Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Alliance
De zoektocht van een Hindostaan naar het cultuureigene (6)
Culturele oriëntatie en cultuurschok in Bakkie (1961-’62)
door Bris Mahabier
40. Mijn culturele oriëntatie in Bakkie
Ik maakte in Bakkie in mijn eerste dienstjaar langzamerhand, oppervlakkig kennis met de lokale culturele diversiteit. Een geheel nieuwe situatie en ervaring voor mij. Magentaweg, mijn geboorte- en woonplaats, was in cultureel opzicht volledig homogeen: een typisch Hindoestaans agrarisch wegdorp. Bakkie en Jacopu vormden voor mij een vreemde, d.w.z. een nieuwe culturele ‘wereld’.
read on…De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene (5)
Een beginnende onderwijzer in Bakkie: zijn school, onzekerheden en cultuurschok
door Bris(path) Mahabier
34. Een kopje koffie?
Nederlandse volwassenen kunnen tegenwoordig dagelijks desgewenst meerdere malen van koffie in vele variaties genieten. Dit was vroeger niet weggelegd voor Jan en alleman. Ten gevolge van het verschijnsel ’gesunkenes Kulturgut’ is o.a. koffie als genotmiddel bereikbaar geworden voor het gewone volk; een van de populaire verworvenheden van onze massacultuur. In Nederland had ik op school ongeveer een jaar nodig om het koffiedrinken mij eigen te maken.
read on…‘Wij leven met wat er is, niet met wat had kunnen zijn…’
Bespreking van De wilde vaart door Tessa Leuwsha
door Jerry Dewnarain
Tessa Leuwsha is op dit moment de productiefste schrijfster van Surinaamse literatuur die ruim vijfentwintig jaar woont en werkt in Suriname. Doorr toedoen van haar man Sirano Zalman, haar liefde, besloot ze in Suriname te wonen. Ze bleef er, omdat Suriname haar ook vele kansen bood. Voor Leuwsha geldt ‘wie schrijft die blijft’, maar misschien ook ‘wie blijft, die schrijft’! Ze bleef er en ze schreef: Reishandboek Suriname, De Parbo-blues, Solo, een liefde, Fansi’s stilte, Plantage Wildlust, en het in maart/april 2022 uitgekomen De wilde vaart; Op zoek naar de veerkracht van Suriname (met foto’s van Sirano Zalman). Deze uitgave kwam tot stand dankzij het door het Prins Bernhard Cultuurfonds beheerde Clio Fonds.
read on…Mijem Sarwi’s reis naar Tanah Sabrang
door Werner Stauder
Op 20 maart j.l. vond er in de Kumpulan van het landgoed Bronbeek een themazondag plaats over de Javaanse immigratie naar Suriname. Na de afschaffing van de slavernij in 1863 ontstond daar op de plantages een ernstig tekort aan arbeidskrachten, dat men in eerste instantie probeerde op te lossen door het ronselen van contractarbeiders uit India. Omdat de Britse autoriteiten op een gegeven moment moeilijk deden vanwege de slechte behandeling die de Brits-Indiërs in Suriname ondergingen, werd besloten, de tekorten op de plantages aan te vullen met arbeiders van het overbevolkte Java. De eerste 94 Javanen (62 mannen en 32 vrouwen), afkomstig uit Soerakarta, het huidige Solo, kwamen aan boord van de ‘Prins Willem II’ op 9 augustus 1890 aan in Tanah Sabrang, het land aan de overkant: Suriname.
read on…Vriendschap, opa als logé op Nieuw-Meerzorg en terug op Alliance
Fragment 4 van mijn opa’s biografie
door Bris(path) Mahabier
ik denk en schrijf
schrijvend denk ik
denkend schrijf ik
ja, denkend beschrijf ik
de herinnering, mijn herinnering…
Poëziefragment van Rovali (Roep Balak), 1993
1 Mijn beide opá’s ontmoeten elkaar
Mijn sociale ájá P. Debi (1897-1967) kwam (in 1921?) in contact met mijn biologische opá Antu Mahabier (1870-1928), die aan de Libanonweg (in Wanica) met zijn – in Suriname geboren – jonge vrouw en zijn zeven jonge kinderen, o.a. mijn vader (geboren in 1916), woonde.
read on…
RSS
Facebook
Twitter
