Over een revolutionair geteisterd door leegheid
door Jan Stoel
Je zou Urbina, de nieuwe roman van de uit Curaçao afkomstige schrijver Eric de Brabander (1953) een ‘docu-novel’ of ‘faction’ kunnen noemen. De Brabander is erin geslaagd om op basis van feiten een meeslepend en spannend verhaal te componeren waarin Rafael Simón Urbina Lopez (1897-1950) centraal staat. Lopez was een Venezolaans politiek leider en revolutionair, die onder meer streed tegen het dictatoriale regime van Juan Vicente Gómez(1857-1935). Het mooie van deze vorm van fictie is dat de geschiedenis echt tot leven komt door het vertelperspectief van de personages. De leemtes tussen de feiten vult de auteur op met fictie. De Brabander weet daarbij in zijn verhaal met als grote thema’s eerlijkheid en gelijkberechtiging mooi het evenwicht te bewaren.
Martelen motiveert
In de proloog van het verhaal zet De Brabander de feiten op een rijtje. Venezuela ligt zo’n vijftig kilometer van Curaçao en wordt vanaf 1830 geleid door verschillende dictators. Juan Vincente Gómez had het land van 1908 tot 1935 in zijn greep en beschouwde het als zijn eigendom. Het geld dat de olie-industrie opleverde verdween vooral in de zakken van hemzelf en zijn entourage. Op Curaçao stond de grootste olieraffinaderij ter wereld omdat de zee daar diep genoeg was om grote tankers aan te laten leggen, in tegenstelling tot de havens van Venezuela.Standard Oil en Shell verdienden er bakken met geld en hen was er alles aan gelegen om Gómez “te vriend” te houden. Shell is machtig en de invloed op de Nederlandse regering is groot. Gómez liet zich El Benemérito (de verdienstelijke) noemen, maar trad keihard op tegen oppositieleden en communisten. Velen van hen vluchtten het land uit, onder meer naar Curaçao waar er zo’n zeventienduizend leefden.
Lees verder op de Bazarow-website, 25 januari 2024
RSS
Facebook
Twitter
