‘Richt je op de slavernij van nu’
Richt je niet op het slavernijverleden, maar richt je op de slavernij die nu nog steeds plaatsvindt. Dat vindt de Surinaamse auteur John de Bye, die in het dagelijks leven medicus is. “Die is veel erger dan de slavernij van toen, omdat we nu veel meer slaven op de wereld hebben dan we ooit gehad hebben.”
Het slavernijverleden leeft volop onder Surinamers in Nederland. John de Bye heeft dit jaar zijn roman Liefde in Slavernij gepresenteerd. Hierin komt de familiegeschiedenis aan bod, maar ook wil hij dat Surinamers zich minder met zaken als herstelbetalingen moeten bezighouden. “Mensen maken zich eigenlijk heel weinig druk om de slavernij van nu.”
Het feit dat er anno 2010 nog slavernij plaatsvindt, is heel erg meent De Bye. “Over driehonderd jaar zeggen de mensen: ‘in 2010 was er een verschrikkelijke slavernij, hebben ze er wat aan gedaan? Nee, helemaal niet.’ En dat vind ik erg. De slavernij van toen is een geschiedkundig gegeven waar we van moesten hebben geleerd. Dat hebben we dus niet.”
27 miljoen slaven
Met het boek wil De Bye mensen de ogen openen om te kijken naar de slavernij van nu. “Er is geen tijdperk in de geschiedenis geweest waarin we 27 miljoen slaven hadden. En die zijn er op dit ogenblik wel. Zelfs als we alle slaven die ooit uit Afrika geëxporteerd zijn, komen we niet aan 27 miljoen. Het gebeurt nu. Maar kent u iemand in uw omgeving die zich daar nu druk om maakt?”
Het feit dat ook blanken hebben geleden tijdens de slavernijperiode, verdient volgens De Bye ook extra aandacht. “Iedereen had het moeilijk, het leven was hard. De katholieke priesters die naar Suriname gestuurd werden, moesten na twee jaar vervangen worden omdat ze overleden waren. Je kunt zeggen: de soldaten gingen vrijwillig naar Suriname, maar dat was niet zo. Die werden geronseld. Je moet het toch ook een beetje vanuit die kant bekijken.”
Witte en zwarte slachtoffers
Frank Dragtenstein van het Nationaal instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis (NiNsee) is het niet eens met De Bye dat aan de zwarte en witte slachtoffers tijdens de slavernij, dezelfde waarde moet worden toegekend. “Eigenlijk is het geen terechte vraag, zoiets mag je niet van een bevolkingsgroep vragen.” Ook de oproep om ons vanaf nu te richten op de moderne slavernij, komt niet overeen met de opdracht van het NiNsee.
[overgenomen van Radio Nederland Wereldomroep]
Voor een verslag van de boekpresentatie klik hier
RSS
Facebook
Twitter
