‘Politieke correctheid maakt ons dom’
In zijn boek Policor in de polder verzamelde Sebastien Valkenberg tientallen binnenlandse en buitenlandse voorbeelden van politiek correct denken. ‘Dat Amerikaanse gedoe steekt de oceaan over.’
door Lodewijk Dros

Filosoof en publicist Sebastien Valkenberg omschrijft het belangrijkste begrip uit de titel van zijn boek – Policor in de polder – kernachtig: “Het is een klamme deken van conformisme en denkdwang”. Dat stemt de filosoof ‘mismoedig’. Toch wil hij er niet ‘apocalyptisch’ over doen en kiest hij voor een lichte toon in zijn boek.
Laten we bij de lichtheid beginnen. U verzamelde tientallen policor-casussen. Om welke schoot u in de lach?
“Niet bij een voorbeeld uit de polder, maar uit de VS. Daar lezen sensitivity readers schoolboeken voordat ze de markt op mogen. De proeflezers waren gevallen over een blinde die een berg bedwingt. Daar ging de rode viltstift doorheen: die blinde bergbeklimmer, dat kón niet, want het suggereerde dat je als je blind bent, gehandicapt bent. En de viltstift kraste nog eens: de stof zou scholieren bevoordelen die in een bergachtige omgeving wonen. Dat is je reinste Monty Python. Helaas lag mijn boek al bij de drukker toen er rumoer ontstond over de vertaling van Amanda Gorman door Marieke Lucas Rijneveld. Toen verging me het lachen, want ik zag opnieuw: dat Amerikaanse gedoe steekt de oceaan over.”
Lees het interview met Valkenberg in Trouw, 16 april 2021.
