Raj Mohan – már re mái/moederlief toch
mái re mái
mái re mái sun tu
tu ná roiye
cháhe door tose jáylá
tu ná roiye
bhale yád bahut toke áylá
tu na roiye
phabe hai ná ab hawá
na to bujhá hai barkhá
sukh ke chháhin men ákhir
na rahal kauno thikáná
jáy sanghe hamár gathri men
bas ehi gunáh ke karjá
tor yád khali tose choráy ke
jogaý ke sab se lejáylá
báki dhoy ke dág sab jáylá
tu ná roiye
ná, ná khoj aur hamme
jingi ke ásrá men tu
tim se pehle oráyge
tel diyá ke
bojhá ke tare murjháyge
phool sapná ke
anjor pe ratiyá chháyge
jaise sans koi aur bharmáyge
khali yád ab chhor ke jáyla
tu ná roiye
bhale dhire dhire ham oraylá
tu ná roiye
sun to sun to mái re
tu ná roiye
[Sarnámi]
moederlief toch
O moederlief toch
je moet niet huilen
al ga ik ver van je
moet je veel aan mij denken
huil dan niet
de wind past mij niet meer
noch voel ik de regen
in de koele schaduw van vreugde
restte geen plaats meer
voor ik wegga was ik
alle zonden schoon
met mij zal deze ene
schuld nog meegaan
jouw herinnering
steel ik slechts
die ik verberg voor iedereen
nee, zoek mij niet meer
in de ijdele hoop van het leven
vroeg raakte de olie op
van mijn brandend licht
de dromen verwelkten
in stilte
bij het grote gewicht
mijn licht overschaduwd
door de nacht
alsof mijn adem
door een vreemde
werd misleid
nu laat ik alleen
herinneringen achter
al los ik langzaam op
je moet niet huilen
[Tekst uit de bundel Tihá/Troost (uitg. In de Knipscheer, 2011) lied op Raj Mohans cd daayra (2011).]
RSS
Facebook
Twitter
