blog | werkgroep caraïbische letteren

Mokums feestje in de tropen

door David Serphos
Joods Curaçao is volop in beweging. Rabbijnen komen en gaan, er worden bar- en batmitswa’s gevierd, de beide Joodse gemeenten hebben ‘community seiders’ in de planning voor Pesach. Een Joods geworden echtpaar haalde onlangs zelfs de Volkskrant.

Snoa Curaçao - foto Aart G. Broek
Snoa Curaçao – foto Aart G. Broek

Hello, goodbye
De eilandelijke carrière van de uit Amerika ingevlogen ‘Rabina’ Georgette Kennebrae, die twee jaar geleden was aangesteld om de Sefardische gemeenschap te leiden, ging als een nachtkaars uit. Ze kreeg vanwege haar multi-diverse achtergrond veel aandacht. Ook ik stelde haar verwachtingsvol aan u voor in een eerdere column. Maar ze pakte onverwacht haar biezen, haar gemeenteleden in beroering achterlatend. De interim-rabbijn Birgit Klein uit Duitsland neemt de positie van spiritueel leider van de monumentale Snoa tijdelijk waar. En ze doet dat goed. De reconstructionist/reform-gemeente Mikvé Israel-Emanuel is naarstig op zoek naar een geschikte opvolger. Als u nog iemand weet…

[…]

Pesach
Ik stam af van Joden die in hun huishouden slaven hielden. Ik schrijf dat in het besef dat sommige waarheden onmiskenbaar zijn. In die zin was ‘ik’ ooit een meester. Maar ik was ook een slaaf. Want mijn voorouders waren slaven in Egypte. Op vrijdagavond 15 april en zaterdagavond 16 april zullen we deze geschiedenis hardop voorlezen en aan de volgende generaties overbrengen: Avadim hayinu le-Pharoh be-mitzrayim – slaven waren wij van Farao in Egypte. We hebben een dure prijs betaald voor onze vrijheid: een woestijntocht van 40 jaar. En we moeten ons realiseren dat de schaduwkant daarvan – overheersing – een flinterdunne tegenpool is, die maar al te vaak op de loer ligt. Wij willen slaaf zijn noch meester. Onderdrukt worden noch onderdrukken. Behoed je voor beide.

David Serphos

Lees de column verder op de website Jonet.nl, 4 april 2022

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter