blog | werkgroep caraïbische letteren

Première film Parradox over Pim de la Parra

Zondag 21 november gaat de documentaire Parradox over de Surinaamse filmmaker Pim de la Parra in première tijdens het IDFA in Amsterdam. Een interview met de maker, de Koreaans-Nederlandse filmmaker In-Soo Radstake.

door Tanja Fraai

Filmmaker en regisseur In-Soo Radstake is het brein achter de film Parradox. De titel refereert aan de hoofdpersoon; de Surinaamse filmmaker Pim de la Parra. Die is Suriname bekend van de klassieker Wan Pipel (1976). Nu is er een film over de filmmaker zelf.

Ontmoeting

De jonge Koreaans-Nederlandse Radstake (1979) houdt kantoor in hartje Rotterdam. Daar legt hij de laatste hand aan Parradox, een film waar hij vier jaar aan heeft gewerkt. Hij leerde De la Parra eind 2006 in Suriname kennen. “Pim en ik zijn begonnen met praten en niet meer opgehouden.” Hij wilde graag een film over de filmmaker maken omdat hij het ‘schandalig’ vond dat die er nog niet was. “Pim heeft zoveel gedaan om de Nederlandse film op de kaart te zetten.” Het kostte Radstake een jaar om De la Parra te overtuigen dat deze film er moest komen. Dat lukte uiteindelijk. De Joodse omroep wilde meedoen als co-producent en begin 2010 konden de opnames beginnen.

Persoonlijk portret
Vier maanden lang zat Radstake met zijn filmploeg De la Parra op zijn huid. “Dat was niet makkelijk omdat Pim zelf ook regisseur is en bovendien een enorme control-freak.” Parradox is een heel persoonlijk portret geworden, waarin privé en werk door elkaar lopen. Onvermijdelijk, zegt Radstake, omdat De la Parra een heel persoonlijke filmmaker is. Acteurs, regisseurs en vrienden vertellen over hun band met de filmmaker. Een geëmotioneerde Willeke van Ammelrooy verzoent zich in Parradox met hem; de regisseur die haar bij het maken van Wan Pipel in Suriname op haar ziel trapte.

De La Parra in Suriname
Radstake spreekt niet over Prins Pim van Paramaribo, een verwijzing naar een boek van De la Parra. “Hij is een koning in Suriname, iedereen kent hem.” De klassieker Wan Pipel beleefde in gerestaureerde vorm zijn première in augustus 2010, in Paramaribo. “Een grote kiek, zoals Surinamers dat zeggen, iedereen kwam kijken.” Hoe zal Parradox ontvangen worden in het geboorteland van De la Parra? De filmmaker denkt dat Surinamers verrast zullen zijn door de andere kant van de filmmaker: “Niet alleen dat jolige en clowneske maar ook zijn tijd in Nederland die niet altijd makkelijk was.”

Titel
De titel Parradox – een schijnbare tegenstelling – is De la Parra op het lijf geschreven. Radstake citeert hem “Alles is waar en niet waar, misschien.” Waar ziet de kijker de echte De la Parra? In de hele film, ook al speelt hij soms een clowneske rol, zegt Radstake. “Pim is een meester in de kunst van het verschuilen, je moet bij hem echt doorvragen.” Weer zo’n paradox, want De la Parra is een praterige man.

Cultureel erfgoed
Een kritisch eerbetoon, zo zou Radstake Parradox willen omschrijven. Hij is blij dat de Surinaamse filmmaker nu wel de erkenning krijgt die hem tijdens zijn werkende leven ontbrak. Erkenning in de vorm van de restauratie van zijn complete oeuvre door EYE Filminstituut Nederland. “Zijn films blijven voor de komende drieduizend jaar goed.” Het toont volgens Radstake dat het werk van De la Parra behoort tot het cultureel erfgoed. Van Nederland en Suriname.

Een trailer van Parradox is te vinden door hier te klikken

 

 De poster voor de film werd ontworpen door Sander Brouwer.

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter