Roberta Petzoldt – Gedicht
Een tor in je kop
een klap in je nek
op een terras
in de zon.
Een Spaans dorp waar alles ’s nachts open bleef
met een leuk hondje dat je volgt.
Ik dronk nog geen espresso
alle sinaasappels konden mij gestolen worden
de citroenen doodvallen
in de zon.
In een witte onderrok liep ik over de bergen
elke nacht bezocht ik mijn angst
om te kijken of ik nog kon groeien.
Een dier had onze tent aan stukken gereten
nu weet ik dat het nodig was.
Het leuke hondje werd in de auto gefloten
ik begreep de stilte niet.
We zaten op de bank met thee
het was twaalf uur
ik wou de zon nooit meer zien.
Dit gedicht komt uit de bundel Vruchtwatervuurlinie, waarmee Roberta Petzoldt de C. Buddingh’-prijs won. Petzoldt is een van de maar liefst zestien literaire gasten die a.s. zaterdag, 9 november te gast zijn bij de Werkgroep tijdens de 9de Caraïbische Letterendag. (OBA, Amsterdam, aanvang 19.00 uur).
RSS
Facebook
Twitter
