Ruben Gowricharn: Shopping in Mumbai
In dit artikel betoog ik dat het concept gezelligheid een beter alternatief is boven de huidige netwerktheorieën om bindingen binnen etnische groepen en tussen diasporagemeenschappen te analyseren. Ik gebruik Simmels concept van gezelligheid om de binding tussen etnische netwerken zowel op het niveau van de gemeenschap als wel of globaal niveau te analyseren.
Foto © Michiel van Kempen
Daarbij pleit ik voor de noodzaak om een onderscheid te maken tussen de gezelligheidselementen van genot en plezier naar tijd en plaats. Ik richt mij in dit artikel op het diasporatoerisme van Nederlandse hindoestanen en betoog dat genot en plezier, die de binding genereren, zich beide manifesteren als men India bezoekt, daar gaat shoppen en cadeaus geeft aan verwanten en vrienden in Nederland. Het geven van geschenken geeft niet alleen voldoening, maar bevestigt ook de relaties, terwijl het dragen van kleding en sieraden en het decoreren van het eigen huis met Indiase spullen de Hindostaanse identiteit van de bezoekers versterkt.
Deze cadeaus worden een onderdeel van de materiële cultuur van de groep, het draagt bij aan het thuisgevoel, het versterkt het etnisch bewustzijn en herbevestigt de transnationale cohesie.
Tot slot betoog ik dat dit genot en plezier digitaal gerepeteerd kan worden omdat de gebeurtenissen worden gefilmd en gefotografeerd. Door deze analyse laat ik zien dat gezelligheid en binding, geïllustreerd met het diasporatoerisme (met name het shoppen en geven van cadeaus) binding creëert tussen leden van etnische groepen in lokale gemeenschapen alsook wereldwijd.
Klik hier om het hele artikel te lezen.
[overgenomen, van Sárnamihuis,28 juli 2017]
RSS
Facebook
Twitter
