Michael Slory – Orfeu negro
Mi sa singi
a son
opo kon,
te den stari wasi komoto
na loktu.
Mi sa singi
alanya worku,
penipeni pangi fu rediblaw,
blaka, di no man ori ensrefi
te mi son e kon;
wan geri boskopu
fu ala di didon ete na ini den kanpu,
fu ala di sribi breni…
Mi sa singi
a son
opo kon,
fu ondro a watra
di bradi sote,
te un opo kon na doro
fu arki
a nyunsu di mi ati
e lusu:
wanwan dropu fu mamanten son.
Galibi, Suriname. Foto © Michiel van Kempen
Orfeu negro
Ik zal zingen
om de zon
te laten opkomen,
wanneer de sterren weggewassen zijn
uit de lucht.
Ik zal zingen
in wolken van oranje,
bespikkelde lendendoeken van roodblauw,
zwart, dat zich niet langer kan staande houden
wanneer mijn zon aankomt;
een gele boodschap
voor allen die nog in hun kampen liggen,
voor allen die blind zijn van slaap…
Ik zal zingen
om de zon
te laten opkomen,
vanuit het water
dat zo eindeloos breed is,
totdat jullie naar buiten komen
om te luisteren
naar het bericht dat vanuit mijn hart
naar buiten breekt:
enkele druppels van morgenzon.
[uit de bloemlezing Michael Slory, Ik zal zingen om de zon te laten opkomen, uitg. In de Knipscheer, 1991]
RSS
Facebook
Twitter
