Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Alexander Tolin
Moengonese acteergroep launcht film Miamba
door Hugo den Boer
Moengo – De acteergroep ‘The 4 messengers’ heeft deze week haar eerste film met de titel Miamba op de markt gebracht. Voor het maken van de half uur durende film hebben The 4 messengers, Mudji Amatdaklan in de hand genomen voor het schrijven van het script. Andwele Rozenhout deed het camera- en montagewerk.
The 4 Messengers bestaat nu ruim een jaar en Furgill Raafenberg is de trekker. “Wij willen met het acteerwerk jongeren bewust maken van maatschappelijke thema’s.” Miamba gaat over het gelijknamige meisje dat tegen haar zin door haar vader Raafenberg gedwongen wordt om een relatie aan te gaan met de welgestelde Simba Gari. Ze is echter verliefd op de skere Tofie.
Raafenberg zit in de derdeklas van de Barronschool en wil later acteur worden. “Mijn interesse voor het acteren werd gewekt toen ik op de lagere school in een toneelgroep zat. Na enkele jaren pauze heb ik het acteren samen met personen uit die groep opgepakt en hebben we een acteergroep gevormd.” Raafenberg speelde al eerder de hoofdpersoon in de film Wan dei Spijbel (2010) en in Kapting Da Palong. Afgelopen jaar was hij hoofdrolspeler in de I Write film You have to know who your enemies are. Hij kreeg voor het eerst een professionele training. Momenteel krijgt hij persoonlijke begeleiding van theateracteur Erwin ‘Tolin’ Alexander. Omdat straatverkopers er geen heil in zagen, neemt de groep de verkoop zelf ter hand. De film is momenteel alleen bij de acteurs verkrijgbaar in Moengo en wordt op straat in Marowijne en St. Laurent verkocht.
[uit de Ware Tijd, 22/12/20]
Ken Doorson verkent de diaspora met expo Mothership
Beeldend kunstenaar Ken Doorson presenteert aan de vooravond van 37 jaar Srefidensi de expositie Mothership: een artistieke verkenning van onze identiteit. Deze solo-expositie wordt van 21 tot en met 24 november in Fort Zeelandia in Paramaribo gehouden. Doorson zegt dat hij de expo in Fort Zeelandia houdt omdat “het een bijzondere plek gaat, waar voor mij gevoel het verleden en heden samenkomen”.
De levensgrote portretten van Doorson brengen je in verwarring: de zwaarmoedige uitdrukking op de gezichten contrasteert sterk met de uitbundige kleuren waarmee die zijn weergegeven. Doorson schildert in zichzelf gekeerde mensen – de ogen gesloten, een uitdrukking van pijn, woede, vertwijfeling of verdriet op hun gezicht.
Zijn Mothership voert de kunstenaar – en de toeschouwer – naar het verleden. Het doorkruist de geschiedenis van de kunstenaar, diens familie en hun land Suriname, maar begeeft zich ook ver daarbuiten; het universele thema, diaspora, laat zich niet beperken tot grenzen in plaats of tijd. ‘Mothership’ is de virtuele inspiratiebron die je meeneemt”, zegt de kunstenaar.
Inspiratie
Inspiratie vindt Doorson in gesprekken, verhalen, beelden, de natuur en literatuur. Historische beschrijvingen van mensen geven niet alleen inzicht in voorbije tijden, maar helpen ook om hen neer te zetten als personen van vlees en bloed. Een intrigerend drieluik van de verzetshelden Kodjo, Mentor en Present is een duidelijk resultaat van deze aanpak.
“Het gaat om heel beladen onderwerpen. Dit is een manier om deze emoties abstract te benaderen”, verduidelijkt de kunstenaar zijn niet-alledaagse portretten. “Op deze manier probeer ik dramatiek te creëren.”
Boni, een schilderij van de legendarische vrijheidsstrijder, is in 2009 aangekocht door het Nationaal instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis (NiNsee). Dit doek is deel van een tweeluik, waarvan het andere deel te zien is in hotel Cottica du Maroni aan de Van Sommelsdijckstraat.
Keramiek
Doorson vertelt zijn verhaal niet alleen met schilderijen. In Fort Zeelandia staan ook tientallen ongepolijste, ruwe koppen van klei. Van de meeste gezichten is de neus, kin, mond, een oor of oog opgeblazen tot onevenwichtige proporties. De pastoor van dit bonte gezelschap parochianen is door Doorson geschilderd. Keramiek en schilderij vormen samen de installatie “Mea Culpa”, die draait om de vraag welke rol het geloof heeft gespeeld in de slavernij en de handhaving daarvan.
“Dit is werk met een ziel; het gaat spreken!” zegt de maker, die van 1994 tot 2006 buiten Suriname woonde, studeerde en werkte. Na zijn remigratie is Doorson zich ook gaan toeleggen op boetseren. Hij werkt met Surinaamse klei en bakt de koppen in de oven van Soeki Irodikromo.
Opening
Last Song, een gedicht van de kunstenaar, wordt bij de opening vertolkt door theatermaker Erwin Tolin Alexander. Dichter/zanger Djinti opent de avond op muzikale wijze.
In Fort Zeelandia vertoont Doorson de documentaire Katibo Ye Ye van regisseur Frank Zichem. Hierin zien we hoe de Surinaamse Nederlander Clarence Breeveld in Suriname en Ghana op zoek gaat naar sporen van de slavernij. Deze documentaire sluit qua onderwerp, invalshoek en betrokkenheid goed aan bij de thematiek van de expositie Mothership.
[uit Starnieuws, 18 november 2012]
Weg!, theater gebaseerd op afscheid en weerzien
door Tascha Samuel
Paramaribo – “Afscheid nemen van mensen, geliefden, dingen waar we van houden is een universeel gegeven. Iedereen doet dat en op gegeven moment moet je vaak ook weer de confrontatie aangaan met wat je hebt achtergelaten.”
Dat is zoals Tolin Alexander het thema weergeeft van zijn nieuwe theaterstuk Weg, Afscheid en Weerzien. Vanuit zijn Forum Tolin Toli Masanga presenteert hij in verband met ‘Het Jaar van Het talent’ de eerste in een reeks van interdisciplinaire theatervoorstellingen. Weg! is op zaterdag 8 en zondag 9 september om 20:00 in het CCS te zien.Het stuk wordt geregisseerd door Nynke de Ruigh. Als gastdocent aan de Hogeschool voor de Kunst in Utrecht (HKU) heeft Alexander de mogelijkheid om te zoeken naar mensen die les kunnen komen geven in Suriname in verschillende theaterdisciplines. “Ik had Nynke op het oog maar zij zag enorm op tegen drie maanden Suriname. Het heeft veel motivatiegesprekken gevergd, maar nu is ze hier en doet de regie. Door haar houding is het thema ontstaan. Afscheid en Weerzien”, legt Alexander uit. Het thema is toen gelegd tegen de achtergrond van een kindertehuis. Kinderen die vanwege allerlei redenen afscheid hebben moeten nemen van hun thuisfront, familie en ouders. “Hoe gaat een kind om met deze emotionele aspecten van zijn leven? Een kind dat wacht op een ouder om haar te komen halen om naar Nederland te gaan. Maar waarvan dat ‘halen naar’ wel heel erg lang duurt”, licht Alexander toe.
Metaforen
Dat het best een zwaar onderwerp is, geeft hij toe, maar het is luchtig door het simpele taalgebruik, beweging en spelelementen in het stuk te verwerken. De hoofdrollen worden gespeeld door zeven meisjes die elk vanuit hun pijn spreken en handelen. “Ik heb getracht om door het gebruik van veel metaforen de hardheid te doorbreken.
Weg! heeft zoveel betekenissen. De ouder die is weggegaan, de dood, maar ook weg uit moeilijke situaties.” Het element weerzien komt ter sprake wanneer de meisjes uit het tehuis moeten en de realiteit van het echte leven weer aan moeten. “Deze meiden hebben murengebouwd, als schild om pijn en verdriet af te weren. Deze muren dreigen om te vallen als zij voor de zoveelste keer weer afscheid moeten nemen van iemand die zij onmisbaar vinden”, legt Alexander uit. Het stuk gaat over één nacht in het leven van deze meisjes.
[uit de Ware Tijd, 05/09/2012]
Thalia 175 jaar: Opera Fatu Doro, De prijs van Vrijheid
door Els Moor
Op 27 april 1837 werd het Toneelgezelschap Thalia opgericht. De eerste voorzitter was N.G. Vlier. Er waren vier bestuursleden, belangrijke heren in de koloniale maatschappij van toen. Doel was dan ook: ‘de uitbreiding van beschaving en verlichting’.
read on…Opera Fatu Doro
door Carry-Ann Tjong-Ayong
Thalia brengt ter gelegenheid van haar 175steverjaardag een opera. De regie, het libretto zijn in handen van de getalenteerde Alida Neslo. De perfect uitgevoerde muziek is van Pablo Nahar, Liesbeth Peroti en Marcia Reumel. Er is ook een fragment uit de Sroto Symfonia van Herman Snijders te horen.
Alida Neslo heeft hiermee bewezen dat Thalia en Suriname toe zijn aan nieuwe artistieke uitdagingen. De eerste Surinaamse opera gebaseerd op een maatschappelijk probleem, de vrijlating van een criminele jongere en zijn vader uit de Santo Boma gevangenis en de moeizame terugkeer naar de maatschappij.
In 14 Bewegingen die parallel lopen met de 14 Kruiswegstaties van Jezus wordt het verhaal van Ogri Boy weergegeven. Voor het libretto werd gebruikgemaakt van waargebeurde feiten, die werden opgeschreven door jongeren van het Resocialisatieproces te Santo Boma. Herkenbaar voor de toeschouwer, zoals de 300 seniore burgers die de generale repetitie bijwoonden opmerkten. Het complexe stuk vraagt er eigenlijk om meerdere malen te gaan kijken en luisteren. Dan vallen pas de teksten op die als inspratiebron psalmen hebben, de toegevoegde teksten van Ignatius de Loyola, de Stabat Mater en de Westafrikaanse schrijver-filosoof A. Hampate B. Uit alle Surinaamse culturen zijn de invloeden merkbaar. De hoofdrollen worden vertolkt door de speciaal uit Nederland overgevlogen Guy Sonnen (De Vader); Clinton Kaersenhout (De Zoon); Sandra Goedhoop (De Moeder). Tolin Alexander heeft een intrigerende rol als De Schaduw, die alle 14 Bewegingen met elkaar verbindt. Het koor, geleid door Mavis Noordwijk, zingt prachtig. Alida Neslo laat zien hoe je met een minimum aan middelen decor en costuums overtuigend kan waar maken. De muziek ondersteunt het geheel volkomen.
Cat 29/4 2012
Grote afsluiting Verenigde Dierenvergadering
Paramaribo – Het theaterstuk Verenigde dierenvergadering van de theatermaker Tolin Alexander zal voor een allerlaatste keer worden opgevoerd en wel op 14 januari in Theater Unique voor de vierdeklassers van Mulo Latour en de Calorschool. Het theaterstuk is geïnspireerd door het boek Animal Farm van George Orwell. Alexander wil de leerlingen middels dit stuk tonen wat er allemaal gedaan kan worden met een verhaal. De theatermaker koos speciaal voor deze doelgroep, omdat het volgens hem nu de periode is dat leerlingen literatuurboeken voor het mondelinge examen moeten lezen. Voor een vlot verloop heeft Alexander vooraf lesbrieven naar de desbetreffende scholen gestuurd.
Ondanks het feit dat de 20-jarige Syronne Selisi, een van de hoofdspelers uit zijn theaterploeg, een beenblessure heeft opgelopen, zal het theaterstuk gewoon worden opgevoerd. “De groep is groot, dus er zou indien nodig een andere speler kunnen invallen” bevestigt Alexander. Maar Selisi wil er niets van weten. “Al is dat hinkend, ik wil graag meedoen”, reageert zij. “Ik heb me er lang op verheugd, dus wil dit voor geen goud missen.”
Dankzij Alexander is zij meer van het theater/toneel gaan houden. “Ik ben door hem gemotiveerd. Vooral tijdens de workshop ‘impact’ waardoor ik meer in mezelf ben gaan geloven. Het was een geweldig leerproces met name het onderdeel improvisatie was een enorme eyeopener.”
Zij stond te popelen van ongeduld voor ‘het jaar van het talent’ dat nu voor de deur staat. De theatermaker noemt 2012 een jaar van talent, omdat hij in een nieuw muziektheaterstuk de talenten van de spelers verder zal uitdiepen.
25 spelers die dit project (Verenigde Dierenvergadering) succesvol hebben afgerond en tien spelers die hebben deelgenomen aan de gehouden workshops en productietrainingen krijgen op 18 januari een certificaat. “De certificaatuitreiking is naast een teken van erkenning ook bedoeld om het jaar 2012 goed in te luiden.” Aldus de regisseur.
Zondag organiseerde Alexander een evaluatiemiddag waarbij er gesproken werd over het afgelopen jaar en de nieuwe aspecten die de acteurs zullen toepassen. Volgens hem hebben zijn spelers een dosis aan theaterkennis opgedaan. Tolin belooft dat het eerste muziektheaterstuk voor 2012 een totaalpakket zal zijn.
11/01/2012
Tihá/Troost nu ook in Suriname
Paramaribo – In ontspannen sfeer vertelde Raj Mohan zaterdagavond in Tori Oso in gesprek met Lila Gobardhan over zijn nieuwste gedichtenbundel Tihá/Troost. De in Nederland wonende zanger, dichter en componist is in Suriname voor de promotie van zijn nieuwe cd Daayra en de presentatie van zijn gedichtenbundel.
Tihá/ Troost is de tweede bundel van Mohan. Hij debuteerde in 2008 met Bapauti/Erfenis. Zowel in zijn eerste als tweede bundel speelt Sarnami, de moedertaal van de hindostanen in Suriname en Nederland een grote rol. De thema’s die in de nieuwe publicatie aan de orde komen zijn troost, ouderdom, dementie en spiritualiteit. In tegenstelling tot Bapauti heeft Mohan in het tweede boek niet alleen Nederlandse vertalingen van zijn Sarnami gedichten. Het boek bestaat uit twee delen: troost en ontwaken. Het tweede deel bevat zestien gedichten in het Nederlands die voornamelijk gaan over spiritualiteit. Het eerste deel telt zeventien gedichten en begint met ‘oma’. Op de vraag waarom hij per se in Sarnami schrijft, antwoordde Mohan dat hij een eigen stijl wilde creëren en iets wilde toevoegen aan de bestaande poëzie.
“Ik verdiepte me in de Surinaamse poëzie en miste een zekere mate van scherpte over thema’s in de taboesfeer zoals incest en vrouwenmishandeling. Zo kwam ik op het idee om in Sarnami te schrijven.” Volgens Mohan begrijpen mensen wat hij zegt als hij voordraagt en zingt in het Sarnami. “Maar het is inderdaad zo dat mensen niet graag in die taal lezen.” Mohan zei ook dat het niet zijn doel is om de taal te redden. “Ik volg mijn gevoel en probeer daarmee goede kunst te creëren. Maar ik ben geen taalredder. Sarnami is mijn moedertaal. In Suriname praten hindostanen geen Hindi, ze verstaan het wel redelijk. Maar als je iemand een microfoon in de hand stopt, dan zal hij er alles aan doen om in het Hindi te spreken, hoe moeizaam dat ook gaat. We hebben het idee dat Sarnami niet goed klinkt en plat is. Maar taal is niet beperkt, de mens is beperkt.” Zijn inspiratie om Sarnami te tillen naar een hoger niveau, put Mohan van Rabindrenath Tagore en Lieve Hugo. “Wat Tagore heeft gedaan met Bengali en Lieve Hugo met Dorina, dat wil ik bereiken met Sarnami.” Na het korte vraaggesprek droeg Mohan enkele gedichten uit de nieuwe bundel voor. Ook zong hij liedjes van zijn nieuwe cd.
[van de Ware Tijd, 20 december 2011, taalfouten verbeterd)
Rudi Spa leidt Sranan Akademiya
Paramaribo – Na een lange inactieve periode heeft de Sranan Akademiya eindelijk een voltallig bestuur. De nieuwe voorzitter, Rudi Spa, noemt het een ‘alen sribi’ (Surinaamse omschrijving voor winterslaap) die de stichting heeft meegemaakt. Jarenlang stond ex-voorzitter Eddy van der Hilst er alleen voor om de organisatie te leiden.
De Sranan Akademiya die in 1983 officieel werd opgericht, stond voor het bevorderen van het Sranantongo, maar richtte later ook haar aandacht op het gebied van cultuur en de ontwikkeling van de eigen taal bij andere bevolkingsgroepen. Grondgedachte van de stichting verdeelt ‘fositen edeman’ van Sranan Akademiya, Hein Eersel, in drie colleges: wetenschap, cultuur en verspreiding van kennis. De introductie van het nieuw bestuur vond afgelopen woensdag plaats in Tori Oso. ‘Puwema uma’ Celestine Raalte deed een serie voordrachten uit haar nieuwste bundel Sapatiya, ‘dron man’ Henk Sako gaf een hoogstaande apinti performance en Eddy van der Hilst las een ludiek verhaal voor, geschreven door Ané (André Doorson).
In het filmpje gemaakt door Tolin Alexander vertelde Hein Eersel over het begin van Sranan Akademiya, dat ook een tijdje werd geleid door wijlen Hugo Overman. Van der Hilst, die later erbij werd gehaald als linguïst, leidde de organisatie vanaf 1988 tot twee dagen geleden. In de jaren tachtig werd de televisiecursus Skrifi Sranantongo verzorgd, maar van een Surinaams woordenboek is het tot heden niet van gekomen. Wel was het bestuur onder Van der Hilst er al ver mee gevorderd toen zij werd geconfronteerd met de moeilijke periode van SAP. Meer dan één baan, vertrek naar Nederland en het pro Deo werk, waren de gevolgen dat alleen Van der Hilst en Robert Wijdenbosch in het bestuur overbleven.
Laatstgenoemde kwam later te overlijden. In het nieuw bestuur komt Van der Hilst terug, maar dan als commissaris. De overige ‘tiri man’ en ‘tiri uma’ zijn: Helmut Gezius, Celestine Raalte en Rinaldo Tanawara. Voorzitter Rudi Spa noemde de punten waarop het bestuur zich de komende tijd wil gaan richten: radioprogramma, krant, kinderopstel en -gedichten, komediespel en verandering aan de negatieve teksten in de Surinaamse muziek. Hein Eersel geeft aan dat niet alleen in ‘alen ten’, maar ook in ‘drei ten’ het slapen kan gebeuren. “Dit is het jaar van de Afrikaanse Diaspora, grijp dit aan om te beginnen, maar begin niet aan een aantal projecten tegelijk,” liet Eersel weten. Hij gaf er de voorkeur om het ‘wortu buku’ (woordenboek) te hervatten. Hoewel de bevolking dagelijks Surinaams spreekt, weet niet iedereen dit correct te doen. Linguïst Van der Hilst: “Mensen denken teveel in het Nederlands, vanwaaruit ze het Sranantongo woord voor woord vertalen. Een spelling van een taal gebruiken voor een andere, dat kan niet!” Hij gaf een voorbeeld van verkeerd Sranantongo: ‘Mi si yu tap tv’. Vertaald betekent dit: ‘Ik heb je de tv zien dichtmaken.’
[uit de Ware Tijd, 12/12/2011; alle taalfouten rechtgezet]
Muziektheaterstuk over Jozef
Paramaribo – Het eerste muziektheaterstuk The Battle Is Not Yours van het jongeren gospelkoor Hope & Togetherness, is gebaseerd op het bijbelsverhaal van Jozef, vertaald naar de hedendaagse situatie. Zowel de première, op vrijdag 28 oktober als de volgende voorstellingen (op 29 en 30 oktober), vinden in de Kathedraal aan de Henck Arronstraat plaats.
“We zochten naar een passend verhaal voor ons stuk en dat hebben we in ‘Jozef’ gevonden. Persoonlijk vind ik hem een van de leukste verhalen van de Bijbel”, vertelt Melisa Pocorni een der commissieleden belast met de organisatie. “Onze doelgroep is iedereen. Hebt elkaar lief en vergeldt geen kwaad met kwaad is de boodschap”. Het stuk is door de leden van Hope & Togerness zelf geschreven. De bekende toneelmaker Tolin Alexander doet de regie en voor de muziek zorgt het koor zelf, ondersteud door een band onder leiding van Diego Donk.
The Battle Is Not Yours vertelt het verhaal over een gezin van vijf, twee ouders en drie kinderen namelijk Rafael, Pareltje en Steven. De ouders zijn trouwe kerkgangers. Rafael volgt hen perfect op. Pareltje en Steven vertonen echter een tegenovergesteld gedrag. De titel van het muziektheaterstuk is afgeleid van het lied met dezelfde naam vertolkt door de gospelzangeres Yolanda Adams. Hope & Togetherness bestaat al 12 jaar.
[uit de Ware Tijd, 21 oktober 2011]
Drama workshop
Op maandag 5 september verzorgt Tolin Alexander een drama workshop speciaal voor schrijvers of a.s. schrijvers in Suriname. Leer jezelf en je werk te presenteren.
Plaats: Kennedyschool, Paramaribo
Opgave en info: 8687763
Interguyanees Cultuurfestival
In verband met het door de OAS uitgeroepen jaar van de cultuur organiseert de Surinaamse overheid samen met Guyana en La Guyane een Interguyanees Cultureel Festival van 26 – 28 augustus 2011 in Suriname. De vervolgfestivals zullen in Guyana (2012) en La Guyane (2014) worden georganiserd. In 2013 wordt Carifesta in Suriname gehouden.
Er worden zes aspecten van de respectievelijke nationale culturen belicht op dit festival: Podiumkunsten, Beeldende Kunsten, Literatuur, Mode, Crafts en Culinair. Voor Suriname is Schrijversgroep ’77 gevraagd als counterpart te fungeren voor het literair gedeelte. Op het literaire programma staan drie workshops, een paneldiscussie, algemene presentaties, tafelpresentaties en boekenverkoop. Voor de workshops wordt er een voorregistratie gehouden.
Registratie
De eerste dag van het festival, vrijdag 26 augustus, wordt besteed aan educatie. Literatuur, Beeldende vorming en Fashion verzorgen dan workshops. De workshops worden simultaan gegeven. De tijd is van 9.00 – 13.00u. De lokatie wordt nog aangewezen door Cultuur.
Literatuur heeft drie workshops, namelijk proza, poëzie en drama. Elke workshop wordt verzorgd door een Surinaamse schrijver samen met een Frans-Guyanese en een Guyanese schrijver, bijgestaan door tolken. Van Surinaamse kant zijn bij de workshops betrokken Sombra (Poëzie), Tolin Alexander (Drama), Ismene Krishnadath (Proza). Het maximaal aantal deelnemers is 20 per workshop. Geinteresseerden kunnen zich nu reeds registreren (Voor meer info email: schrijversgroep77@hotmail.com of telefonisch 520513/ 8912005).
Bami Cola, een oerknal!
door Els Moor
Voor de laatste voorstelling van Bami Cola was ik uitgenodigd door schrijfster Tessa Leuwsha en regisseur Tolin Alexander. Veel jongeren waren er in Theater On stage en dat ze genoten van het stuk was duidelijk hoorbaar in de donkere zaal. De titel, Bami Cola, eten en drinken waar jongeren van houden, geeft het al aan: de sfeer is helemaal van de moderne jeugd, met lekkere creatieve humor, veel liedjes met muzikale begeleiding en in het verhaal veel herkenbaars zoals onzekerheden over jezelf, het aftasten van liefde en vriendschap, het ‘buitengaatse’ liefdeleven van ouders en twijfel of Sranan wel zo ‘switi’ is.
De personages waarom het draait zijn Erich, een onzekere 14-jarige jongen, Mara, zijn buurmeisje en klasgenote op wie hij ook nog eens verliefd is, maar zij vindt hem een bobo, en Erichs moeder. Het stuk laat ons het leven van moderne jongeren zien, waarin ook veel traditioneels opduikt.
Een leidmotief is ‘de oerknal’. Erich moet voor geschiedenis een historische presentatie houden en hij kiest voor het ontstaan van onze aarde. Zijn moeder helpt hem met de voorbereiding. Ze doen het vanuit de visie van de evolutie, vanuit de ‘oerknal’. Zo zingt Erich het later voor Mara:
‘ Er was in ’t begin een grote knal/ The big-bang/ En dat was al/ Om de aarde te laten draaien/ Onze wereld te verfraaien/ Deze evolutie, een ware revolutie/ De oerknal/ En dat was al/ ‘t begin van donker, ‘t begin van licht/ Fossielen en reptielen, ze kwamen in zicht/ Di-nosaurus, ty-rannosaurus/ Rex/ De oerknal/ En veel veel later/ Ai, het is een kater/ Een grote aap/ zonder staart/ De mens […]
Erich krijgt een 1 voor deze spreekbeurt van meester Godlieb (de naam alleen al). Hij is een vurig christen: ‘God heeft de wereld geschapen.’ Ma van Erich gaat naar de ouderochtend om bij meester Godlieb te klagen over deze ongenuanceerde aanpak. Weer een ‘oerknal’, ze worden verliefd op elkaar. Stof tot denken geeft het stuk dus ook, stof tot discussie over een onderwerp waarvan de verschillende kanten hier nog niet zo bespreekbaar zijn vanuit het voornamelijk godsdienstige denken. Bami Cola is wat dit betreft een kleine ‘ oerknal’.
RSS
Facebook
Twitter
