Marcel Pinas toont grootse expo
door Rosita Leeflang
Paramaribo – Wie er nog niet is geweest, kan zich al afvragen hoe kunstenaar Marcel Pinas de grote hal van de Kamer van Koophandel en Fabrieken gaat vullen met zijn werken.
Maar wie zijn uitleg hoort, weet dat de hal misschien zelfs te klein is voor alle kunstwerken. De plattegrond waar alles komt te staan, staat permanent ‘op schrift’ in zijn hoofd en terwijl hij één voor één helpt de tienduizend lepels aan zijn kunstwerk Sanfika te hangen, vertelt Pinas gepassioneerd over zijn grootschalige kunstevenement Kibii wi koni Marcel Pinas The Event.
Het is de eerste keer sinds 2005 dat Pinas weer in eigen land exposeert. De afgelopen jaren heeft hij vooral in Nederland, maar ook in België, Duitsland, Frankrijk, de Verenigde Staten en de Dominicaanse Republiek verschillende werken gemaakt en geëxposeerd. De kunstwerken gingen over Suriname, maar hebben nooit hier gestaan. “Dus vond ik het hoog tijd om ze ook met Suriname te delen. Het zijn namelijk issues die ik onder de aandacht wil brengen. Ik wil mensen bewust maken middels kunst en ik wil met mensen delen hoe ik over dingen denk”, zegt Pinas. Daarnaast wil de kunstenaar laten zien dat wij niet klein moeten blijven denken, maar moeten durven groter te denken. “Wat ik zelf interessant vind, is dat de expo gaat over onderwerpen binnen de marroncultuur, maar er is maar één marron in het team die helpt met het opzetten. Iedereen doet eraan mee. Dit is Su”, zegt hij trots. “Op deze manier moeten wij elkaar ondersteunen. Dit is de eenheid die wij moeten nastreven, want op zo’n manier zullen wij respect voor elkaars cultuur opbrengen.” En dus is op de expositie van alles te zien. Naast de lepels zijn er ook kunstwerken met hangmatten, matapis, botten, schedels, katapulten en schoolbanken, een kennismaking met marrongebruiken. “Wat we hebben is waardevol en dat moeten we omarmen. Onze voorouders moesten hard zwoegen. Ik merk dat de dingen worden geaccepteerd in het buitenland, maar hier nog niet genoeg”, zegt Pinas, die nog benadrukt dat het niet gaat om afgoderij, maar een deel van het eigene. Daar wil de kunstenaar ook de beleidsmakers bewust van maken. “We moeten ze laten zien wat kunst kan doen, waardoor ze er meer geld in gaan stoppen. Bij een goed cultuurbeleid krijg je creatieve mensen met creatieve ideeën. Door de waardering van het eigene komen ze zelf met nieuwe ideeën en nieuwe producten. Als wij ons eigen ding koesteren, gaan bezoekers dat ook doen. Het helpt zelfs criminaliteit in te dammen.”
[uit de Ware Tijd, 20/06/2011]
RSS
Facebook
Twitter
