze er alles aan hebben gedaan om aan het oordeel van de rechter te ontkomen. Het lukte ze in drie dagen. Jessica Dikmoet (Journalist)
Als we onszelf niet de hoogste waarde toekennen, kunnen we ook niet het hoogste goed in de wereld bereiken: Liefde en Rechtvaardigheid! Nu wordt in ons geliefd Suriname de Rechtvaardigheid geweld aangedaan. Waar eerst, als in een echte democratie, de verdachten van bloedbaden (Moiwana) en moordpartijen (Fort Zeelandia), via de rechtsgang ter verantwoording werden geroepen, wordt nu, middels een politiek machtsspel, de rechtsstaat terzijde geschoven. Surinamers, waar ook ter wereld, het is onze taak en onze plicht dat licht brandende te houden. Het licht van de menselijke waardigheid, de rechtstaat, de democratisch bepaalde grondwet, de gemeenschappelijke idealen van onze voorouders uit India, Afrika, Java en waar ook ter wereld. Gezamenlijk tegen rechtsongelijkheid en moreel verval – geen tropische, morele, duisternis meer! Felix Burleson (Acteur)
Surinames internationale reputatie is verkwanseld door opportunisme en eigenbelang, onder het mom van”volksvertegenwoordiging”. Ik schaam me diep. Vast staat nu wel dat de coalitie zó zeker was van een op handen zijnde veroordeling -dus schuldigverklaring!- van hun grote leider dat alles op alles gezet is om een vonnis te voorkomen. Onze grootste opdracht nu is om de woorden “Recht en Waarheid maken Vrij” weer zeggingskracht te geven, door met name de jongeren te doen inzien dat de nu gepredikte rechteloosheid slechts een teken is van moreel verval en absoluut niet deugt. Opgeven is geen optie. Die –vele!- zielen verdienen rust! Gado blesi wi kondre… Denise Jannah (Jazz zangeres)
Hoe laag kan een land, een volk, een parlement geraken, dat koelbloedige moorden legitimeert, om behoud van macht? Hoe gemeen, laag, laf kunnen parlementariërs zijn die doden in klassen verdelen, door voor amnestie te stemmen ter vrijwaring van de moordenaars van de ene (december 1982) koelbloedige moorden terwijl zij tegen amnestie zijn voor de moordenaars van de andere (Moiwana, 1986) koelbloedige moorden, alsof de slachtoffers van de ene koelbloedige (Moiwana, 1986) moorden, menselijk waardiger zijn dan de slachtoffers van de andere koelbloedige (december 1982) moorden. Hoe gemeen, laag, laf kunnen parlementariërs zijn die een dergelijk amnestiewetsvoorstel indienen, die zo een wet verdedigen, die voor zo een wet stemmen. Maar ook, hoe gemeen, laag, laf kunnen parlementariërs zijn die niet krachtig TEGEN de amnestieverlening stemden, maar zich slechts van stemming onthielden. En dus stilzwijgend instemden. André Pakosie (Fytotherapeut)
Makandra Sranan, Brudu ben lon pasa skin, Miti goron.
Mama Aisa, Mi afo kruderi, Lontu miti, Libi suma kondre, Pe surdati e go barpuru, Rumuru sa e tan degedege na ini den ede, Fu sribi kondre no e tan tiri, Uma nanga bere de bari na uma ede, Di no ben sabi sondu pe pasa, Di brada du, No ben de, fu syi.
No frigiti, Te yu du wan sani, Na ini dungru, pe alasani tiri, Dungru, e tyari nyun siri, Prani wi sa prani, Baka, sibibusi, Oten a siri sa gron?, Meki wi ala sa nyan!
Makandra Sranan, Kreiwatra na ai, Di wi famiri, Sof´ den nanga nen, Ma sof´ den n’abi nen, Oten den sa drai kon na oso baka?, Makandra Sranan, Makandra Sranan.
Grontapu sondu alontu a de, Winsi tori e draitapu, Makandra Sranan, Drei yu krei ai, Sabi tamara, na esde nanga tide wi sa de. Orsine ‘Hansé Muye’ Walden (Spoken word Artist)
Razia Barsatie & Stedman
Hoe historische iconografie doorwerkt in de moderne kunst. Een gruwelijk beeld uit de slavernijgeschienis bood aan het einde van de 18de eeuw John Gabriël Stedman met zijn gravure van een slaaf die met een haak opgehangen is aan een rib, opgenomen in zijn Narrative of a five year’s expedition against the revolted Negroes of Surinam (eerste afbeelding hieronder). In tal van boeken en artikelen over de slaventijd is die gravure overgenomen. Hoe een modern kunstenaar een eigen verwerking ervan geeft laat Razia Barsatie zien. De afbeeldingen hieronder spreken voor zich. Razia Barsatie (Wanica, Suriname, 1982) is een student aan de Rietveld Academie.
..
Kunstcafé Nola Hatterman en Rietveld Academie
Kunstcafé Nola Hatterman en Rietveld Academie beleggen op donderdag 15 oktober een bijeenkomst over het kunstvakonderwijs in Suriname en Nederland. Gasten zijn Ellen de Vries, Tammo Schuringa, Neil Fortune en Razia Barsatie. De gespreksleiding is in handen van Jules Rijssen
Programma
Ellen de Vries over haar biografie van Nola Hatterman. Na een algemene introductie van het boek zal De Vries focussen op het toenmalige kunstvakonderwijs in Suriname.
Tammo Schuringa over het samenwerkingsproject van de Gerrit Rietveld Academie met het Nola Hatterman Instituut.
Neil Fortune en Razia Barsatie over hun ervaringen als kunstenaars die vanuit het Nola Hatterman Instituut in Suriname nu met een beurs de opleiding volgen aan de Rietveld Academie in Amsterdam.
Vragen en debat
Datum: 15 oktober 2009
Tijd :van 19.30 uur tot 21.00 uur; inloop vanaf 19.00 uur.
Locatie: CBK Zuidoost, Bijlmerdreef 119, Amsterdam
Entree is gratis. Bel voor meer informatie naar: CBK Zuidoost (020-6911322).
Organisatie: CBK Zuidoost i.s.m. Podium Kwakoe
.
RSS
Facebook
Twitter
