Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Martinus Arion Frank
Cindy’s drieling; Een eerbetoon aan Cindy Kerseborn
Op zaterdag 16 november staat CBK Amsterdam i.s.m. Stichting Cimaké en the Black Archives stil bij de erfenis die Cindy Kerseborn (1956-2019) achter laat. Cindy Kerseborn was een onafhankelijke onderzoeker en documentaire maker. Zo heeft ze o.a. enkele vergeten Caraïbische schrijvers met een drietal documentaires (terug) in de spotlights geplaatst. De lancering van elk deel organiseerde Cindy telkens in CBK Amsterdam. Zij wist deze filmvertoningen met een interessante artistieke en actuele randprogrammering goed in te bedden.
read on…Geef me je taal. Dat ik je beter versta
“Al snorkelend / Dook ik in de diepte van mijn taal/ Door de afstand heen van jaren/ Door de diepen van de tijd/ Uit Taaldiepten/
door André Oyen
Hilda de Windt Ayoubi. Curaçao, 1951), kind van Libanese ouders, groeide op te Curaçao. Ze noemt ze zichzelf ‘analfabeet in het Libanees’. Met name ‘minderheidstalen’ zoals het Papiamentu draagt ze een warm hart toe. Nederlandse gedichten, geïllustreerd met eigen schilderijen. Ook publiceerde ze korte verhalen.
read on…Cindy Kerseborn, 26 december 1956 – 17 september 2019
Hoe uitbundig haar persoonlijkheid ook kon zijn, als cineaste zocht Cindy Kerseborn toch vooral naar de nuance. In haar documentaires zat ze haar onderwerpen – Edgar Cairo, Frank Martinus Arion en Astrid H. Roemer – dicht op de huid.
door Michiel van Kempen
Er stopt een glanzende Mercedes-taxi op enkele meters van de halte Weesperplein waar ik op de tram wacht. Het raampje draait open en het vrolijke hoofd van cineaste Cindy Kerseborn steekt naar buiten: ‘Hé, Van Kempen, je gaat naar Ramdas zeker? Stap in!’
read on…Schrijftafelhelden
door Fred de Haas
Onlangs maakte de afdeling Algemene Zaken van het College van Burgemeester en Wethouders van Amsterdam bekend dat er ‘27 definitieve straatnamen in een nieuwbouwwijk op Centrumeiland IJburg worden vernoemd naar mensen die zich hebben verzet tegen kolonialisme en slavernij in Indonesië, op de voormalige Nederlandse Antillen en in Suriname’. De keuze van de namen is tot stand gekomen na onderzoek door het Koninklijk Instituut van Taal-Land- en Volkenkunde (KITLV), met advies van het NiNsee (Nationaal instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis) en van de Commissie Naamgeving Openbare Ruimte. Het is natuurlijk heel mooi dat schrijvers uit, bijvoorbeeld, de voormalige Nederlandse Antillen een straatnaam naar zich vernoemd krijgen, maar om al die uitverkoren schrijvers ook te kenschetsen als ‘mensen die zich hebben verzet tegen kolonialisme’ is absurd. read on…
27 straten vernoemd naar strijders tegen koloniale overheersing
Op het nieuwe Centrumeiland krijgen 27 strijders tegen de koloniale overheersing een straatnaam. Samen openen de mannen en vrouwen een boek dat maar weinig Nederlanders kennen.
door Patrick Meershoek read on…
Jan de Heer over De Stoep, Chris Engels en de literatuur op Curaçao 1940-1951 (deel 1)
door Jeroen Heuvel
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd het allengs moeilijker voor Nederlandse auteurs om in Nederland hun (literaire) werk te publiceren, door de nazificatie van de Nederlandse maatschappij. Met het instellen van de Nederlandse Kultuurkamer, in 1942, kon er alleen nog in het door de Duitsers bezette Nederland met goedkeuring van die bezetter werk verschijnen, hoewel er ook illegaal boeken werden gedrukt. Op Curaçao was de invloed van de bezetter niet bepalend voor wat wel en niet gepubliceerd mocht worden. Chris Engels heeft er al snel in het begin van de oorlog voor gezorgd dat een vrij platform voor Nederlandse auteurs werd opgericht. read on…
Over Habitus van Radna Fabias
‘het onvermogen om mijn culturele achtergrond uit mijn identiteit te amputeren’
Gedichten geschreven met diabaasbloed
Er is een nieuwe ster aan de dichtershemel, hoera. Ze heet Radna Fabias (1983), schrijft in het Nederlands en woont in Nederland. Met haar debuutbundel, Habitus, dendert ze, boos, niet rabiaat, en met een gezonde vleug (zelf)spot de literatuur binnen. Hierbij een aftastende kennismaking met de bundel. read on…
Een onevenwichtige ´balans´ van Wim Rutgers
door Henry Habibe
In het door Charuba in 2016 uitgegeven boek van Wim Rutgers, Balans: Arubaans Letterkundig Leven, wordt een hoop informatie gegeven over geschiedenis, cultuur, het toneelleven en uiteraard ook over de literatuur op Aruba. Balans is veelomvattend. Rutgers uitgangspunt is dat hij zich niet alleen bezighoudt met romans en gedichten, maar ook met minder voor de hand liggende genres als brieven, dagboeken, memoires e.d. read on…
De flonkering van het Papiamentu
De rubriek Herlezen vraagt aandacht voor boeken die langer geleden zijn verschenen en de moeite van het herlezen waard zijn. Suggesties? Laat het ons weten via ons emailadres.Vandaag een stuk over De kleur van mijn eiland van Aart G. Broek, Sidney M. Joubert en Lucille Berry-Haseth uit 2006.
door Michiel van Kempen
‘Voor degenen die de echte tambú gekend hebben, moet het een trieste zaak zijn de hedendaagse tambú te zien opvoeren door de jonge folkloristische groepen. Een tambú waar de man nu constant met opgeheven armen achter de vrouw aandanst totdat hij haar zo dicht nadert, dat zij hem een kontstoot geeft.’ Dat schreef de Curaçaose dichter Elis Juliana in 1983. Hij had het over de bekendste traditionele dans van de Nederlandse Antillen, maar het citaat geeft de hele ontwikkelingsproblematiek van de Antillen in een notendop: van de taal (het Papiamentu), van de cultuur in brede zin, van de hele samenlevingsvorm van de drie Benedenwindse eilanden Aruba, Bonaire en Curaçao. Waar komen wij vandaan? wat kennen wij van die traditie?, wat is ervan overgebleven?, wat geven we op als we als minuscule samenlevingen meegaan in de vaart der grote volkeren? Hoe verhoudt zich de eilandelijke cultuur tot de Nederlandstalige van het Koninkrijk der Nederlanden en de machtige Spaanstalige van het nabijgelegen Zuid-Amerikaanse continent? Het zijn altijd kernvragen geweest van de Benedenwinders en nu, anno 2006, op de drempel van nieuwe belangrijke staatkundige hervormingen, zijn die vragen niet minder klemmend dan ooit ervoor. read on…
Afscheid van de koningin gedigitaliseerd
Afscheid van de koningin, de tweede roman van Frank Martinus Arion uit 1975, is nu door de DBNL integraal digitaal beschikbaar gesteld. read on…
Cross Over & CARAN 2017: een fotoreportage
Cross Over & CARAN 2017 organiseerden een Dubbelconferentie over Nederlandse taal- letterkunde in en van het Caribisch gebied van 22 tot en met 24 november 2017 in de Aula van de Universiteit van Aruba, J.E. Irausquinplein 4, Oranjestad. Een fotoreportage. read on…
Zwarte acteurs zijn klaar met het witte theater
door Sandra Kooke
Ze stopt ermee, het is genoeg geweest. Jetty Mathurin (66), de diva van het geëngageerde cabaret, maakt plaats voor de volgende generatie. In haar laatste voorstelling De overdracht regelt ze haar opvolging: vier vrouwen mogen auditie doen.
Tot zover niets bijzonders. Maar Mathurin zoekt niet zomaar een opvolgster, ze zoekt een zwarte vrouw. Ze wordt in haar show vergezeld door gevierde cabaretiers als Roué Verveer, Jörgen Raymann of Howard Komproe. Ook allemaal zwart. read on…
RSS
Facebook
Twitter
