‘Schrijftalent verdient structurele begeleiding’
door Claudine Saaki
Paramaribo – “Je hoort vaak mensen juichen om het talent dat er bruist bij de jongeren. Er is inderdaad veel talent, maar de structurele begeleiding om die talenten verder te ontwikkelen is ook zeer belangrijk”, benadrukt begeleider Jerry Dewnarain. Negen cursisten, onder wie ook de winnares van de Clark Accord schrijfwedstrijd Hetty Amatodja, hebben vanaf zaterdag deelgenomen aan een tweedaagse schrijftraining georganiseerd door Stichting Clark Accord Foundation i.o.
Theoretisch
Tijdens deze training op de IMEAO-school aan de Metaalstraat heeft de stichting samen met begeleiders enkele tools meegegeven aan de cursisten. Dewnarain die belast was met het theoretisch gedeelte heeft op aangename wijze de deelnemers enkele technische kneepjes gegeven hoe zij een goed verhaal in elkaar kunnen zetten. Terwijl hij hen verhalen van de schrijvers Ruth San A Jong, Clark Accord en Albert Halman [bedoeld is: Helman, red. CU] voorleest, analyseert hij tegelijkertijd de schrijftechnieken die zij hebben toegepast.
Dwars door een tastbare stilte komen de mooie verhalen op een aangename wijze om de beurt tot leven. Terwijl er een koele bries door het lokaal heen waait, probeert de verteller de cursisten terug te brengen naar wat de schrijver bedoelt met het verhaal. “Het is prettig als je in de huid van de personage kan kruipen. Een schrijver kan vluchten uit de realiteit”, overtuigt hij hen. “En dat kon Clark heel goed. Als hij schreef, was hij onbereikbaar”, beaamt Mavis Accord de voorzitter van de stichting. Dewnarain die het klappen van de zweep kent, legt vervolgens een stappenplan uit die de schrijvers in spe kunnen toepassen tijdens het schrijven van een verhaal.
Praktisch
Na de pauze gaat de training naar een hoger level. Tijdens deze tweede sessie wordt het een interviewoefening, waarbij Amatodja wordt geïnterviewd door een van de deelnemers. Deze actie en reactie oefening dwong de deelnemers tegelijkertijd goed te luisteren en in een nutshell te vertellen wat zij gehoord hebben. Rosita Leeflang die belast is met het onderdeel ‘presenteren’ merkt op een zekere mate van gedrevenheid te hebben gemerkt bij de geïnteresseerden. “Zij snappen waar het om gaat. En zulke mensen kunnen we niet zo laten. Indien de vraag er is, zullen wij die ondersteuning en adviezen blijven geven.”
Leeflang die tweede secretaris is van de stichting is niet helemaal tevreden met de opkomst, maar meent dat er in ieder geval een begin is gemaakt aan de structurele begeleiding van opkomende schrijvers. Ook Dewnarain is het eens met zijn collega. Hij is ervan overtuigd dat hij in de cursisten de toekomstige schrijvers van Suriname ziet. Het natraject van deze tweedaagse training wordtgeëvalueerd op 11 augustus, waarbij de cursisten hun verhalen dat zij als opdracht meekregen van de begeleiders zullen presenteren.
[uit de Ware Tijd, 07/08/2012]
Noot van de redactie van CU:
Een tweedaagse training als begin van structurele begeleiding van schrijvers in Suriname? Waarom wordt er dan met geen woord gerept over de Schrijversvakschool die nu al jaren bezig is juist dat te realiseren? Het is deze journalistieke onnozelheid die Albert Halman zich doet omdraaien in zijn graf!
RSS
Facebook
Twitter
