blog | werkgroep caraïbische letteren

Superieur

“Hoe komen wij er eigenlijk bij onze huidige visie op allerlei sociale onderwerpen zo superieur te achten dat wij alle voorafgaande eeuwen en culturen postuum de les mogen lezen over hoe correct te denken en handelen?”

openingscitaat ontleend aan ingezonden brief in NRC, 6 januari 2020.

door M. Breeuwsma

Joyce Roodnat heeft in het British Museum een oud-Griekse vaasschildering gezien waarop het offer van Polyxena wordt afgebeeld (Apollo verkrachtte met een rochel, 31/12). Ze is daar kennelijk zo van geschrokken dat ze haar hele eigentijdse #metoo-verontwaardiging over de Homerische cultuur meent te moeten uitstorten. Hoe komen wij er eigenlijk bij onze huidige visie op allerlei sociale onderwerpen zo superieur te achten dat wij alle voorafgaande eeuwen en culturen postuum de les mogen lezen over hoe correct te denken en handelen?

Zijn wij in vergelijking met al die voorgangers dan ineens zo verregaand geëvolueerd dat we de hele geschiedenis als een spel van stoute kinderen terzijde kunnen schuiven of mogen ‘retoucheren’ totdat het beeld aan onze normen voldoet?

Persoonlijk vind ik deze manier van omgaan met het verleden tamelijk primitief en een gemiste kans bovendien. Wie de preoccupaties van zijn eigen tijd in wisselwerking wil brengen met andere tijdperken uit de geschiedenis, doet er goed aan zijn ‘gesprekspartner’ serieus te nemen en de mogelijkheid open te houden dat die, net als wij, zo zijn preoccupaties heeft.

Zo’n gesprek kan je leren dat er heus op heel verschillende manieren zinvol te denken en te leven valt en dat wij daar misschien niet half zo superieur in zijn als we onszelf graag wijsmaken.

M. Breeuwsma, docent klassieke talen

Een versie van dit artikel verscheen ook in NRC Handelsblad van 6 januari 2020

on 06.01.2020 at 20:40
Tags: /

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter