Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: 19de eeuw
Sarah Adams promoveerde op slavernijkritisch theater
Op donderdag 10 december 2020 verdedigde Sarah Adams haar proefschrift Repertoires of Slavery aan de Universiteit Gent. Vanwege de coronamaatregelen gebeurde dat online. De dissertatie brengt het netelige ideologische terrein van het abolitionisme in kaart door in te zoomen op wit Nederlandstalig theater tijdens een periode waarin hevig werd gedebatteerd over nationale identiteit, winstgevendheid, ras en mensenrechten. Promotor was prof. Kornee van der Haven.
read on…Het echtpaar Muller-Douglas
door Nico Eigenhuis
Rond het jaar 1900 was het echtpaar Muller-Douglas van grote invloed op de gang van zaken in Suriname. Het was een bijzonder stel, dat relaties onderhield met verschillende gouverneurs, waarbij hij zich inzette voor de economische ontwikkeling van het land en zij zich inzette voor de positie van de vrouw en zich ontfermde over de zorg voor hulpbehoevenden.
read on…Dr G.C. Steijnis (1848-1891) en zijn strijd tegen de antisemiet gouverneur De Savornin Lohman
door Eric Kastelein
Dr. G.C. Steijnis arriveert met zijn vrouw en drie kinderen op dinsdag 30 december 1884 in Suriname. Hij is de nieuwe predikant in de Maarten Lutherkerk aan de Waterkant en al snel gerespecteerd. Niemand kan dan vermoeden dat hij betrokken raakt bij een zaak die zijn gezondheid sloopt.
read on…De 19de-eeuwse Sint Nicolaas en zijn moor
door Marleen de Vries
Logisch dat het sinterklaasfeest is uitgegroeid tot splijtzwam in het debat over nationale identiteit. Het feest werd in de negentiende eeuw geïntroduceerd om een nationaal gevoel te creëren en dat lijkt uitermate goed gelukt. Hoe zat het ook al weer? read on…
In de stad lonkte de vrijheid
door Dirk Vlasblom
Halverwege de achttiende eeuw had de kolonie Suriname twee gezichten. Aan de ene kant was er de wereld van de plantages, waar veldslaven zwoegden onder het toeziend oog van opzichters, die de zweep hanteerden en die ‘weglopers’ achtervolgden met bloedhonden. Slaven konden in opstand komen en zo in aanraking komen met de gewapende arm van de kolonie of wegvluchten naar het bos. Het is het overbekende beeld van de slavernij. read on…
Ellen Neslo over 19de-eeuwse zwarte elite
Op zondag drie september spreekt dr. Ellen Neslo tijdens het Culturele Zondagen College van Studium Generale van de Universiteit Utrecht over haar promotieonderzoek naar de zwarte elite van 19de-eeuws Suriname. read on…
Een ongekende elite van ex-slaven
door Hilde Neus
Ellen Neslo deed jarenlang onderzoek naar een elite van ex-slaven en hun nakomelingen: een onderbelichte groep in de Surinaamse historiografie. Neslo is juriste en ging op zoek naar haar eigen voorouders, zo begint het vaak: met genealogisch onderzoek. Dat grijpt je bij de strot en laat niet meer los. Je wil steeds meer weten van die geschiedenis, zodra je eenmaal de archieven in bent gedoken. Zo verging het ook Ellen Neslo. Zij zag een patroon: niet alleen haar eigen familie had zich weten op te werken, er waren er meer. Paulina van der Meer was een vrije negerin en woonde in 1830 met twee kinderen in het rijke deel van Paramaribo. Deze zonen woonden met slavinnen in concubinaat en ze kochten hun vrouwen en hun kinderen vrij. Moeder Paulina stond borg voor deze manumissies met F 20.000,-. Hè?? Hoe dan?? In 1830?? Neslo besloot haar afo verder na te trekken. read on…
De Willemstad – Het dagelijks leven in negentiende-eeuws Punda
Punda is Curaçao’s oudste stadsdeel. Aanvankelijk werd deze wijk De Willemstad genoemd. Twintig jaar geleden plaatste Unesco de oude binnenstad met zijn kleurrijke monumenten op de Werelderfgoedlijst. read on…
Een elite van ex-slaven en hun nazaten
Jurist Ellen Neslo ging op zoek naar haar voorouders, en ontdekte de vergeten negentiende-eeuwse gekleurde bovenlaag van Paramaribo.
door Dirk Vlasblom
.
Bij de Surinaamse volkstelling van 1811 wordt Paulina van der Meer, dan 43 jaar oud, gerekend tot de ‘vrije gekleurde bevolking’ van Paramaribo. Zij is de concubine van de blanke molenmaker Klaas van der Meer, met wie ze drie kinderen heeft. In 1830 woont Paulina met twee van haar kinderen in het rijkste deel van Paramaribo. Haar zonen hebben slavinnen als partners. Die kopen ze samen met hun slavenkinderen vrij, waarbij moeder Paulina borg staat voor maar liefst 20.000 gulden. read on…
Ellen Neslo promoveerde op de gekleurde elite van Paramaribo
Met grote zwier promoveerde Ellen Nelson op vrijdag 25 november 2016 – de 41ste verjaardag van de Republiek Suriname – aan de Universiteit Utrecht op haar proefschrift Een ongekende elite; De opkomst van een gekleurde elite in koloniaal Suriname 1800-1863. Mr. Ellen Neslo is sinds 1999 werkzaam bij de Universiteit Utrecht. Haar promotieonderzoek werd begeleid door em. prof. dr. Dirk Kruijt en dr. Wim Hoogbergen. read on…
“Gewoon beginnen” – Interview met Ellen Neslo, projectmanager en promovendus
door Ellen Neslo en Christine Geense
Ellen Neslo promoveert a.s. vrijdag op een historisch onderwerp: de vrije niet-blanke bevolking van Paramaribo. Een interview uit Pandora.
In 2012 startte je met je promotieonderzoek naar de elitevorming van de vrije niet-blanke bevolking van Paramaribo tussen 1800 en het einde van de slavernij in 1863. Waarom koos je voor dit onderwerp?
Ongeveer vijftien jaar geleden stuitte ik in het Nationaal Archief in Den Haag op allerlei archieven waarvan ik het bestaan nooit vermoed had. Ik was daar om meer te weten te komen over mijn familie en achtergrond, maar die documenten waren wegens beschadigingen door vocht en papiervraat een tijdlang niet voorhanden. Toen ze vijf jaar geleden weer beschikbaar kwamen en ik opnieuw in het Nationaal Archief was, zag ik voor het eerst de zogenoemde Wijkregisters. read on…
Een Surinaams gedicht in Hongaarse vertaling
Dominee Cornelis van Schaick, geboren op 25 oktober 1808 te Amsterdam, zeilde in 1852 naar Suriname waar hij tot 1861 zou blijven, en overleed op 28 januari 1874 in zijn geboortestad. . Al kort na zijn aankomst begon hij gedichten en prozabijdragen te publiceren in het Surinaamsch Weekblad en in de Surinaamsche Courant en Gouvernements Advertentie Blad. Hij publiceerde de roman De manja: familie-tafereel uit het Surinaamsche volksleven (1866) ook een Dichtbundeltje voor de Surinaamsche jeugd (1853). Het gedicht ‘Dieren kwellen’ werd door Dániel Tóth vertaald in het Hongaars. read on…
RSS
Facebook
Twitter
