Roof
Maak dat mee! Kom dat tegen! Godgloeiende en gloeiende, enz. *krachtterm*.
door Willem van Lit
Lecturium (voorheen the Free Musketeers) wás de uitgeverij waar ik vijf van mijn bundels en boeken heb laten uitgeven, juist omdat hun formule mij het meest beviel. Nu had ik al een tijdlang niks meer van hen vernomen. Ik kreeg normaal jaarlijks een actueel overzicht van de royalty’s zoals dat heet. Niet dat ik daar nu fortuin mee verzamel; het heeft me alles bij elkaar toch nog meer gekost dan dat ik er aan heb overgehouden, maar goed. Daar ging het mij niet om. Als auteur kan ik inloggen op een persoonlijke stek op hun website.
Vanmiddag [5 april, agb] dacht ik: ik ga eens kijken. Ik kon hen niet meer vinden op internet. Sterker nog, normaal als ik gewoon mijn naam intik bij google, komen de titels van mijn boeken tevoorschijn bij diverse online boekwinkels. Niets meer. Alsof ik nooit heb bestaan. Ze zijn ook niet meer te bestellen, hetgeen tot voor kort nog steeds mogelijk was via bijvoorbeeld AKO, Bruna of Bol.
Ik kwam een klachtensite tegen waarin veel ex-auteurs zich beklagen over het feit dat Lecturium twee jaar geleden plots opgehouden heeft te bestaan. Kennelijk niet eens failliet. Alles wég, ook hun website. Op Pumbo.nl – dit is ook een online uitgeverij – staat het volgende te lezen: ‘De website is offline gehaald en de BV lijkt, vreemd genoeg, te zijn uitgeschreven bij de Kamer van Koophandel. We worden mede daardoor veel gebeld door auteurs die hun boek eerder via Lecturium hebben uitgegeven. Het bedrijf is niet bereikbaar en reageert niet op e-mails. Ook wij hebben getracht contact op te nemen; helaas zonder succes. Het lijkt er sterk op dat ze met de noorderzon zijn vertrokken. Misschien zijn ze failliet, bijna failliet of hebben ze een andere dringende reden voor het beëindigen van de bedrijfsvoering. Op deze manier stoppen is niet gebruikelijk en vooral erg vervelend voor de aangesloten auteurs.’
Ook de bestanden van de boeken die ze in bezit hebben, zijn niet meer op te vragen. Het loopt volkomen dood daar. Ik beschouw dat als pure diefstal van intellectueel bezit; het is namelijk van mij! Ik las ook dat er advocaten bezig zijn geweest de verantwoordelijken te achterhalen, maar ja. Zoek de noorderzon maar eens op! Nu wil Pumbo het wel overnemen, maar moet ik alles opnieuw indienen en op de rails zetten. Lecturium heeft niet eens de moeite genomen mij indertijd in te lichten. Het lijkt erop dat zij met alles onder de arm zijn weggeslopen naar nergens heen. Ik heb vanmiddag zitten te gótverren dat het hels echoënd klonk. Dit gaat me nog maar eens een klauw geld kosten: dankuwel Lecturium! Het gaat om de volgende boeken:
• De Caribische eilanden: het alternatief. Het onderscheid tussen een voortdurend uitgesteld leven en zelfverwerkelijking (2009);• Atlantisch Rendez-vous, verhalen uit de Kraalzee (2010); een bundeling van mijn weekboekverhalen op Curaçao en de reizen die we daar hebben gemaakt uit de periode 2003 – 2006; • Cariben laten we het onmogelijke vragen (2013)• De nacht is een atelier (2014), een bundel met gedichten en korte opstellen over poëzie;• Kurá, een speurtocht naar het goede leven in het areaal van de Nederlands-Caribische eilanden (2018).
Het zijn boeken en bundels waar ik nog steeds met hart en ziel achter sta. De drie essayboeken óver de eilanden zijn nog steeds actueel. Sterker nog, hetgeen ik geschreven heb over Curaçao, Aruba, Bonaire, St. Maarten, St. Eustatius en Saba wordt nog dagelijks bevestigd. En nu zijn ze niet meer te bestellen!
RSS
Facebook
Twitter
