Marowijne: Charl Landvreugd
door Rosita Leeflang
Kunstenaar Marcel Pinas heeft een droom met zijn geboortedistrict. Marowijne moet hét kunstdistrict van Suriname worden. Een droom die met kleine stappen gerealiseerd kan worden. Pinas is nu al langer dan een jaar bezig die stappen te maken.
Het resultaat is: wie Moengo binnenrijdt, ziet de eerste tekenen van het Marowijne Kunstpark. Deze week komen in de zesdelige serie de kunstenaars aan het woord die tot nu hun bijdrage hebben geleverd. Vandaag: Charl Landvreugd.
“Kinderen moeten zelfstandig leren denken”
Landvreugd werd al twee jaar geleden door Pinas gevraagd als hij Artist in Residence wilde zijn. “Ik vind het goed wat hij doet, dus ik ondersteun hem graag”, zegt Landvreugd aan de Ware Tijd. Hij werkte in januari en februari 2011 met jongeren in Ovia-olo, Ricanaumofo en Dantapu. Ze hebben getekend en met kleuren gewerkt. “Ik oefende ‘kleuren kijken’ met hun. Bijvoorbeeld de kleur van een blad is groen. Dat mochten ze natekenen en inkleuren. Als ze beter gingen kijken, zagen ze plots niet alleen groen.” De kunstenaar zegt het belangrijk te vinden niet alleen te werken aan hun fysieke vaardigheden, maar ook aan hun geestelijke intellectuele vaardigheden. De school leert hen namelijk om te reproduceren, maar niet om zelf na te denken. En dan mag je wel of niet aannemen wat anderen zeggen, maar dat hoeft niet per se de waarheid te zijn. Jongeren moeten zelfstandig leren denken, zegt Landvreugd. De getekende en ingekleurde bladeren zijn vervolgens aan elkaar genaaid. “Het was leuk en simpel. Kijk, kunst is niet alleen schilderen, maar kan vele vormen aannemen. En als deze gedachten bij slechts één van de kinderen is doorgekomen, zou ik al heel er tevreden zijn.”
Voor het kunstpark ging Landvreugd alleen aan de slag. Hij werkte namelijk met hout en gegalvaniseerd aluminium en dat was veel te gevaarlijk om de kinderen aan te laten meewerken. Het eindproduct werd MOVT nr. 3 een vervolg op twee eerdere projecten van hem, namelijk Atlantic Transformerz en Anarusha. Het kunstwerk dat staat in het kunstpark is een bewijs voor de stralende toekomst die in het vooruitzicht staat voor zwarte mensen in het bijzonder, en voor mensen in wereld in het algemeen. Landvreugd verbleef gedurende de twee maanden in een woning in Moengo en ontmoette er ook de andere kunstenaars Sheena Rose en Wouter Klein Velderman die eveneens te gast waren bij Pinas. Voor de kunstenaar ook een leuke ervaring, omdat er een soort kruisbestuivende energie ontstond waarbij ze dingen van elkaar leerden. “Alsof je weer op een kunst academie zit. Het leidt tot andere inzichten.” Zo was het de eerste keer voor Landvreugd om zo’n groot kunstwerk als MOVT nr. 3 op te zetten, maar kreeg hij steun van Velderman die dat wel vaker had gedaan. “En dan krijg je het niet perfect recht, doordat de vloer ongelijk is en het weer ook niet meewerkt. Dan kom je erachter dat het gebruik van een dwarsliggende lat omvallen kan voorkomen. En dat kreeg ik mee van Wouter.”
[uit de Ware Tijd, 14/06/2011]
RSS
Facebook
Twitter
