blog | werkgroep caraïbische letteren

Suriname Night ‘anders’ op Carifesta

door René Gompers
Het tot een reusachtig open theater opgebouwde Onafhankelijkheidsplein was woensdagavond tot de nok gevuld. Duizenden waren geweest om de ‘Suriname Night’ mee te maken. Het gastland heeft geprobeerd zijn beste culturele zijde te laten zien. Het publiek reageerde niet laaiend enthousiast. De meningen zijn gemengd over de mix die is gepresenteerd.
Vanaf de opening bij het presenteren van het volkslied was duidelijk dat de verschillende bevolkingsgroepen samen maar ‘anders’ zouden optreden. Het podium werd hierbij over de volle oppervlakte benut. De bevolkingsgroepen presenteerden zich met hun traditionele drummen, trommen en dansstijlen die op een gegeven moment in elkaar overgingen en etnische grenzen wegvielen. De ‘vertrouwde’ cultuuruitingen werden verheven tot één groot modern en abstract optreden van ‘eenheid in verscheidenheid’.
Op muzikaal en vocaal gebied liet Suriname aan de wereld merken meer in huis te hebben dan folklore. Goed geproduceerde arrangementen tilden het kaseko, kawina, aleke en folklore een niveautje hoger door het met jazz en blues te vermengen. Denise Yannah, Raj Mohan, Ronald Snijders en vrouwenband Naks Makeda, onder leiding van Liesbeth Peroti, zorgden voor nette cross-overs waarop men nog steeds flink kon mee dansen of schudden. Een deel van het publiek liet dat duidelijk merken.
Op enkele organisatorische mankementen na was het publiek redelijk tevreden over de ‘Suriname Night’. Voor enkele Surinamers was het niet genoeg en “moest er nog meer gebeuren.” De buitenlandse gasten bleken onder de indruk te zijn van de culturele rijkdom. “Your culture is very rich. It was nice.”
[van Starnieuws, 22 augustus 2013]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter