blog | werkgroep caraïbische letteren

Recensies in België, Curaçao en Nederland enthousiast over Argus

Op zondag 8 september werd tijdens de jaarlijkse boekpresentatie in Podium Mozaíek, de bundel Argus van Quito Nicolaas gelanceerd. Uitgever Franc Knipscheer kondigde de geboorte van de bundel aan. Allereerst werd een videoboodschap vertoond van Dr. Sara Florian, die aan de Universiteit van Sorbonne promoveerde op een thema in de Caribische literatuur. Sara Florian schreef de inleiding voor het boek en gaf haar visie op het werk van dichter Nicolaas.

Dr. Florian vergelijkt de gedichten van Quito Nicolaas met grootmeesters in de dichtkunst als Rubén Dario, Pablo Neruda en Fernando Pesoa. Bij sommige gedichten trekt ze een vergelijking met de Caribische dichter, winnaar van de Nobelprijs voor de literatuur, Derek Walcott. De Arubaanse dichter, die al 29 jaar in het schrijversvak zit, heeft een eigen dichtstijl te ontwikkelen en weet iedere keer zijn publiek met iets nieuws te verrassen. Normaliter richt hij zich tot een regionaal Caribisch publiek, maar ditmaal overstijgt hij de landsgrenzen en zoekt hij een andere horizon op.  Hij is ook degene die altijd zegt: “Je moet proberen met je werk over de schutting heen kijken.”

Een van de meest geliefde gedichten die ook de meeste commotie veroorzaakte is ‘De wereld ‘s nachts’. In dit episch gedicht geeft de dichter een beschouwing van de taferelen die ’s nachts tussen 12.00 en 05.00 ’s ochtends afspelen. Achtereenvolgens krijg je een poëtisch beeld van het leven in Bombay (India), Basra (Irak), Lima (Peru), Oranjestad (Aruba) en Amsterdam (Nederland). Vijf landen in vijf verschillende continenten; ieder met een ander cultureel klimaat en andere historische achtergrond van armoede, geweld, uitbuiting, seks en liberalisme. Daarnaast wordt veel meer tekstueel geduid over de tegenstellingen tussen deze steden, dan alleen het menselijk gedrag.

Quito Nicolaas (rechts)

Argus is de laatste bundel van de dichter die gepubliceerd wordt. De bundel telt zes cycli en een hoeveelheid aan gedichten die het leven van een personage reflecteren. Zoals Dr. Florian zei: “De verschillende personages in zijn gedichten hebben de tendens om continu terug te blikken en vooruit te kijken.” En geheel onverwachts kristalleren de gevoelens, tegendromen, gedachten, gesprekken, monologen en afscheid tot iets nieuws.

Quito Nicolaas (links)

Deze Nederlandstalige bundel die vertaald werd in het Engels, is over het algemeen goed bevallen. Brede Kristensen zegt hierover: “Alles overwegend concludeer ik dat Quito Nicolaas als dichter zich op originele wijze met een heel eigen stem heeft geprofileerd, volstrekt anders dan zijn dichtende eilandgenoten, anders dan andere Caribische dichters, anders ook dan de dichters van ons koninkrijk. Nicolaas speelt minder met taal, drukt niet direct gevoelens uit, is meer bedachtzaam, filosofisch, gevoelig voor maatschappelijke trends, en bovendien maatschappij en cultuurkritisch. In België meent André Oyen: “De auteur is op zoek naar een eigen poëzie zonder koloniale accenten die zijn verschillende levensfasen weergeeft op een doordachte maar ook wel emotievolle manier.” En tenslotte Ko van Geemert voor NBD/Biblion: “De Arubaanse schrijver Quito Nicolaas is een veelzijdig mens en is een toonaangevend Caribisch auteur.”

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter