blog | werkgroep caraïbische letteren

Niks Bounty

door Walter van der Kooi

Het onderwerp ‘gemengde relaties’ lijkt presentator Iris van Lunenburg op het lijf geschreven: haar huidskleur donker, haar vriendjes steevast wit. Dat vond ze, als adoptiebaby uit Haïti, opgegroeid in melkwit Emmen, tamelijk vanzelfsprekend, tot ze besefte dat ze eigenlijk sowieso alleen maar op ‘wit’ viel. ‘Heb je wel eens met een zwarte jongen gezoend?’ vraagt een vrouwenstem (de regisseur?). ‘Nee, ik vind ze niet zo aantrekkelijk’, zegt aantrekkelijke Iris. Oei. En raar, vindt ze zelf, want ‘niks Bounty, ik houd veel van donker, van buiten en binnen’.

 

Iris van Lunenburg. Foto van haar Facebookpagina

Lees hier verder in De Groene Amsterdammer, 9 augustus 2017

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter