blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Abrahams Cynthia

Henny de Ziel-trofee voor Rappa

door Carry-Ann Tjong-Ayong

Op donderdagavond 15 januari j.l. vond in Tower, de voormalige bioscoop uit mijn tienerjaren, s bolwerk van Assaurantie Selfreliance, de 7e Trefossalezing plaats door Dr, Cynthia Abrahams, net als thema vrouwen in de Literatuur. read on…

Cynthia Abrahams houdt Trefossa-lezing

Op 15 januari a.s. houdt dr Cynthia Abrahams de Trefossa-lezing 2015 over “vrouwen in de Surinaamse literatuur”. Tevens wordt die dag de Henri Frans de Ziel Cultuurprijs uitgereikt. read on…

Drie biografieën over Surinamers

door Hilde Neus

Sophie Redmond was een auteur die met haar voeten diep in de Surinaamse klei stond. De biografie die over haar werd geschreven door Sylvia Marie Kortram, wordt elders op Caraibisch Uitzicht besproken. Het is goed te constateren dat er steeds meer biografieën verschijnen over Surinamers die een rol gespeeld hebben in hun tijd. Eerder verschenen biografieën die over Wim Bos Verschuur, Dobru en Anton de Kom, waarover in het kort hieronder. read on…

Ik ben niet ik

Trefossa, Shrinivási, Dobru – De stilte van het ongesproken woord / Tiri fu den wortu di no taki

door Joop Leibbrand

Geen uitgever die meer aandacht besteedt aan de literatuur uit wat vroeger ‘De West’ heette dan het Haarlemse In de Knipscheer. Daar verscheen onlangs onder de subtitel Drie Surinaamse dichters op muziek gezet een mooie dubbeluitgave – boek en dvd – rond het werk van Trefossa, Shrinivási en Dobru, dichters die, mede omdat ze in een sterke orale traditie staan, geworteld zijn in het collectieve geheugen van de Surinamers: De stilte van het ongesproken woord / Tiri fu den wortu di no taki. read on…

De dichter en het woord

door Jerry Dewnarain

Bij uitgeverij In de Knipscheer is Tiri fu den wortu … di no taki. De Stilte van het Ongesproken Woord verschenen,een multimediaal eerbetoon aan drie Surinaamse dichters: Trefossa, Shrinivási en Dobru.  

read on…

Muzikaal Educatief Dichtersproject Silence of the unspoken Word

Binnenkort wordt het project Silence of the unspoken Word wereldkundig gemaakt. Het project werd in 2006 geïnitieerd door componist Dave MacDonald en wordt gerealiseerd onder auspiciën van de IKO Foundation in nauwe samenwerking met de R. Raveles Dobru Stichting, de H.F. de Ziel Trefossa Stichting en Dhr. M. Lutchman.

read on…

Srefidensi Puwema Dey Award 2013 voor Orsine Walden

De Evangelische Broeder- en Zustergemeente Rotterdam heeft recentelijk de Srefidensi Puwema Dey Award 2013 uitgereikt aan de Nederlands Surinaamse voordrachtskunstenaar Orsine Walden. Volgens de organisatie is dit een bevestiging van waardering voor haar bijdrage op het gebied van de poëzie. De artiest doet het heel goed als dichter en haar maatschappelijke betrokkenheid binnen de Surinaamse gemeenschap speelde ook een rol om haar de prijs toe te kennen. Naast Walden waren Romeo Grot en Cynthia Abrahams genomineerd voor de award. Oscar Harris is tevens gehuldigd door de organisatie. Het jaar daarvoor was het Denise Jannah.
Walden, meer bekend als Hansemuye Oheema Amba, is al jaren een wel geziene artiest bij (bewustwordings)activiteiten van voornamelijk Nederlandse Surinamers en Afrikaners. Met passie en overgave brengt zij zalen vaak in ademloze ontroering. Haar poëzie en spoken words zijn overwegend doordrenkt van het ‘zwarte’ bewustzijn. Wie haar ooit eens heeft horen dichten kan dit alleen maar beamen. Zij is een eigenzinnige dichteres met een missie. Zij draagt voor uit eigen werk en is tevens te boeken als host voor events. Walden beschrijft zichzelf als ‘een boodschapper met de dankbare taak woorden door te geven aan de mensheid’. Zij draagt voor in het Saamaka, maar ook in het Sranangtongo, Engels en Nederlands. ‘Juist omdat ik vroeger de taal (Saamaka..red) niet mocht spreken, ben ik door een vriendin aangemoedigd om een rap in het Saamaka te schrijven. Ik rapte vroeger, en na de eerste rap over huiselijk geweld is de deur opengegaan en komen de woorden die ik soms niet eens begrijp. Later merkte ik dat die woorden iets met mensen doet en ook met mij. Ik ben dankbaar te mogen dienen als boodschapper’, zegt Walden. Sinds 2005 timmert deze eigenzinnige dame aan de weg als “puwema uma”. Haar missie is het op de kaart zetten van de Saamaka taal en cultuur en mensen door middel van ‘woorden die tot haar komen, te versterken’. Naast het dichten is Walden actief als spiritueel begeleider, verzorgt vooroudergebeden en geeft onder andere hierover lezingen. In 2011 bracht zij samen met twee andere dichters een dichtbundel uit genaamd Qererto geïnspireerd door Rastafari. Verder is Walden al langer dan twee jaar actief op Radio Mart, waar zij maandags en vrijdags in het ochtendprogramma Start met Mart empowerment gedichten voordraagt. Sinds enkele jaren organiseert zij onder de naam Ibuntu events cultureel-educatieve evenementen voor jong en oud om Afrika en de diaspora positief onder de aandacht te brengen. Het is de eerste keer dat de Srefidensi Puwema Dey Award  is uitgereikt.
[uit De West, 24 december 2013]

De Kom en Dobru onsterfelijk gemaakt op Cuba

door Donovan Mijnals

Paramaribo – Met gepaste trots vertelt Ike Antonius dat binnenkort maar liefst twee Surinaamse grootheden in Cuba worden vereeuwigd. Surinames ambassadeur op het Caribische eiland zegt dat twee afzonderlijke projecten erin hebben geresulteerd dat zowel Anton de Kom als Dobru een gezicht krijgt op het eiland.
De Kom is in andere landen vaker uitgehouwen, maar de kritiek dat hij in eigen land niet genoeg wordt geëerd is niet uitgebleven. Wat Dobru betreft is het de eerste keer dat een beeld van hem wordt vervaardigd.
Wederzijdse interesse
“Het idee is ontstaan nadat ik de biografie van Cynthia Abrahams over Dobru had doorgenomen”, zegt Antonius. Het verhaal van de patriottische dichter greep hem zo aan dat hij samen met de ambassade er meteen werk van maakte om te bewerkstelligen dat daar een Surinaamse held zou prijken. “Er volgden aftastende gesprekken met het ministerie van Cultuur en de provincie Santiago de Cuba.” Daarbij kwam aan het licht dat de interesse om een beeld van Robin Raveles de echte naam van de dichter in Cuba op te zetten wederzijds was.
De keus voor Santiago de Cuba als standplaats van de sculptuur kwam niet zomaar. “Hij had een speciale band met de heldenstad en heeft er ook gedichten over geschreven”, weet de ambassadeur. Raveles was tevens de grondlegger van het vriendschapscomité dat de banden tussen beide landen moest aanhalen. Bovendien hebben zijn ideeën over het Caribisch Gebied ervoor gezorgd dat de definitie daarvan een andere werd. “Het was een bijdrage van Dobru waardoor de niet Engelssprekende landen toegang kregen tot Carifesta”, zegt de diplomaat.
Het beeld wordt in juli volgend jaar onthuld. Er wordt gebruik van de gelegenheid gemaakt van het Festival de Fuego, dat in die zelfde periode gehouden wordt en aan Suriname gewijd is.
Yvonne Raveles-Resida is enthousiast dat het beeld er komt. “Ik vind het een mooie geste. Het is natuurlijk grappig dat de Surinaamse overheid dat nog niet heeft gedaan”, luidt de ongezouten mening van Dobru zijn weduwe. Ze duidt op zijn verdiensten over onder meer het eenheidsbesef bij het Surinaamse volk. Zijn gedicht ‘Wan’ dat die gelijkheid uitbeeldt is bijzonder populair. Ook De Surinaamsche Bank heeft dat werk geadopteerd en deel gemaakt van haar identiteit. “Robin had er veel eerbied en respect voor hoe de Cubanen zich altijd wisten te redden in deze Cuba onvriendelijke wereld en heeft daar ook een heleboel vrienden gemaakt.” Raveles Resida verzekert dat de familie er alles aan zal doen om aanwezig te zijn bij de onthulling. “Misschien niet met zijn allen, want de reis is wel duur.”
Ook wordt gewerkt aan een Spaanse vertaling van de biografie over Dobru, die tijdens het 21e internationale boekenfestival van Havana (Feria Internacional del libro) in februari dit jaar werd gepresenteerd door schrijfster dr. Cynthia Abrahams.
[uit de Ware Tijd, 16/04/2013]

‘Surinaams Nationalisme wordt beïnvloed door literatuur’

Paramaribo – ‘Literatuur, nationalisme en politiek, oftewel de invloed van schrijvers op het maatschappelijk denken in Suriname vanaf de jaren dertig van de vorige eeuw tot heden.’ Een lange titel voor een lezing van de Schrijversgroep ’77. De inleider was voorzitter Ismene Krisnadath. Ze gaf in vogelvlucht een korte weergave van de geschiedenis van de Surinaamse literatuur. De panelleden waren schrijvers Robby ‘Rappa’ Parabirsingh, Cynthia Abrahams en Gerrit Barron.
Vastleggen
Gerrit Barron. Foto @ Nicolaas Porter

Krisnadath begon haar lezing door Cynthia Mc Leod, Gerrit Barron en Rappa voor te stellen als de schrijvers die tot de populairste zijn uitgeroepen in 2012 door VOS-studenten. Volgens de voorzitter komt de bekendheid doordat zij de Surinaamse identiteit bevestigen en daarom geliefd zijn. Zij schrijven soms ronduit nationalistisch zoals Barron en hebben een bijdrage willen leveren aan de eenheid en verbondenheid van het volk door hun werk. “Dus aan het proces van natievorming”, stelde de inleider.

Nationalistische beweging
“Schrijvers hebben vanaf het begin een duidelijke rol gehad in de nationalistische beweging. Al in 1933 presenteerde Anton de Kom een politiek programma waarin de staatkundige onafhankelijkheid was opgenomen. Vanaf 1959 toonde ook politiek activist/dichter Dobru zich een voorvechter van onafhankelijkheid. Hij was lid van de Partij Nationale Republiek (PNR). Deze politieke partij kwam voort uit de culturele vereniging Wie Eegie Sanie (Ons eigen ding), die algemeen beschouwd wordt als het thuisfront van de groep nationalisten van de zestiger jaren,” legde Krishnadath uit.
Surinaamse identiteit
Taal was een belangrijk element in het nationalistisch denken. Het Sranan was de taal die stond voor de strijd voor het eigene, omdat die taal vanaf 1876 na de invoering van verplicht onderwijs in het Nederlands systematisch was onderdrukt. De inleider roemde hoe de schrijvers toen met woorden de eigen Surinaamse identiteit trachtte te creëren. “Zoals Cynthia Mc Leod met Hoe duur is de suiker?. Zij nam hele dialogen in het Sranan op in het boek.”

Jaren tachtig

Uiteraard kon de inleider er niet onderuit om te spreken over de jaren tachtig. De Decembermoorden en de pamfletten die diverse schrijvers uitgaven als protest tegen het gebeuren. Maar ook hoe Surinamers in het begin nog sympathie hadden voor de revolutie en dat enkele schrijvers zich aansloten bij de ideologie, zoals Dobru die minister werd. De inleider eindige met de stelling: kritiek van Nederlandse critici werkt versterkend op de populariteit van schrijvers en personen in Suriname’. Ze haalde als voorbeeld aan Hoe duur was de suiker? van Cynthia Mc Leod dat sterk bekritiseerd is door de Nederlandse Michiel van Kempen. “Ik denk dat de populariteit van Bouterse ook op die manier gestuwd wordt. Het is bekend dat hij niet gelust wordt door de Nederlandse regering. En wat zien we? Bouterse wordt gekozen tot president. Misschien heeft hij dit aangevoeld en gevoed met zijn slogan ‘Neks no fout’. In ieder geval zien we dat hij momenteel als president functioneert en zijn functioneren als zodanig vrij algemeen geaccepteerd is in ons land.”

[uit de Ware Tijd, 30/11/2012]Voor een reactie van Rolf van der Marck, klik hier

Vrouwenempowerment: Dobru!

Op zondag 4 november 2012 organiseert het Vrouwen Empowerment Centrum in Amsterdam-Zuidoost een lezing door Dr Cynthia Abrahams over de Surinaamse dichter, schrijver en politicus R. Dobru (ps. van Robin Raveles). Cynthia Abrahams beschrijft het literaire klimaat in Suriname in de jaren 60 en 70 van de twintigste eeuw met als uitgangspunt het leven van de Dobru, één van de centrale figuren uit de literaire beweging Moetete.

Amsterdam, 20 maart 1971. Anti-koloniale manifestatie met v.l.n.r. R. Dobru ( secretaris PNR Suriname), Pieter de Feyter (algemeen secretaris Nederlands Komitee Internationaal Jongerenwerk) en Godfried van Benthem van den Bergh (lector Institute of Social Studies).  Rijksfotoarchief: Collectie Algemeen Nederlands Fotopersbureau (ANEFO), 1945-1989.

Over de auteur : Cynthia Abrahams groeide op in Paramaribo, Suriname. Zij voltooide haar studie Engelse taal- en letterkunde en literatuurwetenschappen aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. In november 2010 promoveerde zij aan de Universiteit van Amsterdam als eerste Surinaamse letterkundige op een onderwerp binnen de Surinaamse literatuur.

Met muziek van Dave MacDonald
Datum: zondag 4 november 2012

Tijd: 14. 00
Plaats: Vrouwen Empowerment Centrum, Bijlmerdreef 1301, 1102 TV Amsterdam ZO (schuin tegenover het metrostation Ganzenhoef)
De organisatie is in handen van: SVB en LOSV  (stichting Surinaamse Vrouwen Bijlmermeer met medewerking van de stichting Landelijke Organisatie van Surinaamse Vrouwen )

Website Cynthia Abrahams: www.cabrahams.nl

Geslaagd eerbetoon aan Dobru

door Hans Ramsoedh

Wan Bon riepen wij hem altijd na als hij op zijn bromfiets voorbij reed of in de Chinese winkel kwam tegenover de A.T. Calorschool op de hoek van de dr. Sophie Redmondstraat en de Rust en Vredestraat. Hij balde dan zijn rechtervuist in de lucht als teken van herkenning of misschien trots. Raveles woonde naast de Chinese winkel en kwam op uitnodiging van de docente leerkracht Nederlands regelmatig op onze school om zijn gedichten voor te dragen. Dat zijn gedicht Wan Bon later uitgroeide tot het nationale gedicht van Suriname hangt voor een zeer belangrijk deel samen met zijn schoolbezoeken waar hij veel jongeren voor het eerst kennis liet maken met poëzie in het Sranan en zelfbewust denken en nationale trots bijbracht.

read on…

Abrahams in Cuba

Schrijver en dichter Robin ‘Dobru’ Raveles krijgt meer bekendheid tijdens het 21ste Internationaal Boeken Festival van Cuba. Vandaag presenteert Cynthia Abrahams namelijk haar eigen publicatie over Dobru in Casa de Las Americas, één van de voornaamste instituten voor cultuuronderzoek te Cuba. Abrahams maakte eerder tijdens dit festival deel uit van een panel bestaande uit wetenschappers en schrijvers uit het Caribisch Gebied en Latijns-Amerika.

Tijdens haar bijdrage sprak zij over cultuur en identiteit vanuit het Surinaams historisch perspectief. Zij gaf aan dat etnische groepen in de multi-etnische en multi-linguale Surinaamse maatschappij zich ervan bewust zijn dat nation building en nationale eenheid van groot belang zijn. Ze besprak eveneens de rol die voor de Surinaamse schrijvers is weggelegd bij de creatie van deze eenheid. Haar presentatie werd bijgewoond door de president van Casa de Las Americas Roberto Fernandez Retamar en Yolanda Wood, Directeur van het Centrum voor Caribische studies, terwijl Surinames Ambassadeur te Cuba, Ike Antonius, en de ambassadestaf ook aanwezig waren.

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter