Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Opgeruimd de slavernij in
door Michiel van Kempen
Trots staat ze op de voorflap van haar eerste boek en ze is het ten voeten uit. Ze draagt een schitterende jurk, een sierlijke shawl en bijpassende schoentjes, ze is keurig opgemaakt en van haar glimlach gaat zelfs Mitchell Esajas lachen. Al sinds jaar en dag krijgt ze leerlingen van basisscholen en het voortgezet onderwijs moeiteloos zover dat ze ademloos aan haar lippen hangen. De frontvrouw van de stichting Stil Verleden die nu haar eigen geschiedenis te boek heeft gesteld onder de titel Stil verleden: Maria Karg.
read on…Middag met Safikan Goelamhaider
Op zondag 27 maart organiseren het Sarnámihuis en de Stichting VAHON een middag met auteur Safikan Goelamhaider. Zij vestigt met de publicatie van haar boek “Ineens hadden ze een man voor mij…” de aandacht op het vraagstuk van uithuwelijking in de Hindostaanse gemeenschap.
De terugkeer van oma’s zilveren halsband
Fragment 14 uit mijn opa’s biografie
door Brispath Mahabier
14.1 Oma’s zoekgeraakte hansuli herkend
Niet lang, hoogstens een jaar, na onze tumultueuze verhuizing in het midden van 1948 van de Magentaweg naar onze enige mámá (moeders broer) aan de naburige Vierkinderenweg, hemelsbreed nog geen halve km van de eenvoudige woning van mijn grootvader, deed zich een nieuwe dramatische gebeurtenis in onze familie voor. Een gebeurtenis waarvan de gevolgen eigenlijk met de mantel der familieliefde door mijn opa toegedekt werden.
read on…Mo Mohamed: een culturele arbeider rijst op uit de marihuana
door Michiel van Kempen
“Ik leef aan de zijkant van de samenleving, San Nicolas, Rancho, Utrecht, Amsterdam, Suriname, Curaçao, Brasil, noem maar op. Ik heb ziektenkostenverzekering hier van Aruba, AOW van Nederland. […] Ik ben een culturele arbeider, maar ze noemen mij een artiest en ze denken dat ik junkie ben, winti doe, rasta, reiki of Pai-de-santo, maar ik ben alleen maar Mo.”
read on…Sarafina: ‘This is my life!’
Sarafina: ‘This is my life!’ is de titel van de autobiografische debuutroman van Helga Fredison.
read on…Mémoires van Shardhanand Harinandan Singh
door Shardhanand Harinandan Singh
Hoe wij hier ook samenkwamen, aan uw grond zijn wij verpand. Een zin uit het Surinaamse Volkslied die mij de aanleiding gaf tot een diepe bezinning.
read on…Mijn tropenjaren
Ervaringen van een predikant op Curaçao
Hoe is het om op Curaçao te wonen en te werken? Hoe is het tropische klimaat op het eiland? Maar ook: hoe is het godsdienstig en kerkelijk klimaat op het eiland? In Mijn tropenjaren – Ervaringen van een predikant op Curaçao neemt Hans Végh uit Amersfoort, die zelf elf jaar werkte en woonde op dit eiland, de lezer mee naar zijn belevenissen. Deze bijzondere biografie wordt sinds vrijdag 18 december uitgegeven door Uitgeverij Boekscout.
read on…Hindiles, Saron- en Büchnerschool, biddende Bris, najar: ‘boze oog’ en pacrá-zang
Fragment 7 van mijn opa’s biografie*
door Brispath Mahabier
Fragment 7 is opgedragen aan drs. Herman Vuijsje, die in 1969 geïnteresseerd raakte in de Surinaamse goden– en geestenwereld. Zijn belangstelling verdween niet: in 2019 heeft hij de jarenlang verzamelde informatie geordend in zijn nieuwste sociaal-antropologische publicatie God zij met ons Suriname Religie als vloek en zegen.
read on…Verdwijning, verdriet, liefdesgeschenken, familieberaad, verhuizing en aanpassing
Fragment 6 van mijn opa’s biografie
door Brispath Mahabier
‘liefde heb ik voor de ouden (…)
uit wie wij voortkomen’
(Cándani, z.j. Een zoetwaterlied. Paramaribo: Canna, 2000.)
En toch, ondanks deze respectvolle houding, die ik onderschrijf, gelden in mijn actuele levensfase langzamerhand ook de volgende woorden. Waarom zou ik dit niet toegeven?
‘(…) raakt de groene herinnering
tussen maalstenen
verpulverd (…)
(Raj Ramdas, Kahán hai tu / Waar is zij. Rotterdam: Maya, 2003. )
Bezielde beschaving
door Hilde Neus
Dat willen we allemaal: wonen in een land waar we ons fijn en thuis voelen. En waar de overheid zorgt voor welzijn en welvaart. In de aanloop naar de verkiezingen toe, bespreken we Bezielde beschaving van Dave Ensberg-Kleijkers dat over een geordende samenleving met een ziel gaat.
read on…Chinto Erasmus’ herinneringen
Herinneringen hebben en kiezen welke te schrijven. Voor wie zijn ze de moeite waard? Chinto Erasmus (1912-1998) had besloten zijn herinneringen – in het Papiamento van Aruba – op te schrijven voor zijn kinderen en kleinkinderen. Zijn dochter Etty heeft de volgeschreven bloknoten uitgetikt voor de andere familieleden. Toen enkele taalkundigen er lucht van kregen, hebben ze Etty kunnen overhalen om de inhoud voor een algemeen publiek beschikbaar te maken. Zo is de autobiografie Mi memorianan, Aruba di antaño segun Chinto Erasmus vorig jaar (2019) gepubliceerd bij uitgeverij Charuba.
read on…Lago Sportpark Aruba ‘50-‘60
door Ken Mangroelal
Zonder schroom durf ik te zeggen dat ik mijn loopbaan als schoenenpoetser begon. Twee van mijn ooms speelden cricket in het Lago Sportpark op Aruba en zij hadden mij als zesjarige, onwetend over kinderarbeid, de taak opgelegd hun witte cricketschoenen onberispelijk wit te houden. Zij leverden het witsel en ik het poetswerk voor een kwartje per paar. Ik was trots op hen want zij bekwaamden zich in een sport van enige imperial allure. read on…