blog | werkgroep caraïbische letteren

Over Bloedkrans van Albert Hagenaars

door Ezra de Haan

De dichter moet als een Slauerhoff lang onrustig zijn geweest, gezien de landen die hij bezocht. Zelf dicht hij: ‘En joeg verder, andere lokkende landen in/ spiegelend wat de mens zichzelf onthoudt.’ Alleen de titels van de gedichten vormen al een wereldreis die van Parijs en Porto naar New York, Holland en Salt Lake City naar Los Angeles leidt. Vervolgens van Suez en Jeruzalem naar Nazca, Titicaca, Praag en Boston naar Mexico City. Dan komt Azië aan de beurt: Kun Ming, Macau, Hanoi, Hue, Danang en eindigen we in Yogyakarta. Eindelijk thuis zou je bijna zeggen. Wie de steden kent, herkent ze in de nauwkeurig gekozen woorden van Hagenaars. (…) Zodra je ze leest opent zich een wereld voor je.

Bijna zou je denken dat alleen verre reizen Albert Hagenaars tot schrijven kunnen brengen. Niets is minder waar. Ook de gedichten die van heel dichtbij komen, maken grote indruk. Albert Hagenaars heeft een indrukwekkende gedichtenbundel geschreven. Ieder gedicht staat op z’n plaats en doet ertoe. Het is te hopen dat we sneller dan voorheen een vervolg mogen verwachten. Tot dan zal ik deze bundel nog regelmatig herlezen.

Lees hier de hele recensie op Literatuurplein.nl

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter