blog | werkgroep caraïbische letteren

Slavernijexcuses: geen ver verleden

door Menno Sypkens Smit

In 1979 vertelde op Sint Maarten een oude vrouw mij – zij zal eind 19de eeuw geboren zijn – over wat zij als klein meisje van haar grootmoeder hoorde toen aan de Franse kant van dat eiland in 1848 de slavernij werd afgeschaft. Over hoe haar oma reageerde op de aangekondigde vrijheid: „She shakes the hips to the rhythm of a softly song: ‘obey ben’a here’m long time, bukkra hide ’m long time…’”

En een oude blinde man beschreef mij hoe hij in zijn jeugd mensen de vrijmaking herdachten die ze zelf hadden beleefd, door een ‘pumpdance’ (dansen op het geluid van tam-tams) uit te voeren en te zingen: „…o we benna here’m long time, but we come then and we hide’m, oh poor slave and we get emancipation. Emancipation time is pass, now we come along eating long grass…

Getuigenissen van de afschaffing van de slavernij van hen die het zelf meegemaakt hadden, mij verteld met maar één tussenpersoon.

Wat ik maar zeggen wil: zo’n ver verleden is die tijd niet.

Menno Sypkens Smit, Hattem

[Ingezonden brief in NRC, 22 december 2022]

Een kaart van de Franse koloniën in Amerika, gepubliceerd in de Atlas National illustré (Paris, 1842) door V. Levasseur. Ze is fraai gedecoreerd met planten en dieren, landschappen en producten, alsmede gegevens over deze gebieden. Het noordelijk deel van St. Martin wordt Nederlands, het zuidelijk deel Frans genoemd! Bij Tintamarre staat ‘I. de Chapeau’. Ontleend aan Henny Coomans e.a., Sint Maartren in Kaart en Beeld (2000).

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter