Over vrouw en leiderschap
Mijn visie en enkele persoonlijke gedachten
door Filia Kramp
Ik ben een vrouw die de opvatting heeft dat je – als vrouw – niet ten koste van alles, vrouwen in leiderschapsposities moet bekrachtigen. Net zoals ik de opvatting heb dat ik – als zwarte vrouw – niet gehouden ben achterlijkheid van zwarte mensen met de mantel van liefde te bedekken. Vrouwen zijn niet het zwakke geslacht en zwarte mensen zijn geen hersenloze wezens.
Dat gezegd hebbend betekent dit niet dat ik blind ben voor de hindernissen die niet-witte mensen – zwarte vrouwen in het bijzonder – moeten bevechten, om in een door (witte) mannenmacht en kapitalisme gekooide wereld te zijn zoals ze willen zijn.
Het valse idee van sisterhood – Filia Kramp
Ik weet uit mijn persoonlijke leiderschapsreis (die niet alleen maar één groot glimmend succesverhaal is!) van die hindernissen en kom ze – ook nu nog – regelmatig tegen.
Zo een hindernis is het valse idee van sisterhood. Ik ben niet je zuster wanneer ik je kritiekloze blinde volger ben. En jij bent niet mijn sister wanneer je geblinddoekt mij spaart met je kritiek. Wanneer je als vrouw politiek leiderschap ambieert, wees je dan bewust dat – om in de samenleving van betekenis te zijn – je ambitie niet iets exclusief kán zijn. Iedereen gaat er iets van vinden en maken, en terecht.
Kritiek is het schoonmaakmiddel van de geest, het handelen en de moraal! Waarom zouden vrouwelijke leiders, daarvan gespaard moeten blijven? (En kom hieronder niet met dingen als toon en muziek, ik schrijf voor volwassenen, niet voor kleuters!)
Ergens in 2023 begon in Suriname de idee te ontstaan dat het tijd werd dat een vrouw president van het land moest worden. Af en toe werd ik erbij betrokken. Ik luisterde naar de argumenten en vond ze matig; ik zag het meer als opportunistische marketing. Ik bleef bewust buiten de discussie, omdat ik vind dat als we voor het vrouwelijk presidentschap de vrouwelijke variant kiezen van de mannelijke modellen, we van de drup in de regen komen. Als Amazonemens, vind ik regen alleen lekker als sibi busi. Hevig, kort, en verfrissend; alle dode bomen en zieke dieren omgevallen en dood en wie/wat vuil is schoon. Het leven kan opnieuw beginnen.
Stel je voor de DNA gaat voor een vrouw als president. Ze leeft samen of is getrouwd met een notoire uitloper. Om hem ‘in control’ te houden haalt ze zijn maitresses binnen in haar kabinet of op ministeries. Of ‘first husband’ maakt, omdat hij niet met de macht van mevrouw de president kan omgaan, van zijn kabinet een vrouwenpleisterplaats; of hij maakt buitenkinderen. Of de president is LBGTQIA+. Dan krijgt ze – in het land dat Suriname nu nog is – nog meer aan haar hoofd dan nodig en dat wil je niet; de focus van de president moet ongeacht de sekse of seksuele geaardheid 100% het presidentschap zijn! (Daarom zijn ontspoorde presidentskinderen een ballast die constitutioneel uitgeschakeld moet worden!). Dus moet je om het presidentschap – de integriteit van het instituut- te beschermen VOORAF over zulke zaken praten en duidelijk zijn.
Weet je, ook voor onze oordelen en vooroordelen over mannen en vrouwen, sekse en seksualiteit en macht, geldt dat ze toe zijn aan dekolonisatie. Zo lang we nog ongemak, schaamte of boosheid voelen bij wat ik hier schrijf, zullen we doen of wat ik schrijf niet bestaat of geen realistische mogelijkheid is. Want vrouwen zijn anders, en Surinaamse vrouwen, helemaal, toch? En precies daarom lopen we met een vrouwelijke president een gerede kans in sociale situaties te belanden die we nu al hebben, maar omdat de president een man is, en de vrouwen in zijn kring het spelletje meespelen, un no é span. Want hoe beoordelen we vrouwen en mannen zonder macht? En hoe beoordelen we vrouwen en mannen in macht? Wees eerlijk.
De NDP presenteerde zijn kandidatenlijst voor de verkiezing van 25.5.2025. Hoewel er mensen zijn die me dat toedichten, heb ik geen hekel aan de NDP. Ik bekritiseer die partij zoals ik dat met alle andere partijen doe, en ik had kritiek op de oprichter/leider van de partij. De reden voor mijn kritiek is bekend bij iedereen die me regelmatig leest en laat ik daarom buiten deze post.
De NDP gaat er nu prat op vernieuwend te zijn. Ik kijk en luister en heb de vernieuwing niet gevonden, dat is jammer voor Suriname. Want in de partij zijn er mensen met alle competenties die nodig zijn om van de partij iets met meer frisheid te maken dan nu. De partij is nu nog te veel de partij van Desi Bouterse en kan daarom zich niet bewegen naar haar volgende zone van ontwikkeling; ik begrijp dat die beweging tijd nodig heeft. Maar gun als partij jezelf en je kiezers én Suriname die leerreis; ga niet voor de platte macht, ga voor vernieuwing! Dat is kracht! Kracht waarmee je aantrekkelijk kunt zijn voor andere jonge partijen en in coalities met hen, van onder af aan duurzame politiek te werken. Nu loop je de gerede kans, bij grote verkiezingswinst, met de macht die je krijgt weer de oude dingen te gaan doen en over 5 jaar zijn kiezers weer boos en ontevreden.
Mevrouw Simons als leider en toekomstig president?
Think about this one: als ze het leiderschap dat nodig is voor het presidentschap van Suriname in zich had, dan had ze – als parlementsvoorzitter – van Bouterse een betere leider gemaakt. Om tot meesterschap te komen heeft leiderschap tegenmacht nodig. Ze gaf hem geen tegenmacht, integendeel. In de 10 jaar dat ze onafgebroken DNA voorzitter was, manifesteerde ze zich als de kritiekloze waterdrager van Bouterse. Voor leiderschap zijn waterdragers absoluut nodig, maar waterdragers zijn geen leiders.
De weduwe Bouterse als parlementariër en mogelijke president?
Gaat die met de geest van haar overleden man de DNA begoochelen? Ik dacht dat iedereen de overleden Bouterse Rust in Vrede gunde. Zij niet dus. Wat zijn haar kwaliteiten anders dan dat ze jarenlang de trouwe echtgenote en inhalige first lady is geweest van, en in zijn laatste levensjaar meewerkte aan zijn vlucht voor zijn rechterlijk vonnis, geheimhouding van zijn vluchtadres en mystiek rond zijn dood? Als trouwe echtgenote te begrijpen, maar om dan nu met zijn geest te dingen naar een zetel in de DNA? Is dat de vernieuwing?
Als het om een vrouw als president of vice president gaat, moeten we durven oprecht en kieskeurig te zijn. Dat moeten we ook bij een man als president en die we nu hebben moet plaats maken voor een betere. Maar tja, in Suriname ben ik geen kiezer.
Verder kijk ik uit naar 25.5.2025.
Veranderen moet je doen. Kies voor (jonge) vrouwen zonder oude rugzak, al dan niet met geesten van dode mannen erin.
[Overgenomen van Facebook, 20 maart 2025]
RSS
Facebook
Twitter
