blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: autobiografie

Hindiles, Saron- en Büchnerschool, biddende Bris, najar: ‘boze oog’ en pacrá-zang

Fragment 7 van mijn opa’s biografie*

door Brispath Mahabier

Fragment 7 is opgedragen aan drs. Herman Vuijsje, die in 1969 geïnteresseerd raakte in de Surinaamse goden– en geestenwereld. Zijn belangstelling verdween niet: in 2019 heeft hij de jarenlang verzamelde informatie geordend in zijn nieuwste sociaal-antropologische publicatie God zij met ons Suriname Religie als vloek en zegen.

read on…

Verdwijning, verdriet, liefdesgeschenken, familieberaad, verhuizing en aanpassing

Fragment 6 van mijn opa’s biografie

door Brispath Mahabier

liefde heb ik voor de ouden (…)
uit wie wij voortkomen’
(Cándani, z.j. Een zoetwaterlied. Paramaribo: Canna, 2000.)

En toch, ondanks deze respectvolle houding, die ik onderschrijf, gelden in mijn actuele levensfase langzamerhand ook de volgende woorden. Waarom zou ik dit niet toegeven?

‘(…) raakt de groene herinnering
tussen maalstenen
verpulverd (…)
(Raj Ramdas, Kahán hai tu / Waar is zij. Rotterdam: Maya, 2003. )

read on…

Bezielde beschaving

door Hilde Neus

Dat willen we allemaal: wonen in een land waar we ons fijn en thuis voelen. En waar de overheid zorgt voor welzijn en welvaart. In de aanloop naar de verkiezingen toe, bespreken we Bezielde beschaving van Dave Ensberg-Kleijkers dat over een geordende samenleving met een ziel gaat.

read on…

Chinto Erasmus’ herinneringen

Herinneringen hebben en kiezen welke te schrijven. Voor wie zijn ze de moeite waard? Chinto Erasmus (1912-1998) had besloten zijn herinneringen – in het Papiamento van Aruba – op te schrijven voor zijn kinderen en kleinkinderen. Zijn dochter Etty heeft de volgeschreven bloknoten uitgetikt voor de andere familieleden. Toen enkele taalkundigen er lucht van kregen, hebben ze Etty kunnen overhalen om de inhoud voor een algemeen publiek beschikbaar te maken. Zo is de autobiografie Mi memorianan, Aruba di antaño segun Chinto Erasmus vorig jaar (2019) gepubliceerd bij uitgeverij Charuba.

read on…

Lago Sportpark Aruba ‘50-‘60

door Ken Mangroelal

Zonder schroom durf ik te zeggen dat ik mijn loopbaan als schoenenpoetser begon. Twee van mijn ooms speelden cricket in het Lago Sportpark op Aruba en zij hadden mij als zesjarige, onwetend over kinderarbeid, de taak opgelegd hun witte cricketschoenen onberispelijk wit te houden. Zij leverden het witsel en ik het poetswerk voor een kwartje per paar. Ik was trots op hen want zij bekwaamden zich in een sport van enige imperial allure. read on…

Wie niet hoort naar goede raad, beklaagt het te laat

Over het leven van Antoine J. Maduro

Op de dag van zijn tachtigste verjaardag schrijft Antoine Maduro dat zijn autobiografische aantekeningen wellicht kunnen dienen als raad voor onze jongeren -want, zie titel. Hij schrijft aan Daphne M. van Schendel-Labega die hem een paar jaar eerder om deze eigen levensbeschrijving had gevraagd. Beide mensen zijn inmiddels niet meer onder de levenden, maar nu is het moment dan aangebroken dat het autobiografisch relaas in boekvorm is verschenen, een zeer belangrijk document humain, dankzij de enorme inspanning van Sidney Joubert van Fundashon Instituto Raúl Römer. read on…

Nederland bedankt!

 

Rieke Oedayrajsingh Varma kwam in 1975 op 17-jarige leeftijd naar Nederland met haar jongste zusje. Ze wilde studeren en gaan werken bij Artsen zonder grenzen. Die droom viel in duigen toen ze op haar tweede dag in Nederland werd uitgehuwelijkt aan de Indiase zakenpartner van haar broer. Toen begon de grootste strijd van haar leven, het doorbreken van de idealen van de familie en voor haar zelf opkomen. Het boek, Nederland bedankt!, vertelt hoe haar leven is verlopen. Het kan hier gedownload worden. read on…

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter