Ophef over ‘amateurisme’ bij selectie Biënnale Venetië
Er is veel ophef over de inzending voor de Biënnale van 2019. Werk van één van de drie kunstenaars mag toch niet mee. Hoe kon de selectieprocedure zo mislopen en hoe nu verder?
door Gretha Pama & Sandra Smallenburg
De Biënnale van Venetië is voor kunstenaars wat de Olympische Spelen zijn voor sporters: het hoogst haalbare podium. Je land vertegenwoordigen in een van de landenpaviljoens in de Venetiaanse Giardini is een grote eer. Niet zo gek dus, dat rond de keuze voor de kunstenaar die mag schitteren in het Rietveldpaviljoen steevast discussie is.
Het Mondriaan Fonds maakte op 15 mei bekend dat van vier genomineerde plannen het idee van Benno Tempel, directeur van Gemeentemuseum Den Haag, was geselecteerd. Hij stelde voor om in 2019 werk van drie kunstenaars te tonen in het Nederlands Paviljoen: Stanley Brouwn (1935-2017), Remy Jungerman (1959) en Iris Kensmil (1970). Onder de titel The Measurement of Presence zal het draaien om het begrip nationale identiteit.
Lees hier verder in NRC, 1 juni 2018