Mooie foto-expositie van bruidsparen in Suriname
Een tentoonstelling van Surinaamse trouwportretten in Amsterdam laat verbintenissen zien die scheidslijnen doorbraken.
door Dominique van Varsseveld
Bij de tentoonstelling Surinaamse Trouwportretten in het Fotografiemuseum Amsterdam voelt het alsof een verloren familiealbum plots terug in je schoot wordt geworpen, inclusief een verstrooide oudtante die met krakende stem de beelden van anekdotes voorziet. De samenhang tussen de verzameling bruidsparen op de foto’s is in het begin nog wat onduidelijk maar je onderbreekt het verhaal liever niet, uit angst de draad kwijt te raken of uit respect voor de overledenen die de verteller nog steeds dierbaar zijn.
De bijschriften bij de meer dan honderd Surinaamse trouwportretten in het FOAM zijn soms vertederend – „als Piarelalls vrouw na een ruzie het huis had verlaten, wist hij haar telkens te traceren en floot een specifiek deuntje waaraan zij hem kon herkennen” –, soms confronterend racistisch – „om te kunnen trouwen moest Elaine Hymans de weerstand van Oscar Abendanons moeder overwinnen die zijn geliefde te donker vond” – en altijd onvermijdelijk ingebed in de tijd waarin de gefotografeerden leefden – „Chris Menig vocht mee in de Slag om de Schelde en ontmoette in Terneuzen zijn toekomstige vrouw”. De gevolgen van de Nederlandse koloniale overheersing sijpelen, soms impliciet, door de afbeeldingen en de teksten heen.
[Lees hier verder in NRC van 1 juli 2022]
Lees hier over de boekuitgave Trouwportretten; Surinaamse voorouders in beeld
RSS
Facebook
Twitter
