Patria y Vida
Toen Eliecer ‘El Funky’ Márquez werd gevraagd om een bijdrage te leveren aan een protestlied tegen de Cubaanse overheid, hoefde hij daar niet lang over na te denken. Hij stond immers al te boek als dissident, als een dwarse artiest, een rapper met teksten die indruisten tegen de ideologie van de staat.
[…] Patria y Vida. Het nummer is een samenwerking tussen Cubaanse artiesten in en buiten Cuba. ‘Ik ben Funky-Style, hier heb je mijn handtekening’, rapt Márquez.
[Z]elden kregen artiesten de Cubaanse staat zo op de kast als dit dissidente hiphopgezelschap met hun Patria y Vida. Alleen al de titel is heiligschennis. Al ruim zestig jaar is ‘Patria o muerte’, het vaderland of de dood, lijfspreuk van het communistische land. Fidel Castro sprak de woorden in 1960, een jaar nadat zijn guerrillabeweging dictator Fulgencio Batista had verjaagd.
‘Geen leugens meer, mijn volk vraagt om vrijheid, geen doctrines meer’, zingt Alexander Delgado van Gente de Zona. ‘Wie heeft gezegd dat Cuba van jullie is? Cuba is van mijn mensen’, zingt zijn compagnon Randy Malcom. En dan het refrein, met Delgado’s raspende stem, een schreeuw van frustratie: ‘Se acabóóó. Het is afgelopen. Jij legt 59, ik dubbel twee (een verwijzing naar 2020, red.). Na zestig jaar komt er een einde aan het dominospel.’
Ontleend aan ‘Profiel Eliecer El Funky Márquez’, de Volkskrant, 8 maart 2021.