Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
We hebben 22 zoekresultaten voor je gevonden.
Edgar Cairo: Met de brede kant van zijn mond
Woord bij de presentatie van de herdruk van Kopzorg, OBA, 3 juli 2024.
door Michiel van Kempen
Edgar Cairo heeft nooit enige literaire prijs gehad. Daar zijn vier redenen voor aan te geven:
1. Het literaire establishment dat in de hoogtijdagen van Edgar Cairo’s literaire productie, de jaren ’70 en ’80, de literaire prijzen uitdeelde, had geen literaire affiniteit met zijn literaire werk; het had geen weet van de Surinaamse achtergrond ervan, het had geen weet van de Afrikaans-filosofische diepte ervan, het kon de vormentaal die in Nederland volstrekt nieuw was niet duiden.
lees verder…De na-ijleffecten van het kolonialisme
door Stephan Sanders
Vandaag worden de ketenen doorbroken, ‘Keti Koti,’ weer eens, en steeds vaker ook in Nederland. Het toeval wil dat ik net bezig ben de roman Kopzorg te lezen van Edgar Cairo (1948-2000). Als Gerard Reve in Nederland geldt als de ‘Volksschrijver’ heeft Cairo nog meer recht op die naam, ook al omdat hij de Surinaamse geschiedenis meeneemt en een vanzelfsprekend oog heeft voor het creools-volkse.
lees verder…Tekst Van Lierlezing 2024 – door Charl Landvreugd
Edgar Cairo’s Temeku. Over generationeel trauma
Op donderdag 29 februari 2024 gaf dr Charl Landvreugd de Rudolf van Lierlezing 2024 in het Lipsiusgebouw van de Universiteit Leiden. Het was de achtste keer dat de Werkgroep Caraïbische Letteren deze lezing organiseerde. Landvreugd sprak over Edgar Cairo’s novelle Temeku en generationeel trauma. De tekst volgt hieronder. Referenten waren prof. Judi Mesman, prof. Alex van Stipriaan en prof. Michiel van Kempen. De teksten van de laatste twee vindt u onder de tekst van Landvreugds lezing.
lees verder…Tula, een inleiding en een gedicht
door Fred de Haas
Tegen het einde van de 18e eeuw waren de hoogtijdagen van de slavenhandel aan het afnemen, maar het zou nog tot ver in de 19e eeuw duren voordat ook de trans-Atlantische slavernij in de koloniën zou worden afgeschaft. Althans, wat betreft de fysieke slavernij. Want mentaal zouden de indrukken van die afgelopen tijd maar langzaam slijten, ja zelfs voortduren tot ver in de 21ste eeuw die de eeuw zou worden van de al of niet gemeende spijtbetuigingen en excuses.
lees verder…Het veranderende gezicht van Aruba, een eilandnatie
door Quito Nicolaas
Zodra je op Aruba uitstapt, word je omringd door een aangename hitte. Het was overigens 18.30 pm. We werden door een De Palm Tours bus opgehaald en keurig bij ons hotel Riu Palace afgezet. Eenmaal in de lobby van het hotel, besefte je dat je omringd wordt door de nodige zorg en luxe. De koffers en trolleys worden keurig naar je kamer gebracht en hoefde je niet te sjouwen.
lees verder…Atheïst tussen kruis en kalebas
door Walter Lotens
God zij met ons Suriname is een uitstekend boek geworden waarvoor de sociologiestudent Herman Vuijsje die hij in 1969 was, vijftig jaar later naar Suriname is teruggekeerd om een veel rijker, genuanceerder en evoluerend beeld te kunnen geven van die moeilijk te ontcijferen religieuze puzzel die Suriname voor vele buitenstaanders blijft.
lees verder…Het talige draaihoofd van Cairo
Toespraak bij de 70ste geboortedag van Edgar Cairo, theater Perdu, Amsterdam, 6 mei 2018
door Michiel van Kempen
Of Edgar Cairo de grootste schrijver van Suriname is? De vraag is me nogal eens gesteld. Door Afro-Surinamers die driftig op zoek zijn naar een literaire icoon. Door bewonderaars van zijn grote en diverse oeuvre. Door mensen die zich geen raad wisten met zijn merkwaardige variant van het Surinaams-Nederlands. Door mensen die hem bewonderden om zijn provocerende ‘negerachtigheid’ − bij hemzelf overigens een woord zonder aanhalingstekens. Of juist door mensen die een hekel hadden aan zijn provocerende negerachtigheid. En mijn antwoord luidt: ik weet het niet. En ik vind de vraag of hij de grootste schrijver van Suriname is of was eigenlijk ook niet zo interessant. Wie is er groter: Shakespeare of Dante? − wie zal het zeggen? Edgar Cairo wist het zelf wel: hij was èn Dante èn Shakespeare. lees verder…
Het comfort van digitale collecties
door Aart G. Broek
Onderzoekers zijn niet te vertrouwen. Als geen ander zijn zij geïnteresseerd in de archieven die zij bestuderen. Als geen ander kennen zij de waarde ervan. Er verdwijnen dan ook nogal wat stukken uit archieven. Eerst een anekdote. lees verder…
Hommage aan Edgar Cairo en Clinton Kaersenhout
door Carlo Jadnanansing
Het recente overlijden van Clinton Kaersenhout op 12 augustus 2016, heeft er toe geleid dat de aandacht wederom gevestigd werd op het theaterstuk Yorkafowru van Edgar Cairo. In dit stuk maakte Clinton zijn debuut als acteur in de rol van Elzaro. Geen eenvoudige klus overigens omdat hij de enige medespeler was van de geroutineerde in Nederland wonende acteur van Surinaamse afkomst, Felix Burleson, die alle kneepjes van dat vak beheerste. Vooral de mimiek van Felix boorde door de zielen van de aanwezigen. lees verder…
De kwaliteit van het universitair onderwijs in Suriname is belabberd
door John Sterkendam
De kwaliteit van de Antonde Kom-Universiteit van Suriname is belabberd, om maar met de deur in huis te vallen. Als je weet dat een universiteit in belangrijke mate bedoeld is om jonge mensen in de eerste bloei van hun leven, wanneer ze eindelijk vrij naar buiten kunnen treden en hongerig zijn om zich te voeden met alles wat de wereld te bieden heeft, dan ga je huilen wanneer je dagelijks moet meemaken wat de Anton De Kom Universiteit van Suriname met de ‘hoop van het vaderland’ doet. Of beter gezegd: niet doet.
Wetenschapsbeoefening staat centraal vóórop bij universiteiten, met direct daaraan gekoppeld de kennisoverdracht. De nog zeer ontvankelijke en sensitieve jeugd die daar nieuw instroomt herbergt alles in zich om zich gretig te laven aan de boom van kennis (nee, niet die van ‘goed en kwaad’) en om zo veel mogelijk van haar vruchten te plukken. Hoe bedrogen komt de AdeK-student uit!
En dan heb ik het over hoe de universiteit in de loop der jaren door de politiek is verziekt, over alle gekissebis van politieke partijen, die denken dat zíj daaraan leiding moeten geven, over een universiteits- bestuur waarin overbodige windvanen als Henry Ori van hoger(partij)hand worden gedumpt en waar het niet uitbetalen van salarissen en de daaruit voortvloeiende stakingen van de docenten de dagelijkse kopzorg zijn van het bestuur, zodat er geen tijd en aandacht meer overblijft voor kennisoverdracht.
Het gevolg is dat de AdeK is gemarginaliseerd tot een zeer slecht georganiseerd instituut met het niveau van armetierig hoger beroepsonderwijs. Van enige bevlogenheid die je toch zou moeten en mogen verwachten bij de docenten is geen sprake, het lijkt we of ze allemaal volledig zijn uitgeblust, mee- gesleurd door de politieke heersende malaise. Hoe kun je kennis overdragen als je niet gemotiveerd bent? Dat gebeurt dan ook nog maar nauwelijks.
Niveau en tempo zijn bedroevend laag, waardoor de arme student er maar zo’n beetje bij bungelt. Het niveau is er duidelijk op gericht om de drempel voor de op latere leeftijd instromende studenten die naast hun baan gaan studeren niet te hoog te maken, en het tempo is geheel naar verhouding. Een en ander betekent dat de studenten weken, soms zelfs maanden lang, thuis moeten blijven lummelen omdat er gewoon (!) geen les wordt gegeven. En omdat ze nog niet zijn getraind, hebben ze ook nog niet de handvaten aangereikt gekregen om hun eigen weg te zoeken.
Alhoewel het college-geld relatief laag is, wordt het hoog als je het afzet tegen de tijdsduur dat de student wordt ‘bezig gehouden’. Want het werkzame universitaire jaar kent tien maanden, maar als de student grofweg voor niet méér dan twee maanden onderricht krijgt, dan is een college-geld van circa SRD 700 opeens hoog.
Maar, het financiële aspect is het minst interessant, het meest navrante is dat onze jeugd, onze hoop van het vaderland, in hun meest ontvankelijke jaren tot níets doen en luiheid worden gedreven.
Met dank aan de AdeK en aan de Surinaamse politiek!
*) althans in de vakgroep waarover ik hier spreek!
RSS
Facebook
Twitter
