blog | werkgroep caraïbische letteren

Slavernij-invloeden (V): Waarom het Christendom winti niet toestaat

door Tascha Aveloo

We hebben de afgelopen dagen de invloed van de religie tijdens de slavernij belicht. De winti -religie is een overblijfsel van de slavernij die echter pas in deze afgelopen vijf jaren enigszins door diverse organisaties uit de ‘duisternis’ gehaald word.

Een ander overblijfsel is het niet accepteren van de winti binnen het Christendom. Vele mensen geven namelijk aan Christen te zijn maar doen daarnaast mee aan door de familie vereiste rituelen die te maken hebben met de winti religie. In de editie van dinsdag gaf Bonuman Juliën Zaalman aan dat dit niet kan. Ook binnen het Christendom is het dualistisch belijden van de Winti en het Christendom een absolute ‘no no’. “Want het is eigenlijk het dienen van twee goden. Want daar komt het uiteindelijk op neer als je aangeeft Christen te zijn maar ook winti belijdt. Je kan toch geen Moslim zijn en een Hindoe?

Het aanroepen van geesten van voorouders en andere geesten oftewel goden is volgens de bijbel verboden. Het doen van een luku, oftewel kijken in het verleden of toekomst is ook een heikel punt binnen het Christendom. Het begeesterd raken door een geest zou ook niet toegestaan zijn, want zo geeft de bijbel aan, er is maar één geest die je zou mogen raadplegen en die je zou mogen uitnodigen om in je hart plaats te nemen, te weten Gods Heilige Geest. Elke andere geest hoort geen bezit te nemen van het lichaam en is een bezetter, waardoor men spreekt van ‘bezeten zijn’. Dit wordt vaak als beledigend beschouwd door de winti-beleiders. Ook de terminologie van afgodendienaars en ‘het dienen van afgoden’ komt vaak in het verkeerde keelgat terecht. Volgens de bijbel is het overdadig belangstelling tonen voor auto’s, vrouwen of je werk ook afgoderij.

Religie zou nimmer beledigend noch denigrerend bedoeld zijn. Het is zoals de God van de Bijbel dat aangeeft en wat de volgelingen van die god aannemen als waarheid. Vanuit de winti-cultuur spreekt men vaak van ‘blanke indoctrinatie’. Dit wordt stellig weersproken door de hedendaagse Christen daar die nu buiten de ‘blanke heerser’ leven maar een bewuste keus maken wat zij als Godsdienst belijden. Dat velen nog in de war zijn en zoals Zaalman dat aangeeft nog geen keus hebben kunnen maken, zal waarschijnlijk noch jaren voor de nodige dillema’s zorgen. Dillema’s die er echter niet zouden hoeven te zijn als men elkaars visie en mening zou respecteren, elkaars godsdienst met rust zou laten en het beleven daarvan niet af laat afhangen van een andere religie.

[uit de Ware Tijd, 29 juni 2012; alle taalfouten verbeterd]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter