blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Ashetu Bernardo

Bernardo Ashetu – Voort

Bij een zo
klein spektakel
liepen wij
ongestoord door.

Ondanks de vele
vliegen.
Ondanks de vele
mieren.

Wij slopen
een louter bos binnen
geleid door
fijn gefluit van water.

Door fijn
gefluit van water
onhoorbaar
onhoorbaar voort.

[uit de ongepubliceerde bundel Zoete dolk]

 

Bernardo Ashetu – Daar

Je zong.
Je joeg me op.

Je zong zodat ik
danste als een vos.

M’n hol werd aan-
geduid door een schittering.

Daar dan zal ik zijn.
Daar wacht ik je op.

[uit de ongepubliceerde bundel Met een bloem]

Bernardo Ashetu – Nes

Nes is kaper.

Nieuw is alleen
de grote jongen die
je geworden bent.

Noest is een
oude boom met
nog haar sappen.

Nes is blind.
De wereld trilt
rondom z’n grot.

[uit de ongepubliceerde bundel Assennes]

 

Bernardo Ashetu – Mascotte

Ik was
de kleine mascotte
bij vlammend rood.

Tante kuste mij iedere morgen.

Ik hing boven
‘t bed waarin oom sliep.

Oom was knap en groot.

[uit de ongepubliceerde bundel Mozaïek]

Bernardo Ashetu – De jurk

Rood,
met een of ander zwart
motief.
Een schat. Tamassa zei
een schatje omdat zij nog
zo slank is en zo weinig
begrip heeft voor de ge-
kwelde strakheid. Zij laat
de wind tegen zich aan
waaien op ‘t ochtendstrand
en schrikt niet van ‘t ver-
momde beeld dat een zeil-
boot geeft die snel voorbij
vaart, rood van kleur, met
een of ander zwart motief.

[uit Yanacuna, 1962]

 

Bernardo Ashetu – Tarán

Op een moment
was je een kleine
zwarte wond.

Je zuchtte ontzettend
toen wij de poort
open deden.

Aarzelend vertelde je
van het gerecht
en van mensen

en van je gevoel –
wat betreft de zon.

[uit de ongepubliceerde bundel Met vuren van glas]

 

Bernardo Ashetu – Palmen

‘s Avonds glom
de kade in
gedempt wit
licht dat zich
vanuit ‘t water
naar boven bewoog.

In de nacht
kwam ‘t schip
laat aan met
palmen uit Syrië.

[uit de ongepubliceerde bundel Disso]

Bernardo Ashetu – Indiaans

In de slotfase
van de wedstrijd
werd het feest
aangekondigd
bij Tata Miranda
te beginnen om
10 uur des avonds.

Om 3 uur
in de nacht
worden twee patrijzen
en een onvergelijk’lijk
trotse flamingo geslacht.

In de morgen
verwacht men
uit braziliaanse noten
zwaar versierde lijven
die van indiaanse
krijgslieden zijn.

Bernardo Ashetu – De magiër

Doordat ik een magiër
uit een raam zag hangen
verviel ik
in een razende zucht naar geld.

Ik bouwde mij een carrière op,
ik verborg in satijn mijn stapels geld.

Totdat ik een magiër
uit een deur zag komen,
uit een droom, mijn armoede in.

[uit de ongepubliceerde bundel Guirlande]

Bernardo Ashetu – Herinnering

Spin met rode nagels, heet het kleine
lied dat ik zing. Voor ‘t eerst heeft
het geklonken lang geleden toen ik
zat bij een zwarte kreek naast
mijn zuster, een negerin. Blauwe
vlinders vlogen rond en vlogen langs
de duist’re boom waarin zij zat
met haar rode nagels, de spin,
die aan mijn zuster ‘t lied ontlokte,
dat naklinkt in mijn herinnering.

[uit Yanacuna, 1962]

Bernardo Ashetu – Amuenta

Het was Amuenta, van
‘t volk de nieuwe lieveling,
veel geëerd bij de spelen.
Amuenta die naderde, van om
z’n hals een krans weghaalde
en deze wierp in de vliedende
rivier waaroverheen de nacht
zich sloot met een brandende
bloem in haar hart.

[uit een ongepubliceerde, titelloze bundel]

Bernardo Ashetu – De brug

Maandag
kwakkelt voort.

Vrijdag
vriest het.

Een stalen brug
verrijst en bereikt
de nieuwe maandag
waarin de lente tiert.

[ongepubliceerd]

 

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter