Stanley Rensch streed tegen onrecht in Suriname
De op 10 november overleden Stanley Rensch stelde in de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw tal van schendingen van mensenrechten aan de kaak. In die tijd gold hij samen met o.a. schrijver Theo Para als het geweten van Suriname.
Rensch, in 1940 geboren in het binnenland van Oost-Suriname, was een Marron, lid van de stam der Saramaccaners. Hij studeerde pedagogiek in Utrecht, maar vestigde zich in 1973 met zijn Nederlandse vrouw en kinderen in Suriname. Hij ging daar werken op het Ministerie van Onderwijs, waarvan hij eind jaren ’70 onderdirecteur werd. Na de staatsgreep van 1980 verloor hij die baan door aanvaringen met het regime Bouterse. Toen in 1986 bij het plaatsje Moiwane een bloedbad plaatsvond waarbij tientallen Marrons vermoord werden, kwam het leven van Rensch volledig in het teken te staan van de strijd tegen het onrecht. Hij richtte het mensenrechtenbureau Moiwana ’86 op, dat enkele vaste medewerkers kreeg en een groot aantal vrijwilligers.
In verband met hun veiligheid vertrokken zijn vrouw en kinderen eind 1987 naar Nederland. Een groot deel van de jaren ‘80 en ‘90 zou Stanley Rensch zo gescheiden van zijn gezin leven. Voor zijn levensonderhoud was hij afhankelijk van giften
Hij werd jarenlang bedreigd en verbleef van tijd tot tijd noodgedwongen in Nederland. Op 6 december 1989 werd er een aanslag op zijn leven gepleegd waarbij hij licht gewond raakte.
Eind september 1990 keerde Rensch terug naar Suriname. Met het vredesakkoord van Kourou kwam er een eind aan de Binnenlandse oorlog. Toch bleef hij nog jaren onderzoek doen naar moorden in Moiwana en ontdekte daarbij in 1993 een massagraf.
Toen de Surinaamse regering in de jaren ‘90 steeds meer grond aan multinationals gaf voor de winning van goud, aardole, bauxiet en ijzererts nam Rensch het ook wat dit betreft op voor de binnenlandse bevolking die veelal de mogelijkheid wordt ontnomen om deel te nemen aan het economisch leven.
Om gezondheidsredenen droeg Rensch midden jaren negentig het directeurschap van Moiwana’ 86 over. Vanaf toen was hij minder publiek actief.
[Bron: Wikipedia]