Nederlandse gemeenschap gaat zelfmoorddiscussie uit de weg
Azijn in mijn aderen gepresenteerd
door Stuart Rahan
Haarlem – “Wij willen niet dat onze school geassocieerd wordt met zelfmoord.” Een verbijsterende mededeling van schrijfster Orchida Bachnoe bij de presentatie van haar debuutroman Azijn in mijn aderen. Het fenomeen zelfmoord en pogingen daartoe onder jongeren is het thema van haar boek. Vandaar dat zij dit boek maar al te graag op een middelbare school wilde presenteren in het Nederlandse Den Haag.
“Ik wilde dit taboe bespreekbaar maken, maar blijkbaar is ook de Nederlandse samenleving er nog niet klaar voor”, vertelde Bachnoe enigszins teleurgesteld. Uit statistieken blijkt dat binnen de Hindostaanse samenleving in zowel Nederland als Suriname het percentage zelfmoordgevallen relatief behoorlijk hoog is in vergelijking met de rest van de wereld. “Zelfmoordpogingen komen meer voor bij Surinaams-Hindostaanse meisjes dan bij Nederlandse meiden. Bijna een op de vijf Surinaams-Hindostaanse meisjes heeft ooit een poging gewaagd”, ontdekt hoofdfiguur Anjani op het internet.
Moedig
Volgens schrijfster Orchida Bachnoe heeft dit hoge percentage te maken met de psychische druk die Surinaams-Hindostaanse ouders leggen op hun kinderen. “Het leven bij Hindostanen gaat meer over uiterlijkheden. Een goede studie met een goede baan in het vooruitzicht. Kijk maar naar die en die, die bijvoorbeeld medicijnen studeren”, verwijt Bachnoe de ouders. Zij hoorde al jaren geleden regelmatig verhalen over dit fenomeen maar pas toen zij er direct bij betrokken raakte, besloot zij er een boek over te schrijven. De vriendin van een goede kennis had een overdosis aan pillen geslikt. Hij vroeg haar om met hen mee te gaan naar het ziekenhuis. Het was voor haar vreselijk om aan te zien hoe een jong meisje ten einde raad ervoor koos een einde aan haar leven te maken.
Tijdens de discussie die na de presentatie plaatsvond, prezen de overwegend Surinaams-Hindostaanse aanwezigen haar moed om dit taboe te doorbreken. Na schrijfster Usha Marhé met haar boek Tapu syen waarin incest binnen de Surinaams-Hindostaanse gemeenschap aan de kaak wordt gesteld, gooit Orchida Bachnoe wederom een knuppel in dezelfde gemeenschap, maar nu over zelfmoord. Toch blijkt zelfmoord niet alleen een Surinaams-Hindostaanse aangelegenheid te zijn. In Nederland plegen per jaar ruim tweeduizend mensen zelfmoord van wie gemiddeld twee op een dag voor een trein springen.
Dat is dan ook de reden waarom sommige aanwezigen zich niet konden voorstellen dat de scholen weigerden dit onderwerp bespreekbaar te maken. “Ze praten wel over loverboys, iets wat net zo erg is”, reageerde een geïrriteerde vrouw.
Azijn in mijn aderen is een satirisch geschreven meidenroman over twee jonge Surinaams-Hindostaanse tieners van achttien jaar die weinig tot geen aandacht krijgen van hun ouders. Het enige wat van hen verwacht wordt, is dat zij goed presteren op school om de rest van de familie als het ware de ogen mee uit te steken. Anjani en Teela vinden elkaar als schoolvriendinnen en al vluchtend uit hun dagelijkse Haagse ellende belanden zij in het Indiase Bollywood. Het boek is ook een aanklacht tegen deze filmwereld die zelfmoord als het ware verheerlijkt. Het boek is uitgegeven door uitgeverij In de Knipscheer.
[uit de Ware Tijd, 18/05/2012]
RSS
Facebook
Twitter
Correctie: mijn boek heet ‘Tapu Sjén/Bedek je schande’ en gaat over Surinamers en incest. Er staan o.a. interviews in met Surinamers van chinese, javaanse, creoolse en hindostaanse afkomst. Het boek gaat in op de geschiedenis van en het bestaan van incest in de totale Surinaamse gemeenschap, en niet alleen op incest binnen de hindostaanse groep, zoals in dit artikel wordt geïmpliceerd. Men kan zelf de informatie lezen op http://www.ushamarhe.nl