Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Bakkie
Genealogie en Bakkie – Leren van geschiedenis 102
door Hilde Neus
Steeds meer mensen zijn bezig met hun stamboom, een leuke hobby die sterk verbonden is met familie en identiteit. Het Surinaams archief (NAS) geeft cursussen en verwelkomt bezoekers die op zoek gaan naar hun voorouders. Teruggaan tot 1863 is voor iedereen wel mogelijk, met als belangrijke bron de volkstelling van 1921, aanwezig in het NAS. Voor nakomelingen van slaven is het veel lastiger omdat er geen achternamen waren, wel kunnen er familieverbanden via de moeder worden nagezocht, als de naam en plantage bekend zijn. De slavernijarchieven zijn door de Universiteit van Nijmegen gedigitaliseerd en digitaal beschikbaar.
read on…De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene (deel 12)
door Bris Mahabier
86. Kiezen voor het Sarnámi, onze moedertaal, en het Nederlands
Als jonge onderwijzer zette ik vooral in de tweede helft van de jaren zestig mijn culturele zoektocht stroef voort. De verplichte literatuur voor de vakken Nederlandse taal en pedagogiek op de vierjarige avondkweekschool (officieel Avondopleiding genoemd) gaven extra prikkels voor mijn zoektocht.
read on…De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene (deel 9)
door Bris Mahabier
Mahatma Gandhi: inconsequent? – kritiek op Gandhi – geen positieve beeldvorming – twee leerlingen geklapt – de icoon van Magenta: Subhas Chandra Bose – internering van een samáji activist – activisme van samáji hindoes
64. Gandhi: de ahimsa-profeet steunde het Britse leger
De nationalist Subhas Chandra Bose (1897-1945) streed eerst op een democratische manier bijna twee decennia samen met Mohandas K. Gandhi (1869–1948) en vele andere nationalisten tegen de Britse heerschappij in Brits-Indië. Gaandeweg radicaliseerde Bose.
read on…De zoektocht van een Hindostaan naar het cultuureigene (6)
Culturele oriëntatie en cultuurschok in Bakkie (1961-’62)
door Bris Mahabier
40. Mijn culturele oriëntatie in Bakkie
Ik maakte in Bakkie in mijn eerste dienstjaar langzamerhand, oppervlakkig kennis met de lokale culturele diversiteit. Een geheel nieuwe situatie en ervaring voor mij. Magentaweg, mijn geboorte- en woonplaats, was in cultureel opzicht volledig homogeen: een typisch Hindoestaans agrarisch wegdorp. Bakkie en Jacopu vormden voor mij een vreemde, d.w.z. een nieuwe culturele ‘wereld’.
read on…De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene (5)
Een beginnende onderwijzer in Bakkie: zijn school, onzekerheden en cultuurschok
door Bris(path) Mahabier
34. Een kopje koffie?
Nederlandse volwassenen kunnen tegenwoordig dagelijks desgewenst meerdere malen van koffie in vele variaties genieten. Dit was vroeger niet weggelegd voor Jan en alleman. Ten gevolge van het verschijnsel ’gesunkenes Kulturgut’ is o.a. koffie als genotmiddel bereikbaar geworden voor het gewone volk; een van de populaire verworvenheden van onze massacultuur. In Nederland had ik op school ongeveer een jaar nodig om het koffiedrinken mij eigen te maken.
read on…De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene (3)
Een nieuwbakken onderwijzer met ontslag bedreigd
door Bris Mahabier
16. Mijn keuze voor openbaar onderwijs
Tijdens de verkenning, in het kader van mijn zoektocht naar delen van mijn identiteit, kwam ik langzamerhand verscheidene onderwerpen, gebeurtenissen en personen uit mijn verleden – in de vorm van herinneringen – tegen. Deze zaken zijn van enig belang geweest voor de ontwikkeling van bepaalde wezenlijke opvattingen van mij en zeker ook van mijn karakter. Een deel van de mondelinge informatie was al vele jaren diep weggezakt, bijna vergeten, maar gelukkig niet uitgewist uit de oude, grijze cellen van mijn hersenschors.
read on…De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene (2)
Een jonge onderwijzer: onzekerheden en aanpassing
door Bris Mahabier
8. Onderwijs: geen roeping
In het middelbaar onderwijs in de jaren vijftig stond kennisoverdracht centraal. Op deze primaire functie van de school kan ik geen kritiek hebben. In het onderwijs zou er meer ruimte moeten zijn voor vorming. Helaas, de heersende onderwijsvisie maakte dit niet mogelijk.
read on…‘Wij leven met wat er is, niet met wat had kunnen zijn…’
Bespreking van De wilde vaart door Tessa Leuwsha
door Jerry Dewnarain
Tessa Leuwsha is op dit moment de productiefste schrijfster van Surinaamse literatuur die ruim vijfentwintig jaar woont en werkt in Suriname. Doorr toedoen van haar man Sirano Zalman, haar liefde, besloot ze in Suriname te wonen. Ze bleef er, omdat Suriname haar ook vele kansen bood. Voor Leuwsha geldt ‘wie schrijft die blijft’, maar misschien ook ‘wie blijft, die schrijft’! Ze bleef er en ze schreef: Reishandboek Suriname, De Parbo-blues, Solo, een liefde, Fansi’s stilte, Plantage Wildlust, en het in maart/april 2022 uitgekomen De wilde vaart; Op zoek naar de veerkracht van Suriname (met foto’s van Sirano Zalman). Deze uitgave kwam tot stand dankzij het door het Prins Bernhard Cultuurfonds beheerde Clio Fonds.
read on…Suriname in Happinez
Het juli/augustus-nummer van het Franse tijdschrift Happinez trekt tien pagina’s uit voor een reportage over Suriname.
read on…
RSS
Facebook
Twitter
