Pablo Nahar overleden
De Grand Old Man van de Surinaamse jazzwereld is niet meer. Pablo Nahar, een van de bekendste Surinaamse jazzmusici, is op 2 oktober 2024 in Amsterdam overleden, zo bereikt ons het bericht. Hij werd 72 jaar.
Juan Pablo Nahar werd geboren op 28 mei 1952 in Paramaribo. Hij speelde basgitaar en contrabas, leidde verschillende muziekensembles en componeerde ook. Hij geldt als een van de pioniers in de Paramaribop, de fusionstijl die Amerikaanse bebop combineert met Surinaamse traditionele muziekritmes en die omstreeks 1980 werd geïntroduceerd door het Surinam Music Ensemble.
Nahar zette zijn eerste stappen in de muziek in het studieorkest Octopedians. Vervolgens speelde hij voor Farawe, met de Edamse saxofonist Kees Smit, de Amerikaanse cellist Tristan Honsinger de Senegalese congaspeler Djibril N’Doye. Hun stijl geleek aan die van de Amerikaanse rietblazer Anthony Braxton en kende een belangrijke rol voor improvisatie nadat eenmaal een thema was ingezet.
Medio jaren 1970 leidde Nahar zijn eigen ensemble, het Pablo Nahar Quartet, met verder Robert Sordam (zang), Wilfred Kempenaar (gitaar) en Dennis Breidel (drums) in de gelederen. Dit kwartet betekende voor hem een andere muzikale koers. Ze speelden nummers van onder meer Charlie Parker met een nieuwe tekst van Sordam.
Tegen deze tijd vertrok hij naar Nederland, waar hij zich zowel privé als op conservatoria verder schoolde. Verder verbleef hij een tijd in New York waar hij leerde van Frank Foster, de saxofonist en componist van het orkest van Count Basie.
In 1981 was hij met pianist Glenn Gaddum en drummer Eddy Veldman de oprichter van het Suriname Music Ensemble (SME). Geïnspireerd door de bop van Dizzy Gillespie en Charlie Parker ontwikkelden ze met verschillende musici het nieuwe genre Paramaribop die neerkomt op een fusie van de harmonieën uit de bop en jazz met de ritmes uit de Surinaamse kaseko en kawina. SME kende in de loop van de jaren verschillende wisselingen. Paramaribop had ook invloed op andere artiesten die in Nederland in zijn ensembles speelden, onder wie Efraïm Trujillo (saxofonist), Anton Goudsmit (gitarist), Jeroen Vierdag (bassist) en Martijn Vink (drums).
Pablo Nahar speelde ook in Choramundo, De Perikels, Scope, 4Sure, SurFive en Royal Four.
Van zijn vele composities kan gememoreerd worden het nummer Rashida, vernoemd naar zijn dochter, op de elpee No kiddin’ (1989) en gezongen door Denise Jannah.
In de jaren 2010 was hij docent aan het Conservatorium van Suriname. In het Bijlmer Parktheater begeleidde hij met grote regelmaat de voorstellingen van Bijlmer Boekt.
Pablo Nahar werd in 2024 onderscheiden met de Lifetime Achievement Award van het jazzprogramma Touch of Jazz dat sinds 1976 wordt uitgezonden op het Surinaamse radiostation ABC.
Op 12 juli van dit jaar maakte hij nog een grootse comeback bij het North Sea Jazz festival in een optreden met Franklin Ceasar (klarinet), Rory Ronde (gitaar), Glenn Gaddum Sr. (piano) en Eddy Veldman en Yoràn Vroom (drums). Met hetzelfde combo aangevuld met Pablo de Haas op tenorsax trad hij nog op 20 september op in het No Limit Jazz Café in Amsterdam-Zuidoost.
Pablo Nahar zou op 2 oktober naar zijn geboorteland vliegen maar overleed plotseling in zijn huis.
Hij was een begenadigd muziekant, die velen heeft geholpen en geraakt. Niet alleen met zn muziek, het was zijn aard. Rust zacht.
Rust jonge -Jan
[Verwijderd, wegens het ontbreken van voor- èn achternaam. Red. CU.]
R.I.P. Pablo, Op 20 september nog van U mogen genieten. Zo vol levenslust….
Rust zacht Pablo draai nog vaak je baspartijen vooral op Jan Akkerman’s albums van de jaren ’80 zoals “Pleasurepoint” (Bird islands) en “It could happen to you” (Funkology, baby start-one way-free).
Met in het geheugen die geweldige gig in Brune Jaske Drachten Friesland en je de hand nog heb geschud en je enthousiast vertelde over muziek en je baslijnen. T.d.t. speelde je live met Jan’s band prachtig muziek welk ik, op 21-22 jarig leeftijd van genoot … nogmaals rust zacht, je muziek blijft!
Wat een schok!😔rust zacht lieve Pablo, je zult enorm gemist worden🙏🏽♥️
Last Farewell aan onze lieve broer Juan Pablo Nahar
Wij lezen en vinden troost en kracht om zijn verlies
So many lives hé touched….Your legacy will.live on
Helaas slechts 1x met Pablo gespeeld in de 70-er jaren in een jazzclub in de Vondelstraat,Amsterdam,dat geleid werd door Nedley Elstak.Na een session te hebben gespeeld,stelden wij ons aan elkaar voor.Verbazing,dat we dezelfde achternaam hebben.In het gesprek erna konden we niet precies vaststellen hoe we familie van elkaar waren,maar kwamen tot de conclusie dat we familie waren.Vanaf eind 70-jaren tot ’87 speelde ik drums in de groep Mombasa .o.l.v. Lou Blackburn.Daar deed gedurende een tijd ook de percussionist Darryl Wilson mee,die ook een compositie(volgens mij,voor jou geschreven)Diana’s venti met Mombasa heeft opgenomen.Het doet me verdriet dat Pablo zo plotseling is heengegaan.Mijn diepe condoleances aan jou en Pablo’s familie
[Verwijderd, wegens het ontbreken van voor- èn achternaam. Red. CU.]
[Verwijderd, wegens het ontbreken van voor- èn achternaam. Red. CU.]
Op 20 september 2024 hebben wij kennis gemaakt na afloop van uw fijne concert in No Limits, waar ik erg van heb genoten. De bedoeling was een interview. Jammergenoeg is dat er niet van gekomen. Het was “maar” een interview. Dat
is natuurlijk niets vergeleken met het verlies van de familie. Rust zacht, Pablo. Ik wens de familie en nabestaanden heel veel sterkte.
Jeffrey Dekker
Descansa en Paz Pablo.
Ik heb altijd veel bewondering voor je gehad….veel dank voor je persoonlijkheid en muziek.