blog | werkgroep caraïbische letteren

Maryse Condé geeft zwarte identiteit een menselijk gezicht

door Aart G. Broek

Dit jaar werd de Nobelprijs voor Literatuur niet uitgereikt. Als alternatief werd een respectabele prijs in het leven geroepen: the New Academy Prize for Literature. Deze prijs werd toegekend aan de Afro-Caribische Maryse Condé, geboren op Guadeloupe in 1937. Condé is een weldaad voor de Cariben én de rest van de wereld.

Zij beantwoordt als geen ander uit de archipel aan de eisen die hedendaagse auteurs gesteld kunnen worden: ze schept personages met wie lezers zich wereldwijd  kunnen identificeren om hun menselijk handelen, denken en voelen. Die personages zijn grillig, ontembaar en overschrijden steevast etnische grenzen. Condé rukt zich in haar literatuur los van voorgebakken groepsidentiteit. Zij weet overtuigend de veelzijdigheid van ervaringen en van nieuwe  identificatiemogelijkheden onder woorden te brengen. Het gelauwerde werk van Maryse Condé vormt zodoende een scherpe kritiek op voormalige en hedendaagse zwarte-identiteitsbewegingen.

Lees hier verder op de website Literair Nederland, vanaf 30 oktober 2018.

Voor een bibliografie van het belangrijkste werk van Condé, zie Oeuvres principales

Mangrove - 1 - foto Aart G. Broek - www.klasse-oplossingen.nl

Mangrove / foto Aart G. Broek

on 30.10.2018 at 7:28
Tags: /

3 comments to “Maryse Condé geeft zwarte identiteit een menselijk gezicht”

  • ‘Maryse Condé geeft zwarte identiteit een menselijk gezicht’ luidt de kop boven het artikel van Art G. Broek naar aanleiding van de alternatieve Nobelprijs aan deze schrijfster. Of hij verantwoordelijk is voor de kop weet ik niet. Zijn beschouwing over het rijke oeuvre gaat echter allesbehalve over het menselijke gezicht van de zwarte identiteit. Wat die ook moge zijn.
    Hij misbruikt zijn beschouwing om in te zoomen op de ‘scherpe kritiek’ die het werk van Condé zou vormen op ‘voormalige en hedendaagse zwarte-identiteitsbewegingen.’ Daarmee doet hij geen recht aan haar ideeën over de geschiedenis van ‘zwarten’ in Afrika en de diaspora.

    De menselijkheid die Condé schets is die van samenlevingen en mensen die zijn geboren uit een geschiedenis van slavernij, contractarbeid, racisme, onderdrukking, maar ook uit vreugde, verlangens. Kortom: menselijke mensen.

    Broek lijkt zijn verwarring over het bestaan van personen die uitgaan van een zwarte identiteit, zonder dat zij voorbijgaan aan de instabiliteit van zo’ n identiteit, te bestrijden met sneren aan hun adres. Een tamelijk kinderlijk defensiemechanisme van een al wat oudere man.

    Nadat hij een paar jaar geleden zijn liefde voor een traditionele Sint en Piet in een tamelijk warrig stuk beleed, en zich keerde tegen iedereen die vraagtekens durfde te zetten bij deze traditie, zet hij nu zijn strijd voort met een zeer eenzijdige lezing van het werk van deze veelzijdige Caraïbische schrijver.

    John Schuster

  • John, de titel is van mijn hand en de opname van het bericht heb ik – als een van de webmasters van CU – verzorgd. Los hiervan, blijf op de bal spelen, dat motiveert niet alleen om je respons te lezen maar ook om erop te antwoorden.

    • Aart G. Broek,

      Ik blijf op de bal spelen, maar zoek vraag mij tegelijkertijd af welke redenen sommigen hebben om de bal op een bepaalde manier te trappen.

1 Trackback/Ping

Your response at John schuster

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter