blog | werkgroep caraïbische letteren

We hebben 45 zoekresultaten voor je gevonden.

Terras / Cariben

Op 28 mei verscheen het achttiende nummer van Tijdschrift Terras, een speciaal nummer getiteld ‘Cariben’. Terras is een tijdschrift voor internationale literatuur dat als geen ander tijdschrift schrijvers introduceert waarvan je gewild had dat je ze eerder kende.

lees verder…

Het talige draaihoofd van Cairo

Toespraak bij de 70ste geboortedag van Edgar Cairo, theater Perdu, Amsterdam, 6 mei 2018

door Michiel van Kempen

Of Edgar Cairo de grootste schrijver van Suriname is? De vraag is me nogal eens gesteld. Door Afro-Surinamers die driftig op zoek zijn naar een literaire icoon. Door bewonderaars van zijn grote en diverse oeuvre. Door mensen die zich geen raad wisten met zijn merkwaardige variant van het Surinaams-Nederlands. Door mensen die hem bewonderden om zijn provocerende ‘negerachtigheid’ − bij hemzelf overigens een woord zonder aanhalingstekens. Of juist door mensen die een hekel hadden aan zijn provocerende negerachtigheid. En mijn antwoord luidt: ik weet het niet. En ik vind de vraag of hij de grootste schrijver van Suriname is of was eigenlijk ook niet zo interessant. Wie is er groter: Shakespeare of Dante? − wie zal het zeggen? Edgar Cairo wist het zelf wel: hij was èn Dante èn Shakespeare. lees verder…

Tutal kawita

door Stuart Rahan

Wan bon, someni wiwiri, wan bon! De eerste drie versregels van het meest bekende gedicht van Dobru, Robin Ewald Raveles. Wan liba, someni kriki, ala e g’a wan se. Tweede strofe. Een vraag: Wat vinden jullie het allermooiste gedicht uit de Surinaamse literatuur? Wan ede, someni prakseri, prakseri pe wan bun mus’ de. Michiel van Kempen, professor in West-Indische Letteren was benieuwd naar het allermooiste Surinaamse gedicht. Wan Gado, someni fasi fu anbegi, ma wan Papa. Die vraag beantwoord te krijgen, is niet eenvoudig zo niet onmogelijk. Wan Sranan, someni wiwiri, someni skin, someni tongo. Wan pipel! lees verder…

Erwin de Vries: vitaliteit als handelsmerk

door Michiel van Kempen

 

Met het heengaan van Erwin de Vries is Suriname zijn grootste en zeker ook zijn meest charismatische kunstenaar ontvallen. In de kunst was Erwin een raspaard, een van die geesten die in hun dna een buitengewoon talent meekrijgen. lees verder…

NAKS: Sranantongoneti, Tak’ Tangi en Prisiri Banya

door Jerry Dewnarain

NAKS, hét Afro-Surinaamse cultureel centrum van Suriname voor kunst, cultuur, wetenschap en gemeenschapswelzijn, hield op vrijdag 23 juni jongstleden zijn tweede Sranantongoneti. Het thema van de avond was ‘Suma na wi’. Dat weet je onder andere als je ook je eigen taal, jouw moedertaal, weet te spreken. lees verder…

Albert Helman, zonder vaderland

door Max Nord

Zo staat het in de Encyclopedie van Suriname (1977) te lezen: ‘Het werk van Helman wordt vooral door de jongere generatie bekritiseerd, waarbij men zich afvraagt of hij al dan niet als een Surinaams auteur moet worden beschouwd’. Wat verstaat de schrijver van die woorden in deze Encyclopedie nu onder ‘een Surinaams auteur’? Een auteur die de Surinaamse nationaliteit heeft, een auteur die in Suriname geboren is, of een auteur die tot de Surinaamse literatuur gerekend kan worden omdat hij zich van de Surinaamse taal bedient? Ik geloof het laatste. lees verder…

Zesde Clark Accord Lezing

De Clark Accord Foundation organiseert op maandag 11 mei de zesde jaarlijkse Clark Accord Lezing ter gelegenheid van het feit dat auteur Clark Accord vijf jaar geleden is heengegaan. Thema voor dit jaar is ‘Winti in de literatuur’. Plaats: Restaurant Spice Quest. lees verder…

Self Reliance schenkt twee banken aan Stichting Trefossa & Corly Verlengen (!)

Op 15 januari werd de geboortedag van Trefossa, pseudoniem van Henri Frans de Ziel, herdacht. In dat kader heeft schrijfster Cynthia McLeod een beroep gedaan op verzekeringsmaatschappij Self Reliance twee banken te vervaardigen. De Trefossa Stichting (HF De Zielstichting) van de heer Rozen [bedoeld is Johan Roozer – red. CU] heeft deze twee banken in ontvangst genomen, zegt Carlo Jadnanansing. lees verder…

Dichter Bhai 75

Een jaar vol van bigi yari’s: Johanna Schouten-Elsenhout werd honderd jaar geleden geboren, R. Dobru werd 75 jaar geleden geboren en Bea Vianen en Michaël Slory werden dit jaar 75. En nog een dichter: Bhai.

Bhai (Hindi en Sarnami voor: Broeder) is het pseudoniem van de Surinaamse dichter James Ramlall (26 januari 1935). Hij werd geboren in het toenmalige district Suriname, studeerde in Nederland Nederlandse taal- en letterkunde en pedagogiek en in India wijsbegeerte en religie. Hij promoveerde op het proefschrift The problem of Being in Sankara and Heidegger.

Hij werd onderdirecteur Cultuur en later directeur Cultuur van het Surinaamse Ministerie van Onderwijs en Cultuur, en betoonde zich zeer actief in de culturele wereld, onder andere als oprichter van het conferentiecentrum “Caribbean Centre” te Lelydorp.
Hij schreef filosofische en meditatieve poëzie in het Hindi en Nederlands in het tijdschrift Soela. Het Nederlandstalige werk werd gebundeld in Vindu (Hindi voor: Geheim, 1982) waaruit het concreet-afbeeldende van zijn vroegere poëzie geheel is verdwenen. Voor deze bundel ontving Bhai de Literatuurprijs van Suriname 1980-1982. Hij liet sindsdien poëtisch nog maar sporadisch van zich horen in De Ware Tijd Literair. In 2003 ontving hij de Gaanman Gazon Matodja Award.
De stilte
Hangt
Op de lippen
De wimpers
Kussen
Elkaar
Nu ook
De adem
Is ontslapen
Is de tijd
Tot niet tijd
Ontbonden
Dit leven
Tot de dood
Gepromoveerd

Tien misverstanden over Dobru

Vandaag is het de 75ste geboortedag van R. Dobru (1935-1983). Onder Surinamers is hij vermoedelijk nog altijd de bekendste dichter. Maar er leven veel misverstanden over hem.

1. Dobru schreef het meeste van zijn werk in het Sranan.
Onjuist. In zijn debuutbundeltje Matapi uit 1965 stonden veel gedichten in het Sranan, maar de meeste van zijn gedichten schreef hij in het (Surinaams-)Nederlands. Ook al zijn proza schreef hij in het Nederlands; hij vertaalde alleen een fragment van Stedman naar het Sranan toe. Alleen Trefossa en Johanna Schouten-Elsenhout schreven al hun poëzie in het Sranantongo.

2. Dobru’s bekendste gedicht heet ‘Wan bon’.
Onjuist, de titel van het gedicht luidt ‘Wan’.

3. Dobru is een van de grootste schrijvers van Suriname
Nee, Dobru was tamelijk klein van stuk. Trefossa (19 jaar ouder dan Dobru) was groter, Guillaume Pool (5 jaar ouder) een hele kop groter, Edgar Cairo (13 jaar jonger) ook een hele kop. André Cirino was wèl kleiner dan Dobru.

4. De burgernaam van R. Dobru luidt Robin Ravales.
Onjuist. Zijn familienaam is Raveles, met twee e’s.

5. Als nationalist wilde Dobru niet in Nederland optreden.
Onjuist. Dobru heeft herhaaldelijk in Nederland opgetreden, onder meer voor studenten in Wageningen.

6. Internationaal is Dobru Suriname’s bekendste dichter.
Onjuist. Dit geldt zeker wel voor het Caraibisch gebied; in Nederland is hij zo goed als totaal onbekend, ondanks het feit dat van hem bij de Amsterdamse uitgeverij Meulenhoff in 1982 een kleine bloemlezing verscheen onder de titel Boodschappen uit de zon.

7. Dobru is een van de productiefste dichters van Suriname.
Onjuist. Dobru publiceerde tijdens zijn leven 9 dichtbundels. Slory tot op heden 32.

8. Dobru gooide met een stoel in de Surinaamse volksvertegenwoordiging.
Onjuist. Op 11 juni 1979 gooiden oppositiepartijen met stoelen in het Surinaamse parlement, omdat zij de regering niet toestond een meerderheid te krijgen door het toelaten van het lid M. Koorndijk. Dobru behoorde tot de PNR, een van de oppositiepartijen, maar het is niet bewezen dat hij zelf ook tot de gooiers behoorde. Hij schreef over het stoelincident wel een bekend gedicht, ‘Gooi een stoel’.

9. De meeste Surinamers kennen enkele gedichten van Dobru.
Onjuist. De meeste Surinamers kennen alleen het gedicht ‘Wan’.

10. Gerben Karstens maakte een prachtig portret van Dobru.
Onjuist. Het was Ruben Karsters die een prachtig portret van Dobru maakte. Gerben Karstens was een profwielrenner die bekend stond om zijn grappen en grollen in het tourpeloton. Zo reed hij eens ver voor het peloton uit, verstopte zich in de bosjes en sloot weer achter in het peloton aan, urenlang maakte het peloton jacht op de verdwenen coureur.

Twintig Caraïbische schrijvers om zelf te ontdekken

door Arjen Mulder

Al een maand of drie lees ik weinig anders dan Surinaamse literatuur. De aanleiding was de aankondiging door uitgeverij Das Mag van het boek Dat wij zongen, met bijdragen door een reeks schrijvers voor wie ik grote bewondering koester over twintig Caraïbische schrijvers van wie ik velen nog niet kende.

lees verder…

De eerste bloemlezing van de Nederlandse poëzie

100 gedichten uit het Koninkrijk van 1945 tot nu

Met deze bloemlezing wil Bruinja een andere blik op de Nederlandse poëzie bieden. In bijna alle belangrijke bloemlezingen tot dusver ontbreken bijvoorbeeld de Friese en de Antilliaanse poëzie, terwijl die poëzie in contact staat met de Nederlandstalige poëzie en de wereldpoëzie.

lees verder…
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter