Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Ariens Catrien
The Night Holds Me Back (Nochi no ke laga mi bai)
Fotograaf en documentairemaker Catrien Ariëns, die als kind kennismaakte met Curaçao, maakte een veelzijdig portret van de tambú, een belangrijke muzikale expressie van het eiland. De muziekvorm is een onmisbaar onderdeel geworden van het Curaçaose erfgoed. Ervaren tambú-spelers vertellen over het ontstaan van de tambú als verboden muziek van de slaven, hoe uit beperkte middelen de instrumenten werden gemaakt, en hoe de dubbelzinnige teksten het mogelijk maakten ongehoord kritiek te leveren op de machthebbers. Lange tijd was de muziek verboden, maar de tambú heeft alle vormen van repressie doorstaan. De zang is een manier om allerlei misstanden aan de kaak te stellen; van op macht beluste politici en afwezige vaders tot gaten in het wegdek.
Ariëns volgt diverse zangers, dansers en muzikanten die vertellen over wat de tambú voor hen betekent en hoe het overgaat van generatie op generatie. Een van de hoofdpersonen zegt in de film: ‘Hoe meer je je eigen cultuur respecteert, hoe meer je die van een ander kunt respecteren.’
In de straten van de hemel (2)
door Antoine de Kom
Wanneer je zoiets als slavernij overkomt, heb je te maken met een traumatische ervaring die diepingrijpende gevolgen kan hebben. Trauma is verwonding, en verwonding laat littekens achter waar je nog lang last van kunt krijgen als slachtoffer. Als er een slachtoffer is, dan is er ook een dader. De dader draagt ook de gevolgen van zijn daad met zich mee. De dader kan ook twee kanten op. Die zien er anders uit dan bij de slaaf. De dader, de meester, kan zijn daden loochenen en doen alsof die niet bestonden. Gewoon samen doorgaan heet dat ook wel. De dader kan het ook gooien op omstandigheden die als excuus dienen. Dan erkent hij zijn daad en dat is moeilijk te verkroppen. Slavernij was namelijk in de ogen van de meester eeuwenlang normaal, algemeen geaccepteerd, gezien als Gods wil ook, maar nu niet meer. Door bezitsdrang en behoudzucht van de nog levende slavenhouders (zoals die in het huidige Afrika bijvoorbeeld) is de moderne slavernij hardnekkig en moeilijk helemaal uit te roeien. Dat maakt ons terugkijkers en herdenkers een ongemakkelijke derde partij naast dader en slachtoffer, want wij kunnen erkenning, ontkenning, bekennen, verzet of onderwerping, schuld en boete niet van ons afschudden noch op onze schouders nemen. Dit geldt vooral de nazaten van daderzijde. Aan de slachtofferkant is er nog steeds voelbare pijn.
read on…Ketenen Verbroken
Op 1 juli is het precies 150 jaar geleden dat Nederland de slavernij afschafte. Reden voor het filmfestival World Cinema Amsterdam om samen met Stichting Herdenking Slavernij Verleden 2013 en Vereniging Antilliaans Netwerk een speciaal programma samen te stellen rond het thema slavernij, onder de noemer Ketenen Verbroken. Op vrijdagavond 16 augustus staan vanaf 19.30 uur vier films op het programma.
read on…
RSS
Facebook
Twitter
