blog | werkgroep caraïbische letteren

Schoolkinderen in Paramaribo

De foto’s die je te weinig ziet, de details die je te weinig hoort…

 

 

door Patricia San A Jong

Een nostalgisch beeld uit m’n jeugd, dat ik herken als gister. Mariaschool – Verlengde Keizerstraat. Op de hoek stond de houten winkel van Lie, met het heerlijkste broodje pindakaas. Als ik extra m’n best deed bij juf Boerleider kreeg ik een flesje ‘Samson’ van Fernandes. De overkant: lekkere ijsblokjes van mw. Boekstaaf van huize ‘GodBovenAlles’; in het smalle houten gangpad in de rij staan voor roti van mai om de hoek in de Van Idsingastraat. De weeïge geur van het eten bij de Tuin, voor de minderbedeelde kinderen. Ik voel nog de hete adem in m’n nek van zuster Lucacia, die strafte met ‘Lange Jaap’, de houten lat. Het schoolerf met de dikke boom voor klas 5, waaruit de grootste ‘witte’ vleermuizen vlogen als ze gestoord werden door “bat ‘m bal”; de schoolbus van pittige vrouw Halfhide. Wow!…

En Lucille Young-Afat voegt toe:

Wow! Ons uniform: een donkerblauwe overgooier met witte blouse daaronder plus lange sokken tot onder de knie vaak. Ik was als de dood voor die lange zuster Lucacia! Die vrouw leek wel 2 m lang in mijn ogen toen….En in de kleuterklas kreeg je plakband over je mond geplakt als je teveel babbelde, weet je nog Patty? Die schoolbus met mevrouw Halfhide was ook een belevenis op zich. Het leven leek wel een avontuur in die tijd…

on 28.01.2019 at 11:55
Tags:

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter