Nazaten van de Indiase immigranten (5 en slot)
door Tascha Samuel
India, en specifiek Noord-India – waar de Hindostanen oorspronkelijk vandaan komen – kreeg de naam Hindostaan en de inwoners werden Hindostanen genoemd. Zij kwamen vanaf 1873 vanuit het toenmalige Brits-Indië´ naar Suriname. Tussen 1873 en 1916 kwamen ongeveer 35.000 Hindostanen naar het land. De contractanten lieten een armoedig bestaan in India achter zich, maar kregen het in eerste instantie in Suriname niet veel beter. Zij werden zeer slecht betaald, waardoor ze ook wel ‘centslaven’ werden genoemd. In verband met de viering van 140 jaar Hindostaanse Immigratie wordt vandaag de laatste nazaat belicht: Ashwin Adhin, voorzitter van de Culturele Unie Suriname.
Wat betekent India voor u als het land van afkomst van uw voorouders?
“Het is de plaats waar onze culturele en religieuze levenswijze van afstamt. Daar kun je onze roots vinden. Het is niet zozeer dat we terugkijken, maar we herdenken het. Daarom spreken we vooral van een herdenking van de Hindostaanse immigratie.”
Bent u zich bewust van de strijd die uw voorouders hebben geleverd na hun komst in Suriname?
“Jawel, het was een zware strijd. Ze zijn door de kolonisatoren naar hier gebracht met mooie woorden en grote beloften. Ze waren hier niet op eigen missie. Maar hier aangekomen bleek het heel hard werken te zijn.Men was niet tevreden en is toen in opstand gekomen in Mariënburg, Zorg en hoop en andere plaatsen om te vechten voor hunrechten.”
Zijn culturele normen en waarden bewaard gebleven in hun originele vorm of zijn ze verwaterd of gesurinamiseerd?
“Normen en waarden zijn universeel en ze veranderen niet, hetzijn principes. Van de cultuur is veel behouden. Uiteraard vindt er ook verwestersing plaats. Ook is er een aanpassing aan de leefomgeving en ontstaat er een ontwikkeling in tradities. We hebben een unieke cultuur ontwikkeld.”
Op welk gebied heeft uw groep zich het verst ontwikkeld en waar zouden ze nog aan moeten werken?
“De bijdrage is duidelijk terug te vinden in de academische vorming en de plaats die men daardoor inneemt op de maatschappelijke ladder. Maar ook op cultureel en religieus gebied is de betrokkenheid groot. We zijn goed op elkaar afgestemd binnen de maatschappij, we leven vredig naast elkaar. Waar we aan zouden kunnen werken is een hogere culturele ontwikkeling en nationalisme binnen de cultuurbeleving hebben.”
[uit de Ware Tijd, 04/06/2013]
RSS
Facebook
Twitter
