Overweging bij Divali, of bij welk feest van het licht dan ook
Moet dat nou? Met het jaar krijgen we in Suriname méér religieuze feesten aan ons opgedrongen, alsof alle geloofs- gemeenschappen, sekten en wat dies meer zij ons willen bekeren tot het ene ware geloof, hún geloof! Alsof? Was het maar wáár, steeds weer bevechten zij elkaar de hegemonie en dat allemaal onder het mom van ‘tolerantie’, van ‘respect’ voor elkaars’ anders zijn. Wat een lariekoek, er kan er maar één winnen en dat streven allemaal na. Machtsstrijd is het en niet anders.
Komende woensdag vieren de Hindostanen Divali, het feest van het licht: het zij ze van harte gegund, maar moet dan nou? Iedereen ziet het licht toch op zíjn manier! Of ze zien het nooit. Moet kunnen. Maar moeten wij persé aller licht delen? Dan blijft er geen licht meer over. Toegegeven, het oorspronkelijke spiritistische geloof is in Suriname van –de Hollandse– meet af aan in de ban gedaan, daarvoor in de plaats werd de christelijke ‘beschaving’ en het christelijk geloof opgelegd. Inclusief alle verplichte christelijke feestdagen. Is het niet de hoogste tijd dat we álle religieuze feestdagen rigoreus afschaffen, van spiritistische tot en met ‘evangelical’?
Suriname kent –als zoveel landen– de scheiding van kerk en staat, alhoewel van die scheiding in de praktijk niet veel terecht komt, zo ook in Suriname, Bouterse en ‘zijn’ Bishop Meye weten er alles van. En dat wordt getolereerd onder het mom van tolerantie en respect: m’n schoen! Zoals op bovenstaande foto is te zien is zeggen ze dan wel dat ze de eenheid en de solidariteit van de Surinaamse samenleving willen bevorderen, maar níets is minder waar. Door keer op keer de eigen identiteit te benadrukken en uitgebreid te vieren, doen zij er alles aan om die in stand te houden en liefst ook nog aan anderen op te leggen.
De afsluitende nonsens-slogan op het spandoek van de Culturele Unie Suriname (een misleidende naam, de unie is puur Hindostaans) benadrukt de ridiculiteit van hun streven: “Met cultuur in haar pluraliteit komt singulariteit in identiteit.” Begrijpt u het? Ik niet!
RSS
Facebook
Twitter
Rolf, ik begrijp wat je bedoelt met de illusie van Surinaamse eenheid, maar om nou alle op religie gebaseerde vrije dagen af te schaffen, om politieke redenen, lijkt me zonde. Dat zou zijn als het kind met het badwater weggooien. Mag Kerst dan ook niet meer? En vuurwerk met Oud op Nieuw?
Laat het me anders stellen: wat zou jij voorstellen ter vervanging van al die verschillende dagen? Hoe kan de Surinaamse eenheid beter worden bevorderd?
@ Anouska
Uitgangspunt van mijn overweging was en is dat Suriname etnisch verziekt en daardoor verdeeld is. Wat de buitenstaander aanziet voor ‘tolerantie’ en ‘respect’ is alleen maar een vernisje om de schijn op te houden. De verschillende groepen bestrijden elkaar zoals gezegd de hegemonie, want eenieder wil zíjn haan koning laten kraaien. Ieders religieuze hoogtijdagen zijn in die strijd bij uitstek geschikt om de eigen religie belangrijk te maken, uit te dragen en anderen op te dringen en dat gebeurt steeds indringender. Kijk maar naar het uit de Ware Tijd hierboven overgenomen artikel over Divali, weet jij wat je ermee aan moet? Ik als niet-Hindostaan niet, ik verzin mijn eigen sprookjes wel als ik die nodig heb!
Daarnaast zijn er de niet religieus, maar wel etnisch gemarkeerde feestdagen, zoals keti koti, de immigratiedagen, etcetera. Ook die worden in de strijd geworpen om op de eigen, etnische trom te slaan. Waarvoor is dat nodig? Het belemmert integratie, natievorming, of hoe je het ook maar noemen wil en dat is dan ook de reden dat ik wil voorstellen om in ieder geval alle religieuze feestdagen (ook kerst) geldend als officiële en vrije dagen af te schaffen. Wel moeten er daarvoor in de plaats nieuwe officiële vrije dagen worden vastgesteld zoals bijvoorbeeld Nieuwjaar en ook één nationale feestdag waarop de opheffing van de slavernij en de immigratie van de diverse groepen wordt gevierd, zoals 1 juli als “Dag der Vrijheden” ooit was bedoeld. Dat bevordert niet alleen de eenwording, maar ook de economie. Al die religieuze feesten mogen best nog gevierd blijven, maar in de privésfeer: wil je het vieren, ga je gang, maar je moet wel een vrije dag opnemen.
Hi Rolf,
Ja, ik zie waar je naartoe wilt. Dus bijvoorbeeld in plaats van allemaal aparte ‘licht-feesten’ (zoals Kerst in feite ook een licht-feest is), 1 algemene dag waarop alle lichtfeesten worden gevierd, en zo ook andere thema-dagen. Daar kan ik wel mee instemmen.