Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Adhin Jnan Hansdev
Moti Marhé: geestelijk vader van Baba en Mai
Van vernedering tot trotse geuzennaam
door Piet de Kroon
In 1964 krabbelde Moti Marhé op een papiertje de twee woorden die sinds zijn jeugd door zijn hoofd spookten: ‘Baba aur Mai’. Ze herinnerden hem aan de vernederingen die hij en andere Hindostaanse leerlingen op het schoolplein hadden moeten aanhoren. Woorden met een denigrerende betekenis, maar tegelijkertijd ook woorden die in zijn eigen Sarnámi op een respectvolle manier zijn voorouders aanduiden.
In gesprek met Piet de Kroon vertelt de 80-jarige taalwetenschapper, neerlandicus en Sarnámi- en Hindi-deskundige in zijn woonplaats Den Haag over de betekenis van 5 juni, de herkomst van Baba en Mai en de toekomst van het Hindostaans erfgoed.
read on…De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene (5)
Een beginnende onderwijzer in Bakkie: zijn school, onzekerheden en cultuurschok
door Bris(path) Mahabier
34. Een kopje koffie?
Nederlandse volwassenen kunnen tegenwoordig dagelijks desgewenst meerdere malen van koffie in vele variaties genieten. Dit was vroeger niet weggelegd voor Jan en alleman. Ten gevolge van het verschijnsel ’gesunkenes Kulturgut’ is o.a. koffie als genotmiddel bereikbaar geworden voor het gewone volk; een van de populaire verworvenheden van onze massacultuur. In Nederland had ik op school ongeveer een jaar nodig om het koffiedrinken mij eigen te maken.
read on…Surinaamse kinder- en jeugdliteratuur in notendop
Onvervreemdbaar
Dit wordt ons niet ontnomen: lezen
en ademloos het blad omslaan,
ver van de dagelijksheid vandaan.
Die lezen mogen eenzaam wezen.
Zij waren het van kind af aan.
Hen wenkt een wereld waar de groten,
de tijdelozen, voortbestaan.
Tot wie wij kleinen mogen gaan;
de enigen die ons nooit verstoten.
Het vroegere Rámlilá-spel aan de Hanna’s Lustweg
door Bris Mahabier
1. Rámlilá als volkstoneel in Wanica (Suriname)
In de Rámlilá, een zeven- of tiendaagse openlucht volkstoneel, krijgt het leven van Rám(chandra), de préchristelijke kroonprins van Ayodhyá (in India), het hoofdaccent. Zijn vader koning Dashrath, Ráms echtgenote prinses Sitá, zijn halfbroer Lakshman, de apengeneraal Hanumán en de demonenkoning Rávan spelen een substantiële rol. Belangrijke momenten uit het leven van Rám, i.h.b. zijn huwelijk met de lieftallige prinses Sitá, zijn verbanning t.g.v. een hofintrige, de ontvoering van Sitá door Rávan, de moeizame zoektocht naar Sita en Ráms strijd tegen de demonenkoning Rávan van Lanká, staan in dit uitbeeldende spel centraal.
read on…Het Open Boek – van Usha Marhé, schrijfster en coach
door Chandra van Binnendijk
Wat ligt er momenteel naast uw bed?
Alakondre; Verhalen uit de wereld van Soei Len van Soei Len Tjon. Geweldig dat een elfjarige jongedame een boek heeft gepubliceerd. Ook de tekeningen maakte ze zelf en ze kan fantastisch voorlezen waardoor haar verhalen nog meer tot leven komen – ik hoorde haar op Facebook. Verder ligt er Waarom zou je huilen mijn lieve lieve… van Astrid Roemer, een novelle uit 1976 over armoede in Suriname. Het is haar meest onbekende boek, maar voor mij is het haar beste. Ik beleef het nog net zo krachtig als toen ik het voor het eerst las.
read on…Ruimte voor reflectie over de staat van het Sarnámi
door Bris Mahabier
Kritische vragen stellen, niet alleen aan anderen, maar ook aan jezelf. Vragen o.a. over de eigen Hindoestaanse cultuur in Suriname en Nederland, de eigen culturele wensen, intenties en activiteiten. Vragen over wat er hier en daar – individueel en in georganiseerd verband – bereikt en niet bereikt is. Vragen stellen is gemakkelijk, maar het vinden van de juiste antwoorden zonder een verantwoord onderzoek niet.
read on…Haridat Rambarans parivartan: zijn ontwikkeling van árya samáji hindoe tot atheïst (deel 3)
door Bris Mahabier
Hari Rambaran aan het culturele front in Paramaribo:
Hari leert hawan doen en maakt mohanbhog; de eerste Holiviering op de SKS en de AMS in 1963; de acceptatie van Holiviering op middelbare scholen; de eerste Divalifakkeloptocht in Paramaribo in 1963; het toneelstuk Ghar ke bhed in o.a. Thalia; over boitikoelies, koelie-koelie sáni en zwarte Hindoestanen.
read on…Carlo Jadnanansing bundelt zijn kritieken opnieuw
Carlo Jadnanansing is een actief publicist op rechtsgebied. Maar de Surinaamse notaris schrijft ook met grote regelmaat over literatuur, films, theater en muziek – ook op deze blogspot treft u zijn stukken met regelmaat aan. Twee nieuwe bundels met zijn kritieken zijn nu uitgekomen.
read on…Suriname, niet klaar voor de onafhankelijkheid
door Bish Ganga
Bovengenoemde woorden sprak oud-minister Jan Pronk (1940) in een radio-interview[i] ter gelegenheid van het verschijnen van zijn boek Suriname, van wingewest tot natiestaat. Het boek gaat over de totstandkoming van de onafhankelijkheid van Suriname op 25 november 1975. Pronk zegt dat eigenlijk geen enkel land ooit klaar is voor de onafhankelijkheid en verwijst onder meer naar Afrikaanse landen die rond dezelfde periode onafhankelijk zijn geworden.
read on…Religie in De (nieuwe) Nationale Assemblee
door Marten Schalkwijk
De nieuwe Nationale Assemblee is operationeel met een nieuwe voorzitter en vicevoorzitter. De beëdiging van de nieuwe leden op 29 juni liet ons de multi-religieuze samenleving zien. De meeste DNA leden hebben met ondersteuning van een geestelijke, trouw beloofd aan de Republiek Suriname en aan de grondwet. Het is een goed moment om na te gaan hoe representatief de nieuwe Assemblee in religieus opzicht is voor de bevolking.
read on…Onbeschreven kleine verhalen van mijn ájá’s
Fragment 1 van mijn opa’s biografie
door Bris(path) Mahabier
1. Het verleden is voorbij, pluk de dag…
Op 5 juni herdenkt een kleine groep Hindoestanen (1) in Suriname en Nederland de Hindoestaanse immigratie in ons geboorteland en enkelen van hen herdenken ook – op hun eigen manier – de afschaffing van de Afro-slavernij op de Dag der vrijheden op 1 juli. Het leeuwendeel van de Hindoestaanse Surinamers herdenkt op geen enkele manier- thuis noch gezamenlijk in een openbare ruimte – de immigratie van de eigen groot- en overgrootouders. Dit jaar zullen er als gevolg van de Corona-maatregelen geen herdenkingsactiviteiten in Den Haag zijn.
read on…Onze Republiek: een juk voor sterke schouders
door Wim Bakker
De ideologie van het multiculturalisme verwerpt het idee van een dominante cultuur en is daardoor een hindernis in plaats van een hulpmiddel bij de integratie van etnische groepen. Een plurale samenleving kan pas bestaan, wanneer partijen accepteren dat er een dominante cultuur is die de maatstaf is voor allen. Een overkoepelend ethicopolitiek firmament van republikeinse normen, waarden en instituten. Een juk voor alle schouders die het dragen kunnen: het juk van de Grondwet, het juk van de burgerlijke verantwoordelijkheid. Integratie is het gezamenlijk dragen van de lasten van het land. Integratie vereist een dominante cultuur van republikanisme en burgerschap.
RSS
Facebook
Twitter
