Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
We hebben 125 zoekresultaten voor je gevonden.
Website Thea Doelwijt
De lange rij links naar schrijverswebsites die u rechtsonder op deze blogspot kunt vinden, maakt wel duidelijk hoezeer jonge auteurs gebruik maken van de mogelijkheden van het internet. Voor de oudere generatie blijkt het niet altijd eenvoudig to speed up with modernity. Maar er zijn uitzonderingen. Thea Doelwijt heeft nu ook haar eigen website.
Klik hier
Doe-theater vereeuwigd in ITA
Het Doe-theater heeft een plek gekregen in het Internationaal Theater Amsterdam (bekender als Stadsschouwburg Amsterdam). Het schilderij, gemaakt door beeldend kunstenaar Iris Kensmil, werd gisteren onthuld door Marjorie Boston, Daniël Kolf en de zoon van Henk Tjon, Adeiye Tjon, tijdens het Nederlands Theater Festival. Het is – na het portret van Rufus Collins – het tweede doek dat in samenwerking tussen The Need for Legacy en ITA wordt toegevoegd aan de portrettengalerij van de Stadsschouwburg Amsterdam.
lees verder…Onverwerkt verleden in het theater
door Quito Nicolaas
Afgelopen april verscheen de lang verwachte verzameling theaterteksten die een nieuwe golfbeweging op gang bracht. Het boek Tien Jaar Onverwerkt verleden geeft een overzicht van de theatervoorstellingen die van Stichting Jules Leeft (SJL) in Nederland, Aruba, Curaçao en Suriname te zien waren. Een ontwikkeling die jaren geleden in de VS en London werd gestart en als een gewone praktijk werd ervaren in het uitgangsleven of culturele beleving in de metropool. In Nederland schijnt men heel voorzichtig te zijn met ‘black-theatre’ of met theatervoorstellingen die een historische gebeurtenis op de bühne brengen. Een wezenlijke toevoeging aan het doorgaans witte theater-seizoen dat in stand wordt gehouden door de elkaar rivaliserende kunstpausen in de Randstad. lees verder…
Theater: een intieme uitwisseling
Maarten van Hinte en Marjorie Boston hebben drie maanden lang aankomende theatermakers in Paramaribo begeleid om hun nieuwe stem binnen het theater te laten horen.Een gesprek met twee ervaren kunstbeoefenaars over hun liefde voor theater en de nieuwe stemmen die Suriname rijk is. “Je ambities moeten groter zijn dan Suriname alleen.” lees verder…
Verrassend en verfrissend Surinaams theaterwerk
Een ode aan het DOE theater
door Carlo Jadnanansing
De première van het theaterstuk Een ODE aan HET DOE THEATER op 6 mei 2016 in theater Thalia, was een welkome afwisseling op de bijna serene rust die ingetreden leek te zijn in de presentatie van opvoeringen in ons oudste theater.
Een ODE aan het DOE Theater
“Dit is de tijd voor een nieuw geluid!” klinkt het uit de monden van alle acteurs op het podium. Daarmee kan zoveel bedoeld worden; een nieuwe politiek, een nieuw land en misschien wel het meest toepasselijke, een nieuwe generatie van theater in Suriname.
Volksmuziekschool viert jubileum met Doe Theater
De Nationale Volksmuziekschool (NVMS) bestaat op 2 maart 10 jaar en viert dit jubileum met een ‘ODE aan het DOE Theater’. Het is een Edutainment project geschreven voor Surinaamse jongeren. De musicals van het DOE Theater van Thea Doelwijt en Henk Tjon, met stukken als Land te koop, Ba Uzi en andere, worden onder regie van Ivan Tai A Pin nieuw leven ingeblazen. “Voor de Surinaamse ouderen is het voornamelijk een geweldig stuk nostalgie”, zegt voorzitter van de NVMS, Karin Refos. lees verder…
Theatermaker Errol Caprino overleden
door Michiel van Kempen
Hij was een van de vernieuwers van het Surinaamse theater aan het eind van de jaren ’60. Met bijzondere energie deed hij bijzondere dingen. Na die periode werd het stiller rond hem. Op 8 november j.l. overleed op Bonaire theatermaker Errol Caprino. lees verder…
Doe-theater schrijft geschiedenis
door Stuart Rahan
Amsterdam – Even leken oude theatertijden te herleven. Een stukje Land te koop uit 1973 van het Doe-theater werd zondag opgevoerd voor een volle zaal van Vereniging Ons Suriname. Maatschappijkritisch theater van toen Suriname nog niet onafhankelijk was en zoals het stuk de relatie benoemde, het enige ontwikkelingsland dat ontwikkelingshulp gaf aan het moederland, Nederland. Die geschiedenis is nu opgetekend in Lachen, huilen, bevrijden door historicus Annika Ockhorst en geeft een stukje geschiedenis weer van het Doe-theater. Aan dat Doe-theater zullen ook de namen Thea Doelwijt en Henk Tjon altijd mee verbonden blijven. Het was hun idee om kritisch om te gaan met de verworvenheden van de Surinaamse samenleving, maar dan in theatervorm. Het mikpunt was Surinaamse politiek en politici die, in het dertienjarig bestaan van het eerste professionele theatergezelschap, transformeerde van slap lullende corrupte apen in het parlement tot jaknikkende, ook corrupte politici, die deze keer hun uzi’s het woord lieten voeren.
Uzi op schoot
Het historische naslagwerk is tot stand gekomen nadat Ockhorst in de archieven van de culturele relatie Suriname-Nederland dook en een minimaal zinnetje tegenkwam over een culturele uitwisseling. In Nederland vroeg men zich af of het wel een goed idee was om het Doe-theater in het kader van een cultureel akkoord naar Nederland te halen. De Surinaamse regering van eind jaren zeventig van de vorige eeuw had net Keskesi sani voor zijn kiezen gehad en het was toen de vraag of financiële middelen uit het akkoord voor de uitwisseling gebruikt moesten worden. Het Surinaamse parlement werd letterlijk en figuurlijk voor aap gezet. “Het was de vraag voor beide partijen of dat wel wenselijk was. Ik weet niet of de Surinaamse regering daar toestemming voor zou hebben geven.”, voert Ockhorst aan. Het Doe-theater heeft ook na de militaire ingreep in 1980 de politieke leiding een spiegel voorgehouden zoals dat daarvoor ook het geval was. Helaas waren de militaire machthebbers niet altijd gecharmeerd van het Doe-theater. Ba Uzi werd twee maanden na de coup in 1980 opgevoerd waar de militaire leiding met uzi’s op de schoot naar de voorstelling kwamen kijken. Het laatste stuk dat het podium overleefde, was het kindertoneelstuk Roy nanga den fufuruman dat drie dagen vóór de decembermoorden werd opgevoerd.
Kritische reflectie
Na de moorden is een poging gewaagd om die zwarte bladzijde uit de Surinaamse geschiedenis vertolkt te krijgen. Beestachtig heeft het nooit gehaald. In september 1983 vertrok Thea Doelwijt naar Nederland wat ook het einde van het Doe-theater betekende. Een naaste medewerker van de toenmalige legerleider Desi Bouterse gaf haar dat advies omdat zoals de medewerker het toen formuleerde: “Tenslotte zijn wij een deel van Zuid-Amerika en elk Zuid-Amerikaans land heeft schrijvers in ballingschap.” Thea Doelwijt reageerde daarop: “Ik kan niet zeggen dat ik gevlucht ben, ik ben weggegaan omdat ik moeilijk kon werken.”
Of het Doe-theater nu weer een plek zou verwerven binnen het nieuwe Surinaamse politieke bestel wil Ockhorst bevestigen noch ontkennen. “Ik denk dat een kritische reflectie op de samenleving altijd goed is, maar het is een waardevolle bijdrage als kritisch theater wordt gemaakt.”
Het boek Lachen, huilen, bevrijden is uitgegeven door Koninklijke Brill in samenwerking met het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (KITLV). Daarbij hoort een dvd met de theatervoorstelling Libi span ini na ati fu Sranan.
[uit de Ware Tijd, 12/12/2012]
Studie over het Doe-theater 1970-1983
KITLV Press heeft het genoegen u uit te nodigen voor de presentatie van het boek Lachen, huilen, bevrijden; De weerspiegeling van de Surinaamse samenleving in het werk van het Doe-theater, 1970-1983 door Annika Ockhorst met medewerking van Thea Doelwijt.
lees verder…Prachtige staal van Caraïbisch theater op Derde Letterendag
Een tot de nok toe gevuld Bijlmer Parktheater zag zaterdag 25 september 2010 het neusje van de zalm van het Caraïbisch theater aan zich voorbijtrekken op de Derde Caraïbische Letterendag. Paulette Smit had een afwisselend programma met gasten uit Curaçao, Suriname, Aruba en Nederland samengesteld. Sharda Ganga en Maarten van Hinte zorgden voor zeer persoonlijke columns en een uitgelezen gezelschap aan acteurs speelde scènes van Thea Doelwijt, Astrid Roemer, Julien Ignacio en Norman de Palm.
Crème de la crème van het Caraïbisch theater bijeen
Op zaterdag 25 september is de crème de la crème van het Caraïbisch theater bijeen op de Derde Caraibische Letterendag, die om half acht ’s avonds van start gaat in het Amsterdamse Bijlmerparktheater.De internationale bijeenkomst vindt plaats onder de noemer: Scènes uit een huwelijk; Overspel in de politiek en in de liefde: de toneelschrijfkunst van Suriname, de Nederlandse Antillen en Aruba.
Er worden stukken opgevoerd uit het theaterwerk van Astrid Roemer, Thea Doelwijt, Julien Ignacio en Norman de Palm.
Een uitgelezen gezelschap acteurs tekent voor de readings van de theaterteksten: Felix Burleson, Gerda Havertong, Maureen Tauwnaar, Linar Ogenia, Naro Petronilia, Paulette Smit en Bo Bojoh. De regie is in handen van John Leerdam.
Voor de debatten is uit Suriname overgekomen theatermaakster Sharda Ganga (klik hier) en uit de Antillen Norman de Palm. Verder nemen deel Thea Doelwijt, Maarten van Hinte, Julien Ignacio, John Leerdam en Jenny Mijnhijmer. Debatleiding: Noraly Beyer.
Aan de wanden: theaterfoto’s van Jean van Lingen, die de Letterendag ook in beeld zal brengen. Verder zijn er de kunstwerken te zien die in opdracht van de Werkgroep Caraïbische Letteren zijn gemaakt (klik hier voor meer informatie).
In de pauze en na afloop : boekentafels in de foyer van het theater.
De avond wordt afgesloten door de spetterende zevenmansformatie Faya Djang, die speelt tot 01.00 uur !!
Aanvang : 19.30 !!
Entree : € 10,00.
Reserveren vooraf niet nodig, maar u kunt desgewenst wel kaarten telefonisch bestellen via de kassa van het Bijlmerparktheater.
Voor elke bezoeker gratis een Caraibisch boek, welwillend beschikbaar gesteld door uitgeverij In de Knipscheer.
Waar:
Bijlmerparktheater, Anton de Komplein 240, 1102 DR Amsterdam-Zuidoost
(vlak achter het winkelcentrum Amsterdamse Poort, bij de plaats waar in de zomer de hoofdingang van het Kwakoefestival is).
RSS
Facebook
Twitter
