Rufus Collins toegevoegd aan portrettengalerij ITA
De stichting The Need for legacy vraagt aandacht voor de vergeten veelkleurigheid van de Nederlandse theatergeschiedenis. Startschot is de toevoeging van het portret van Rufus Collins aan de galerij van Internationaal Theater Amsterdam.
door Ron Rijghard
Het portret van actrice Romana Vrede door Marlene Dumas was in 2019 pas het eerste portret van een theatermaker van kleur dat werd opgehangen in de gangen van het Internationaal Theater Amsterdam. Vrijdag 12 maart komt er een tweede maker van kleur bij in de portrettengalerij van de schouwburg, als demissionair minister van Cultuur, Ingrid van Engelshoven, het portret van Rufus Collins onthult, gemaakt door kunstenaar Brian Elstak. De galerij bevat een collectie portretten van belangwekkende theatermakers, die teruggaat naar de negentiende eeuw.
Rufus Collins (1935-1996) was een Amerikaans theatermaker en –docent, die deel uitmaakte van de legendarische, anarchistische theatercommune Living Theatre en in Londen musicals regisseerde, voor hij in 1981 naar Nederland kwam. Met de Surinaams-Nederlandse theatermaker Henk Tjon richtte hij in 1985 het eerste professionele, multiculturele toneelgezelschap in Nederland op: De Nieuw Amsterdam (DNA). Dit gezelschap geldt als baanbrekend in de ontwikkeling van niet-westers theater en multiculturele theatermakers in Nederland.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data68382989-b2ac6f.jpg)
Openbaring
De toevoeging van zijn portret is een initiatief van de stichting The Need for Legacy. De stichting wordt gevormd door een jonge generatie theatermakers van kleur die zich inspannen voor een inclusieve Nederlandse theatersector en -geschiedenis. Onder hen bestuursleden actrice Naomi van der Linden, acteur/regisseur Gable Roelofsen en acteur Emmanuel Ohene Boafo. De stichting zegt zich toe te leggen op „de bewustwording van de breedte en diversiteit van de Nederlandse theatergeschiedenis door verhalen en kennis zichtbaar te maken die uit ons geheugen dreigen te verdwijnen”.
De onthulling gaat gepaard met een themanummer van vakblad Theaterkrant Magazine over The Need for Legacy. Theatermaker Maarten van Hinte schrijft bijvoorbeeld dat het aanvullen van lacunes in de archieven niet volstaat. „Erkenning in die context is belangrijk, maar er bestaat ook een eigen context, en een eigen perspectief dat erkenning verdient. Daar moet ruimte voor komen.”
Over Rufus Collins zegt Naomi van der Linden, (1990), dat het een openbaring was om over hem en zijn werk te horen: „Ik had nog nooit van hem gehoord, hoewel ik vier jaar toneelschool had gedaan!” Waarmee ze en passant het belang van The Need for Legacy onderstreept: „Het was voor mij enorm inspirerend om te zien dat ik deel uitmaak van een lange traditie van makers van kleur binnen muziektheater en musical.”
Onthulling portret Rufus Collins, 12 maart, 19.00 uur, Internationaal Theater Amsterdam. Online te volgen. Info: ita.nl
[uit NRC, 11 maart 2021]
RSS
Facebook
Twitter
De bewering dat in 1985 het eerste professionele multiculturele theatergezelschap is opgericht behoeft nuancering.
Edsel Samson had vóór 1981 in Nederland de professionele multiculturele toneelgroep opgericht. Eind 1981 was de première van ‘Droom op Apenberg’ een hertaling door Frank Martinus Arion van Derek Walcotts ‘Dream on Monkey Mountain’. De professionele theatergroep die Edsel Samson vóór 1981 in Nederland had opgericht heette Theater in Europe of the Third World (TIE 3), in navolging van de groep met dezelfde naam in België opgericht door Tone Brulin. De jonge Samson (1953 – 2006) had in Curaçao gewerkt met Brulin (1926 – 2019) die daar in 1971 heeft gewerkt.