Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Adisa Opal Palmer
Vrouwenconferentie door de ogen van een student
door Marianne Bouwman
Ik was er ook bij, in Kras aan de Domineestraat. Over the course of four days there would be different activities, speeches and reading of books. Er waren gastsprekers, zo’n 50 gasten en geïnteresseerden uit heel het Caraïbisch Gebied. Samen met 70 andere studenten van het IOL was ik aanwezig op deze conferentie en het was een bijzondere ervaring voor mij. Toen ik voor het eerst ervan hoorde had ik zo iets van: ‘Oké, leuk, maar ik ga niet. Ik kan een miljoen andere dingen bedenken die ik in die vier dagen kan doen.’ Maar enfin, ik ging toch.
De openingsdag was heel gezellig. Het voelde goed om niet in de klas te zitten, maar op een andere manier informatie op te nemen. De presentatie van de keynote speaker Cynthia Mc Leod, was ‘the highlight’ van de dag. Haar anekdotes, raad en ervaringen over het schrijven, onderzoek doen en het publiceren waren een lust om naar te luisteren. Een van de gasten zei, dat ze de hele dag naar Cynthia Mc Leod zou kunnen luisteren en ik ben het helemaal eens met haar. De speeches en presentaties die daarna volgden waren leuk, maar niet zo interessant.
Een paar hoogtepunten van de conferentie waren voor mij zoals eerder vermeld de presentatie van Cynthia Mc Leod. Het verhaal over Charlotte van der Lith was erg interessant, omdat ik nog nooit van haar gehoord had. In de geschiedenis hoor je steeds over Susanna Duplessis en het verhaal van de slavin Alida. Ik wist niet dat er een plantage Breukelenwaard was en nog minder waar die zich kon bevinden. Dit heeft mij geïnteresseerd in mijn geschiedenis en wat er allemaal verscholen zit in de archieven.
Een ander hoogtepunt was de presentatie van Opal Palmer Adisa’s boek Until Judgment Comes. Hierin besprak ze de invloed die vrouwen (moeders) kunnen hebben op het gedrag van hun zonen en mannen over het algemeen. Opal bracht dit zwaarwichtige onderwerp op een zeer energieke en luchtige manier, die het publiek in haar ban hield. Wat de presentatie nog leuker maakte was het feit dat Opal laat aankwam, omdat ze haar vlucht gemist had. Maar dit mocht de pret niet drukken, want ze presenteerde alsof er niets aan de hand was.
Wat minder leuk was het feit dat sommige presentaties niet goed bezocht en niet duidelijk genoeg waren voor het publiek. Soms waren ze van een hoog academisch niveau en dat was saai. Het feit dat er steeds Engels werd gesproken hielp dan ook niet. Daarbij kwam dat ze soms niet binnen mijn belevingswereld lagen waardoor de presentator het contact met delen van het publiek verloor. De meeste stukken werden ook voorgelezen, natuurlijk snap ik dat je een drie pagina’s lange paper niet uit het hoofd kan leren, maar probeer het dan wat levendiger te vertellen of voor te lezen. Een voorbeeld hiervan was de presentatie over Myal van Edna Brodber die ook nog na de lunch was, dan moet de spreker wat levendiger zijn om de aandacht van het publiek vast te houden.
Een andere presentatie die interessant kon zijn, maar minder goed was vond ik ‘The Forgotten Elite’ door Rihana Jamaludin. Toen ik deze presentatie op het schema zag staan was ik erg enthousiast en geïnteresseerd, omdat ik veel belangstelling heb voor de geschiedenis van ons land. Jammer genoeg is de boodschap naar mijn mening niet zo duidelijk tot uiting gekomen, omdat Jamaludin zenuwachtig was en zich wat moeilijk kon uiten in het Engels.
Het thema ‘Women’s effort, Women’s lives’ liep als een rode draad door de verschillende presentaties. Er werden overwegend vrouwelijke schrijvers belicht en geanalyseerd. In de verschillende papers werden de verschillende facetten van het vrouw zijn besproken. Ook werd er wat dieper op ingegaan hoe ruimte en geografische ligging kunnen bijdragen aan een verhaal. Alhoewel ik de boeken niet gelezen heb, vond ik deze presentaties zeer de moeite waard en ben ik geprikkeld om de boeken te gaan lezen.
Dit was echt een ‘Once in a Lifetime Experience’ voor mij. Ik heb absoluut geen spijt dat ik heb geparticipeerd. Voor de SRD 150,- die ik heb betaald heb ik heel veel informatie, kennis en ervaring over literatuur en vrouwen opgedaan. Ook de vele gesprekken met de schrijvers zelf heb ik als heel zinvol ervaren. Kortom, ik zou dit voor geen cent hebben willen missen. Het heeft wel veel moeite en tijd gekost, maar het was het zeker waard. Ik zou van hier uit aan alle studenten die niet zijn geweest en ook de taaldocenten willen zeggen: jullie hebben heel veel gemist. Wat jammer!
Marianne Bouwman is studente mo A-2 Nederlands.
RSS
Facebook
Twitter
