blog | werkgroep caraïbische letteren

Nydia Ecury – Sekura/Droogte

Sekura

Ata ‘wó
m’a keda so
maner’ un mata
ku su raiz
kobá, ranká
ta seka
warda morto

Den mi kabei
para preto
di ultratumba
a sinta traha neshi
pa nan fika

Dje yobida di antaño
ay, un keda ni un gota
pa alivia e gran sekura
den mi alma

Ata ‘wó
e mata skur y seku
ku ta mi mes
ta persiguimi
henter dia
y den mi soño
para preto
ku nan gritonan
salvahe
ta koba, ranka, piki
den dje tiki
ku a resta
di mu kurazon
kibrá…

 

Droogte

Kijk, hier sta ik dan,
alleen,
als een plant
met uitgegraven, uitgetrokken
wortels
uit te drogen,
wachtend op de dood.

In mijn haren
hebben zwarte vogels
van gene zijde van het graf
zich een nest gebouwd
om te overnachten.

Van de regen van weleer,
ach, daarvan rest geen druppel
om de grote droogte
in mijn ziel te lessen.

Kijk, hier sta ik dan:
die donkere, dorre plant
die ik zelf ben
vervolgt mij
de hele dag door,
en in mijn dromen
graven, trekken, plukken
zwarte vogels
met hun woeste kreten
in dat kleine beetje,
dat nog is gebleven
van mijn gebroken
hart…

[Vertaling Daphne van Schendel-Labega]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter